ابوسعد الخیر انماری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابن عبد البر و دیگران او را صحابی دانسته‌اند[۱]. وی در شام[۲] یا مصر[۳] ساکن بوده است.

در نام او به اسعد الخیر[۴] ابوسعد الخیر [۵] یا ابوسعید[۶] و سعد الخیر[۷]اختلاف است. به احتمال قوی، ابوسعد الخیر کنیه باشد که لفظ "بو یا ابوا" آن از برخی موارد افتاده است. ابن ابی حاتم[۸] تصریح کرده که ابوسعد الخیر صحیح است، نه سعد الخیر. بعضی اسم او را اسعد[۹]، عامر بن سعید شامی، عمرو بن سعد[۱۰] زیاد[۱۱] و بجیر (بحیر)[۱۲] ذکر کرده‌اند. همین سبب شده است چند مدخل به او اختصاص یابد. همین اختلاف‌ها سبب شده است تا نام او را در مدخل اسامی و کنیه‌ها بیاورند.

نسب او را به قبیله انمار[۱۳] و انصار[۱۴] ذکر کرده‌اند؛ اگرچه از نظر مکان، او را حبرانی، حمیری و شامی هم گفته‌اند[۱۵].

وی روایاتی از رسول خدا(ص) درباره شفاعت[۱۶]، قرآن خواندن شخص جنب یا وضو گرفتن او[۱۷] و موارد دیگر روایت کرده است.[۱۸]

منابع

پانویس

  1. أبونعیم، ج۵، ص۲۹۰۷؛ ابن عبدالبر، ج۲، ص۲۳۵؛ ابن عساکر، ج۴۸، ص۲۴۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۴۳؛ ۱۵۰.
  2. ابونعیم، ج۱، ص۲۸۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۸.
  3. ابن سعد، ج۷، ص۳۴۸.
  4. ابونعیم، ج۱، ص۲۸۴؛ ابن اثیر، ج۵، ص۲۰۹؛ مزی، ج۳۳، ص۳۵۳.
  5. ابن سعد، ج۷، ص۳۴۷؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۳۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۰۴ و ج۵، ص۲۰۹؛ ذهبی، ج۲، ص۱۷۲.
  6. ابن اثیر، ج۱، ص۲۱۲؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۳۵-۲۳۶.
  7. ابن ابی حاتم، ص۳۹.
  8. ابن ابی حاتم، ص۳۹.
  9. ابونعیم، ج۱، ص۲۸۴.
  10. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۳۵؛ ابن اثیر، ج۳، ص۸۱ و ج۵، ص۲۰۹ و ج۴، ص۱۰۷؛ ابن حجر، ج۳، ص۴۷۱.
  11. ابن حجر، ج۳، ص۴۷۱.
  12. ابن ماکولا، ج۱، ص۱۹۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۰۵ و ج۷، ص۱۵۰.
  13. ابونعیم، ج۵، ص۲۹۰۷؛ ذهبی، ج۲، ص۱۷۲؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۴۵.
  14. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۳۶؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۴۳.
  15. مزی، ج۳۳، ص۳۵۳.
  16. ابونعیم، ج۵، ص۲۹۰۷؛ مزی، ج۳۳، ص۳۵۴؛ ابن اثیر، ج۵، ص۲۰۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۴۹.
  17. ابونعیم، ج۵، ص۲۹۰۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۳۵؛ مزی، ج۳۳، ص۳۵۴؛ ابن عساکر، ج۴۸، ص۲۴۹.
  18. مرادی نسب، حسین، مقاله «ابوسعد الخیر انماری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۳۴.