غلو در کلام اسلامی
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث غلو است. "غلو" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل غلو (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
غلو در اصطلاح یعنی انسان چیزی را که به آن اعتقاد دارد، از حد خود بالاتر ببرد. غالی در اصطلاح شیعه شخصی است که مقامات و فضائلی را درباره اهل بیت(ع) ادعا می‌کند که واقعیت ندارند و خود اهل بیت(ع) هم آنها را مطرح نکرده‌اند، مانند ادعای نبوت و الوهیت و تفویض برای امامان. برای نمونه شخصی از امام باقر(ع) پرسید: غالی کیست؟ امام باقر(ع) فرمود: «قومی هستند که درباره ما مطالبی می‌گویند که ما درباره خود نگفته‌ایم»[۱].
به طورکلی در قرآن و روایات از غلو در دین نهی شده است، برای نمونه قرآن کریم فرموده: ﴿يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ﴾[۲] و پیامبر گرامی اسلام فرمودند: «از غلو در دین بپرهیزید زیرا کسانی که قبل از شما بودند به خاطر غلو در دین هلاک شدند»[۳]. و فرمودند: «دو گروه از امت من بهره‌ای از اسلام ندارند، کسانی که دشمن اهل بیت من هستند و غلوکنندگان در دین که از دین خارج شده اند»[۴]. و حضرت علی(ع) فرمود: «از غلو درباره ما بپرهیزید»[۵]. و همچنین فرمودند: «دو گروه درباره من هلاک شدند، دوستداران غالی و دشمنان قالی (کینه‌ورز)»[۶]. همان‌طور که از روایات متعدد و نصوص بالا استفاده می‌شود غلو در دین حرام است و در برخی از موارد به کفر و شرک و انکار ضروری دین می‌انجامد، و حکم به قتل غالی داده می‌شود. و امامان(ع) همیشه از غالیان برائت و بیزاری می‌جستند[۷].[۸]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۷۵.
- ↑ «ای اهل کتاب! در دینتان غلوّ نورزید» سوره نساء، آیه ۱۷۱؛ سوره مائده، آیه ۷۷.
- ↑ مسند احمد، ج۱، ص۲۱۵.
- ↑ من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۴۰۸.
- ↑ غررالحکم و دررالکلم، ج۲، ص۳۲۴.
- ↑ نهج البلاغة، حکمت ۱۱۸، ص۴۸۹.
- ↑ اصول کافی، ج۲، ص۷۵.
- ↑ سلیمانیان، مصطفی، مقامات امامان، ص ۴۱.