ابراهیم بن مهزیار اهوازی
مقدمه
ابواسحاق ابراهیم بن مهزیار اهوازی. درباره وی اطلاعات زیادی در دست نیست. گفته‌اند که نیاکانش اهل دورق از روستاهای خوزستان بودند و پدرش مهزیار، نخست مسیحی بود و سپس اسلام آورد.[۱] اما اینکه خود وی در چه زمانی متولد شد و دوران زندگی علمی‌اش را چگونه سپری کرد، مطالب چندانی به دست نیامد. شیخ طوسی وی را در شمار اصحاب امام جواد و امام هادی(ع) به شمار آورده است،[۲] اما شیخ صدوق روایت مفصّلی از ابراهیم نقل کرده که حکایت از دیدار وی با امام مهدی(ع)دارد.[۳] رجال و فقهای امامیه از این گونه روایات چنین استفاده کرده‌اند که وی از اصحاب امام زمان بوده و نزد آن حضرت مقام و منزلتی داشته است.[۴] طبرسی نیز از آن چنین استنباط کرده که او از سفیران آن حضرت بوده است.[۵] به هر حال ابراهیم از خیران خادم و برادرش علی بن مهزیار روایاتی را نقل کرده و افرادی همچون پسرش محمد، حماد بن عبدالله قندری و سعد بن عبدالله از وی روایت کرده‌اند.[۶] رجال شناسان امامیه او را فردی ممدوح[۷] و ثقه دانسته‌اند.[۸] سال وفات وی معلوم نیست، اما با توجه به وکالت وی از امام مهدی(ع) می‌‌توان درگذشت او را در نیمه دوم قرن سوم دانست. کتاب البشارات اثر اوست.[۹][۱۰]
جستارهای وابسته
- علی بن مهزیار اهوازی (برادر)
- محمد بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی (فرزند)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی ۲/۷۴ ـ ۷۵.
- ↑ رجال الطوسی ۳۹۹ و ۴۱۰.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمه ۲/۴۴۵ ـ ۴۵۲.
- ↑ منتهی المقال ۱/۲۰۶ مجمع الرجال ۱/۷۴.
- ↑ اعلام الوری ۲/۲۵۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۵۷۴، ۵۷۷ و۶۴۶.
- ↑ رجال ابن داود ۱۹.
- ↑ تنقیح المقال ۱/۳۷.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۸۹.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۷-۶۸.