نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Bahmani(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۳ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۴۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۳ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۴۳ توسط Bahmani(بحث | مشارکتها)
خدای سبحان به خاطر لطف و مرحمتی که نسبت به بندگان خود دارد، دریچههایی را به سوی جهان غیب باز گذارده است تا همگان بدانند، آگاهی از غیب، امر محال و غیر ممکن نیست، بلکه تسلط انسان بر غیب، امری است صددرصد ممکن، که جای هیچ شک و تردید در آن وجود ندارد و منحصر به پیامبران هم نیست[۱].
برخی از آیات دلالت میکند افرادی از غیر پیامبران هم از غیبآگاهی داشتهاند مانند حضرت مریم:[۲]﴿إِذْ قَالَتِ الْمَلائِکَةُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَی ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهًا فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ وَیُکَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَکَهْلاً وَمِنَ الصَّالِحِینَ﴾ آیا آگاه شدن حضرت مریم از این که خدا فرزندی به این نام و این خصوصیات به او لطف میکند آگاهی از غیب نیست؟ آیا معنی آگاهی از غیب جز این است که انسان از اموری که از نظر مردمپنهان است آگاه گردد؟[۳]
در قرآن کریم در مورد حضرت مریمکرامات، خوارق عادات و الهامات فراوان نقل شده است مانند: اینکه هر گاه حضرتزکریا در محراب نزد او میرفت، غذای مخصوصی در آن جا میدید، از او میپرسید:ای مریم! این غذا از کجا برای تو آمده است؟ مریم پاسخ میداد: این از سوی خدای متعال است: ﴿فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَکَفَّلَهَا زَکَرِیَّا کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا قَالَ یَا مَرْیَمُ أَنَّی لَکِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَنْ یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ﴾[۹]؛ آیه میرساند، حضرت مریمبا عالم غیب ارتباط داشت. و الهامات دیگری که ذکر شده است[۱۰].
↑ر.ک. سبحانی، جعفر، آگاهی سوم یا علم غیب، ص۸۵ -۱۰۸.
↑ر.ک. غرویان، محسن، میرباقری، محمد حسین، غلامی، محمد رضا، بحثی مبسوط در آموزش عقائد، ج٢، ص٢٨؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج۲، ص۳۹۶ -۳۹۷؛ نادم، محمد حسن، علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص۱۴۵؛ کرد فیروزجایی، اسدالله، علم غیب از دیدگاه حکما و شریعت اسلامی، فصلنامه آیین حکمت، شماره ۱۰، ص ۱۳۷؛ رابیل، سیده، جستاری در مسئله علم غیب، منتشر شده در نشریه الکترونیکی قرآنپژوهی، صفحه؟؟؟
↑ر.ک. خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج۲، ص۳۹۶ -۳۹۷؛ نادم، محمد حسن، علم غیب از نگاه عقل و وحی، ص۱۴۵.
↑«پس خداوند آن (دختر) را به نیکی پذیرفت و به نیکی (پروراند و) برآورد و زکریّا را سرپرست او کرد و هرگاه زکریّا در محراب (عبادت) نزد وی میرفت کنار او، رزقی مییافت و میپرسید:ای مریم! این از کجا برای تو آمده است؟ و او میگفت: از نزد خداوند؛ (آری) خداوند ب» سوره آل عمران، آیه ۳۷.