حسرت در معارف دعا و زیارات

مقدمه

حسرت به معنی غم، غصه، رنج، آه و افسوس است^[۱]. یکی از نام‌های روز قیامت "یوم الحسرة" است^[۲]. امام سجاد(ع) نیز در دعاهای صحیفه از روز قیامت به این نام یاد کرده و از حسرت بزرگ آن روز به خدا پناه جسته است: «ای خداوند در آن روزِ حسرت وندامت که ستمکاران سیاه‌رویند، ما را سپیدروی گردان»^[۳]. و نیز: «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از بزرگ‌ترین حسرت و گران‌ترین مصیبت... و گرفتار شدن به عقاب روز رستخیز»^[۴].^[۵].^[۶]

↑ فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
↑ ﴿وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ﴾ «و روز دریغ را به آنان هشدار ده! آنگاه که کار یکسره شود و آنان در غفلت باشند و ایمان نیاورند» سوره مریم، آیه ۳۹.
↑ نیایش چهل‌ودوم
↑ نیایش هجدهم.
↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی – فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، ۱۳۷۹، چاپ اول.
↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۸۶.