زید بن معقل در تاریخ اسلامی
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث زید بن معقل است. "زید بن معقل" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
شیخ طوسی و ابن شهرآشوب، بی‌آن‌که بر شهادت وی همراه امام حسین(ع) تصریح کنند، او را از اصحاب آن حضرت شمرده‌اند[۱]. یکی از رجال‌شناسان متأخّر، پس از نقل کلام شیخ طوسی، زید بن معقل را به حَسَب ظاهر، امامی، ولی مجهول الحال، می‌داند[۲].
تنها نشان شهادت وی در روز عاشورا، سلامی است که در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه بر او فرستاده شده است: « اَلسَّلاَمُ عَلَى زَيْدِ بْنِ مَعْقِلٍ اَلْجُعْفِيِّ»[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ رجال الطوسی، ص۷۳؛ مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص۸۵؛ نیز ر.ک: معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۳۵۹؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۱۶۳.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۴۷۱.
- ↑ الاقبال، ج۳، ص۷۸؛ نیز ر.ک: بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۲. در نسخه‌ای از زیارت ناحیه «بدر بن معقل جعفی» نوشته شده (الاقبال، ج۳، ص۷۸ [پاورقی]؛ بحارالانوار، ج۹۸، ص۲۷۳، چاپ بیروت). چنان که محتوای همین نسخه در برخی کتابهای رجالشناسی نیز راه یافته است. (معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۷۲؛ انصار الحسین(ع)، ص۸۸، الدار الاسلامیة). مؤلف انساب الاشراف او را به ابن مغفل (ج ۳، ص۱۹۸، الدار التعارف) و برخی دیگر وی را یزید بن مغفل (ابصارالعین، ص۱۵۱، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة؛ ملهوف، ص۱۶۰ پاورقی) و یزید بن مفضل نیز گفته‌اند (عاشورا چه روزیست، ص۲۵۴).
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۷۶.