حکمت امامت

حکمت امامت در چند عرصه قابل بررسی است:

حکمت تکوینی/روحی امامت

همچنین ببینید: ولایت الهی

همچنین ببینید: خلافت الهی

همچنین ببینید: هدایت الهی

1. اهداف و راهبردها:
   1. ایجاد واسطه فیض الهی و قوام معنوی عالم امکان؛
   2. ایجاد مثل اعلای کمال انسانی و مرجعیت اعلای روحی و معنوی.
   3. مدیریت اراده انسان ها در مسیر کمال.
2. شؤون و جایگاه‌ها:
   1. وساطت بین آسمان و زمین یا همان وساطت فیض الهی (مقام ولایت تکوینی)؛
   2. اسوه و میزان بودن انسان کامل برای خلق (مقام خلافت الهی)؛
   3. رهبری معنوی و هدایت اخلاقی (مقام ولایت باطنی).
3. وظایف و کارکردها:
   1. به فرمان درآوردن جهان تکوین در برابر اراده خلیفه الهی و نزول برکات نامحدود، نعمت ها و رحمت های خاصه الهی؛
   2. حل اختلاف روشی در سیر و سلوک الی الله (پایه گذاری و محوریت نظام معنوی جامعه و پاسداری از آن به معنای پیشگیری از انحرافات در سیر و سلوک)؛
   3. هدایت باطنی به سوی کمال و تربیت نفوس مستعد در جامعه (راهنمایی به نظام معنوی جامعه).

حکمت فکری/فرهنگی امامت

همچنین ببینید: مرجعیت

همچنین ببینید: هدایت الهی

همچنین ببینید: پاسداری از دین

1. اهداف و راهبردها:
   1. ایجاد اصل و اساس نظام فکری و جهانبینی الهی؛
   2. هدایت مردم و راهنمایی آنان به ارزشها و شریعت الهی (مرجعیت علمی و مرجعیت دینی).
   3. ایجاد پناهگاه محافظت از رسالت الهی.
2. شؤون و جایگاه‌ها:
   1. مقام مرجعیت فکری؛
   2. مقام هدایتگری الهی؛
   3. مقام حفظ دین.
3. وظایف و کارکردها:
   1. حل اختلاف اعتقادی و فکری جامعه (شامل: پایه گذاری نظام فکری و جهانبینی الهی در جامعه و پاسداری از آن و پیشگیری از انحرافات فکری به علاوه تبیین، تعلیم و تفسیر مفاهیم دینی و احکام شریعت، داوری در منازعات در زمینه های جهانبینی و ایدوئولوژی و دفع شبهات دینی)؛
   2. حل اختلاف ارزشی و فرهنگی جامعه (شامل: پایه گذاری نظام فرهنگی جامعه که نظام ارزشی الهی است، هدایت به این نظام و پاسداری از آن به معنای پیشگیری از انحرافات فرهنگی)؛
   3. جلوگیری از تحریف دین الهی و مقابله با دستبرد بدعتگذاران و کج اندیشان.

حکمت سیاسی/اجتماعی امامت

همچنین ببینید: مرجعیت

همچنین ببینید: هدایت الهی

همچنین ببینید: رهبری

همچنین ببینید: پاسداری از دین

1. اهداف و راهبردها:
   1. ایجاد اصل و اساس نظام قانونگذاری و ایدوئولوژی الهی (تشریع احکام)؛
   2. ایجاد رهبری اجرایی سیاسی (تشکیل حکومت الهی).
   3. ایجاد پناهگاه محافظت از ثبات و انسجام در جامعه.
2. شؤون و جایگاه‌ها:
   1. مرجعیت تقنینی (مقام هدایت تشریعی)؛
   2. اجرای قانون (مقام رهبری الهی)؛
   3. حفظ وحدت.
3. وظایف و کارکردها:
   1. تبیین عدل در جامعه از راه تقنین قوانین عادلانه و تبیین و تفسیر احکام دین در جهت حمایت از مظلومان (مستضعفان) در برابر ستمکاران (مستکبران)؛
   2. اجرا و برپایی عدل و جلوگیری از هرج و مرج و استقرار و [[پایداری نظام] عدل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جامعه (به معنای: تدبیر عادلانه امر سیاست و اقتصاد و اجتماع)؛
   3. حفظ اتحاد و انسجام امت و جلوگیری از اخلال در امنیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و نظامی جامعه.