برهان لطف و غیبت (مقاله)
برهان لطف و غیبت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی اثبات ضرورت وجود امام از طریق قاعده لطف می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۶ صفحه‌ای به قلم حسین الهی‌نژاد نگاشته شده و در فصلنامه انتظار موعود (شماره ۳۱، زمستان ۱۳۸۸) منتشر گشته است.[۱]
| برهان لطف و غیبت | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | حسین الهی‌نژاد |
| موضوع | غیبت، مهدویت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه انتظار موعود |
| وابسته به | مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | زمستان ۱۳۸۸ |
| شماره | ۳۱ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: « از جمله باورهایی که از طریق این برهان قابل پیگیری است، مسأله امامت می‌باشد که تعیین و نصب و اثبات آن بر اساس این قاعده انجام می‌گیرد. اما زمانی که این مسأله را در دوران غیبت و پنهان‌زیستی امام مطرح می‌کنیم، با پرسش‌هایی اساسی روبه‌رو می‌شویم که نوعی تعارض را به نمایش می‌گذارد؛ مانند اینکه ظهور و غیبت امام هردو نوعی لطف دانسته می‌شود. البته از دیدگاه نگارنده این امر نه‌تنها تعارض نیست بلکه رابطه میان این‌دو، رابطه اقل و اکثر است؛ زیرا بر اساس لطف محصل که اصل وجود امام را برای بشر لطف می‌داند و او را در آفرینش خود مدیون امام می‌داند، در دوران غیبت نیز، ارشادها و تصرفات امام در قالب تعیین نایب خاص و عام تبلور پیدا نموده و از این طریق به رتق و فتق امور مردم می‌پردازد و تنها تفاوت در میزان این بهره‌مندی در دوران ظهور است».[۱].
فهرست مقاله
- وجوب لطف
- تعیین امام از طرف خدا
- غیبت
- چرایی غیبت
- خوف از دشمنان
- امتحان الهی
- عدم آمادگی مردم و تآدیب آن‌ها
- ناپیدایی
- ناشناسی
- لطف بودن امام در تمام زمان‌ها
- نتیجه
- پی‌نوشت‌ها
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین حسین الهی‌نژاد (متولد ۱۳۴۵ ش، سمنان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: جعفر سبحانی، عبدالله جوادی آملی و حسین وحید خراسانی پیگیری کرد. مسئول گروه مبانی مهدویت، مسئول پژوهشکده مهدویت و آینده‌پژوهی و هیئت تحریریه مجله پژوهش‌های مهدوی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت»، «درآمدی بر فلسفه مهدویت‌پژوهی»، «انتظار الگوبخش سبک نوین زندگی امروزی»، «مردم و زمینه‌سازی ظهور»، «حج و مهدویت»، «تحلیل رویکرد شناختی انتظار از منظر اهل سنت»، «بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام»، «مهدویت‌پژوهی»، «اتحاد و همگرایی در پرتو مهدویت و موعودگرایی»، «روش‌شناسی مهدویت‌پژوهی»، «برهان لطف و غیبت»، «بازشناسی مفهوم انتظار با رویکرد عام و خاص از منظر شیعه و اهل سنت»، «اسرار غیبت امام زمان»، «استخلاف و مهدویت»، «انتظار عدالت و صلح جهانی»، «صفات منتظران حضرت مهدی»، «وظایف منتظران در عصر غیبت»، «مهدویت و مبانی کلام جدید»، «اتحاد و همگرایی»، «انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران»، «آشنایی با امام زمان»، «ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر»، «نمادگرایی در نشانه‌های ظهور» و «مهدویت و زبان دین» برخی از این آثار است.[۲]