نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Msadeq(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۲۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۲۶ توسط Msadeq(بحث | مشارکتها)
از حضرتابوالحسنالرضا(ع) آمده که فرمود: چقدر خوب است صبر و انتظار فرج! آیا نشنیدهای فرموده خدای - عزوجل - را که: ﴿وَارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ﴾[۲]، ﴿فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ﴾[۳]. بنابراین بر شما بادصبر، به درستی که گشایش پس از ناامیدی میآید، البته آنان که پیش از شما بودند صبورتر از شما بودند[۴].
«در فضیلت انتظار همین بس بوده که همه پیامبران الاهی مسندنشین این مقام بودهاند. تمام اوصیا در طول تاریخ در صف منتظران بودهاند و نهایت آن که خداوند - تبارک و تعالی - نیز خود ندای انتظار سر داده است که: ﴿فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ﴾[۹]
باب الحوائج امامموسی بن جعفر(ع) مُهر تشیّع بر پیشانی منتظران واقعی زده و آنان را با تعبیر "منّا" از اهل بیت(ع) را برمیشمرند که ما را به یاد حدیث معروف "سلمان منّا اهل البیت" میاندازد: "خوشا به حال شیعیان ما که در دوران غیبتقائم ما به دوستی ما چنگ میزنند و در ولایت ما ثابت و استوار میمانند و از دشمنان ما برائت و بیزاری ابراز میکنند. آنان از ما هستند و ما نیز از آنها هستیم. آنها ما را به امامت پذیرفتهاند و ما آنها را به عنوان شیعه پسندیدهایم. خوشا به حال آنها؛ خوشا به حال آنها. به خداسوگند که آنها در روز قیامت با ما و در ردیف ما هستند"[۱۵].
از مجموع روایات به دست میآید انتظاردولت حق بدین معناست که انسان باید مشتاق باشد تا در رکاب حضرت، او را یاری نماید و به آنچه خواست خدا و امام زمان(ع) هست گردن نهد، نه اینکه بخواهد به خواستهای درونی و پست خود برسد. انتظاردولت حق با تمام انتظارها متفاوت است؛ چون منتَظَر در این انتظار، مولایمان امام زمان(ع) میباشد که او حجتحق و واسطۀ فیض و هدایت کنندۀ جامعه است. بیتردید این انتظار از شدیدترین، حساسترین و مهمترین انتظارهاست که فقط مخلصان به آن نائل میشوند و بدون پرهیزکاری و عمل به دستورهای دینی امکانپذیر نیست[۲۸].
یا همانند مجاهدانی که در محضر رسول خدا(ص) شمشیر زدن و با دشمنانپیکار کردند یکسان شمرده شده است: «"الْمُنْتَظِرُ الثَّانِیَ عَشَرَ مِنْهُمْ کَالشَّاهِرِ سَیْفَهُ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ یَذُبُّ عَنْهُ"»[۵۷]. همچنین امام صادق(ع) فرمودند[۵۸]: «هرکس از شما بمیرد، در حالی که منتظر این امر (ظهور مهدی(ع)) باشد، همانند کسی است که با حضرت قائم(ع) در خیمهاش بوده باشد. سپس چند لحظهای درنگ کرده و آنگاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در خدمت آن حضرتشمشیر بزند. سپس فرمود: نه به خدا، همچون کسی است که در رکاب رسول خدا(ص) شهید شده باشد».[۵۹]
منتظران ظهور چنان ارجمند خوانده شدهاند که مردن در حال انتظار همانند حضور در رکاب مقدسقائم(ع) شمرده است[۶۰]: «"مَنْ مَاتَ مِنْکُمْ عَلَی هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً لَهُ کَانَ کَمَنْ کَانَ فِی فُسْطَاطِ الْقَائِمِ"»[۶۱].
امام باقر(ع) ـ آنگاه که دین مورد خشنودیخداوند را تعریف میکند ـ پس از شمردن اموری میفرماید[۶۹]: «"... وَ اَلتَّسْلِیمُ لِأَمْرِنَا وَ اَلْوَرَعُ وَ اَلتَّوَاضُعُ وَ اِنْتِظَارُ قَائِمِنَا..."»[۷۰]
↑«الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ»، الخصال، ج ۲، ص ۶۲۶، ضمن ح ۱۰، به نقل از قطرهای از دریای فضائل اهل بیت(ع)، ج ۱، ص ۷۹۶.
↑ر.ک. رجالی تهرانی، علیرضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۲۴۳؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳؛ قنبری، معصوم علی، بررسی مسألۀ انتظار ادله فوائد و نقش آن، ص ۸۷ و ۸۸.
↑«برترین کارهای امت من، انتظار فرج از جانب خداوند است». محمد بن علی بن بابویه، عیون اخبار الرضا(ع)، ج ۲، ص ۳۶ و کمال الدین وتمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۴؛مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۲،ص۱۲۸.
↑ثبات الهداة، حرّ عاملی، محمد بن حسن، ج ۷، ص ۴۰؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶: «"هُوَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ کَانَ مَعَ اَلْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ ثُمَّ سَکَتَ هُنَیْئَةً ثُمَّ قَالَ هُوَ کَمَنْ کَانَ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ"»، برقی، احمد بن محمد بن خالد، محاسن، ج ۱، ص ۱۷۳. محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۵؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص ۳۳۵-۶۴۷؛ الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۲۸.
↑ر.ک. رجالی تهرانی، علیرضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۲۴۳؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰؛ پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲؛ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۲۲ – ۱۲۳.
↑برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج۱، ص۱۷۳؛ محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۴۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۲۶.
↑ر.ک. صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۲۲ ـ ۱۲۳؛ آهنگران، محمد رسول، بررسی مبانی ضرورت زمینهسازی برای ظهور موعود، ص ۱۶۸.
↑«"... الْمُنْتَظِرُ لِلثَّانِی عَشَرَ مِنْهُمْ کَالشَّاهِرِ سَیْفَهُ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ(ص) یَذُبُّ عَنْه..."» محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۶، ح ۵، باب ۳۳؛ ص ۳۵۷، ح ۵۴.
↑ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰. آهنگران، محمد رسول، بررسی مبانی ضرورت زمینهسازی برای ظهور موعود، ص ۱۶۸. پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲.