امامشناسی ج۴ (کتاب)
امامشناسی ج۴ | |
---|---|
از مجموعه | [[امامشناسی (کتاب)|امامشناسی]][[رده:مجموعه کتاب امامشناسی]] |
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | [[فضائل امیرالمؤمنین(ع) (کتاب)|فضائل امیرالمؤمنین(ع)]] |
نویسنده | سید محمد حسین حسینی طهرانی |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی|انتشارات انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی]][[رده:انتشارات انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی]] |
محل نشر | مشهد، ایران |
سال نشر |
|
شابک | ۹۷۸۹۶۴۷۲۲۷۲۴۷ |
امامشناسی ج۴ (فضائل امیرالمؤمنین(ع))، جلد چهارم از مجموعهٔ هجده جلدی امامشناسی است که شامل مباحث تفسیری، فلسفی، روایی، تاریخی و اجتماعی پیرامون مسائل کلی امامت و ولایت میباشد. این کتاب اثر سید محمد حسین حسینی طهرانی است و انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
درس چهل و شش تا پنجاه و یک: تفسیر آیه ﴿ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ وَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ﴾
- معنای کتاب در آیه؛
- منظور از ارث بردن قرآن؛
- تقسیم بندگان خدا به سه دسته؛
- وارثین کتاب همه از اولاد فاطمه هستند؛
- امام، بنده برگزیده است؛
- امام، وارث همه علوم قرآن است؛
- امام، دارای علوم همه انبیاء است؛
- امام، وارث جنبههای روحی و علمی پیامبران است؛
- شباهت امیرالمؤمنین(ع) با پیامبران در ویژگیهای آنها؛
- مزایا و کمالات امیرالمؤمنین(ع)؛
- آمدن امیرالمؤمنین(ع) از مدینه به مدائن برای دفن سلمان؛
- ذکر برخی معجزات و مناقب امیرالمؤمنین(ع)؛
- ابتلائات و امتحانات عجیب امیرالمؤمنین(ع)؛
- امیرالمؤمنین(ع) وجود باقیهٔ رسول خدا(ص) است؛
- امیرالمؤمنین(ع) وارث جمیع کمالات پیامبر اکرم(ص) جز نبوت بوده است؛
- کلام حضرت خضر(ع) در فضائل امیرالمؤمنین(ع)؛
- فضائل امیرالمؤمنین(ع) از شمار بیرون است؛
- اعلام ممنوعیّت ذکر فضائل امیرالمؤمنین(ع) توسط معاویه؛
- قصیدهٔ اُزری در فضائل امیرالمؤمنین(ع)؛
- برخی اشعار در مناقب امیرالمؤمنین(ع).
درس پنجاه و دو و پنجاه و سه: تفسیر آیه ﴿وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ﴾
- اقوال گوناگون در تعیین مصداق عالم به کتاب؛
- مرور اجمالی بر سوره مبارکه رعد؛
- کیفیت شهادت خداوند بر رسالت پیامبر اکرم(ص)؛
- نقد و بررسی اقوال مختلف درباره ﴿مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ﴾؛
- مقصود از عالم به کتاب امیرالمؤمنین(ع) است؛
- میزان علم ائمّه(ع)؛
- شرح حال عبدالله بن سلام؛
- بیان اعلمیّت امیرالمؤمنین(ع).
درس پنجاه و چهار تا پنجاه و شش: تفسیر آیه ﴿أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ...﴾
- مروری اجمالی بر سوره مبارکه هود؛
- مراد از «شاهد» در آیه ﴿وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى مِثْلِهِ﴾؛
- مراد از «شاهد» امیرالمؤمنین(ع) است به روایت اَنس؛
- مراد از «شاهد» امیرالمؤمنین(ع) است به روایت قیس؛
- مراد از «شاهد» امیرالمؤمنین(ع) است به روایت عمروعاص؛
- شرح حال عمروعاص و دشمنی وی با رسول خدا(ص)؛
- خطبه حضرت امام حسن مجتبی(ع) در اینکه مراد از شاهد امیرالمؤمنین(ع) است؛
- گفتار امیرالمؤمنین(ع) که: «سَلُونی قَبلَ اَن تَفقِدونی»؛
- گفتار امیرالمؤمنین(ع) در اینکه مراد از شاهد خود آن حضرت است؛
- منزلت و نسبت امیرالمؤمنین(ع) با رسول خدا(ص)؛
- اشعار ابن ابیالحدید در مناقب امیرالمؤمنین(ع).
درس پنجاه و هفت تا شصت: تفسیر آیه ﴿وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ﴾
- علّت اختلاف معجزات انبیاء(ع)؛
- در معانی ذکر شده برای هادی در آیه شریفه؛
- مراد از هادی، امیرالمؤمنین(ع) است؛
- روایات علمای اهل سنّت در اینکه «منذر» رسول خدا(ص) و «هادی» امیرالمؤمنین(ع) است؛
- روایات دالّه بر اینکه مراد از هادی عموم ائمّه اهل بیت(ع) میباشند؛
- خطبه پیامبر اکرم(ص) در تمسّک به ثقلین؛
- تواتر حدیث ثقلین؛
- خطبه امیرالمؤمنین(ع) در علم خاندان نبوت؛
- صفات امام در دعای روز عرفهٔ حضرت سجاد(ع)؛
- ضرورت وجود امام برای جامعه؛
- نقش امام تنها حفظ نظام اجتماع نیست؛
- هیچگاه زمین از حجّت خدا خالی نیست؛
- کلام امیرالمؤمنین(ع) درباره خصوصیّات حجج الهی؛
- اشاره به ظهور حضرت قائم آل محمد(ع)؛
- اشعار ابن الحدید معتزلی در مناقب امیرالمؤمنین(ع).[۱]
دربارهٔ پدیدآورنده
سید محمد حسین حسینی طهرانی (پدیدآورنده) |
---|
آیتالله سید محمد حسین حسینی طهرانی (متولد ۱۳۰۵ ش، تهران و متوفای ١٣۷۴ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: علامه طباطبایی، سید جمالالدین گلپایگانی، سید رضا بهاءالدینی، سید حسین طباطبایی بروجردی و سید ابوالقاسم خویی به اتمام رساند. مبارزه با رژیم پهلوی، همکاری در شکلگیری قانون اساسی و تهیه پیشنویس آن جهت تصویب در مجلس و امامت جماعت مسجد قائم تهران از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر ترویج دین و تربیت شاگردان و طلاب چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «امامشناسی»، «لمعات الحسین (ع)»، «ولایت فقیه در حکومت اسلام»، «هدیه غدیریه دو نامه سیاه و سپید»، «رساله مودت»، «سر الفتوح ناظر بر پرواز روح»، «شرح فقراتی از دعای افتتاح»، «نور القرآن الملکوتی» و «مطلع انوار» برخی از این آثار است.[۲] |
کتابهای وابسته
- اصل مجموعه؛
- امامشناسی ج۱ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۲ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۳ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۵ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۶ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۷ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۸ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۹ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۰ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۱ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۲ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۳ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۴ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۵ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۶ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۷ (کتاب)؛
- امامشناسی ج۱۸ (کتاب).