حبیب بن ابی‌ثابت اسدی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. حبیب بن ابی‌ثابت اسدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حبیب بن ابی‌ثابت اسدی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| حبیب بن ابی‌ثابت اسدی | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | حبیب بن ابی‌ثابت اسدی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی‌اسد |
| پدر | ابی ثابت قیس بن دینار |
| محل زندگی | کوفه |
| درگذشت | ۱۲۲ هجری |
| از اصحاب | |
مقدمه
حبیب فرزند ابی ثابت قیس بن دینار از قبیله بنی اسد کوفه بود او از راویان حدیث و مشاهیر علما و فقیهان کوفه و از تابعین و شیعیان امیرالمؤمنین (ع) و امام سجاد و امام باقر و امام صادق (ع) بود و به سال ۱۱۹ و به قولی ۱۲۲ هجری از دنیا رفته است[۱].
ابوالفرج اصفهانی این روایت را از حبیب بن ثابت نقل می‌کند که گفت: معاویه پس از ورود به کوفه (بعد از صلح با امام حسن (ع)) وارد مسجد کوفه شد و برای مردم سخنرانی کرد، امام حسن و امام حسین (ع) پای منبر بودند، معاویه - با کمال وقاحت - از حضرت علی (ع) به بدی نام برد! و سپس به امام حسن (ع) اهانت کرد! حضرت حسین (ع) برخاست که پاسخ معاویه را بدهد، حضرت حسن دست برادر را گرفت و او را نشاند و خود برخاست و خطاب به معاویه فرمود: «ای کسی که نام علی را بردی، من حسن‌ام و پدرم علی، و تو معاویه‌ای و پدرت صخر است، مادر من فاطمه است و مادر تو هند (جگرخوار) است، پدر بزرگ من رسول خداست و پدر بزرگ تو حرب است، مادر بزرگ من خدیجه و مادر بزرگ تو قتیله است، خداوند هر یک از ما را که فرومایه و گمنام‌تر و در گذشته و حال بدتر و از لحاظ کفر و نفاق ریشه‌دارتر هستیم، لعنت کند»[۲]؛ گروه‌هایی از مردم که در مسجد جمع شده بودند، آمین گفتند[۳]. ابوالفرج اصفهانی در آخر داستان نقل می‌کند که فضل گفت: یحیی بن معین- وقتی این حدیث را شنید. گفت من هم آمین می‌گویم، و ابو عبید می‌گوید: من هم آمین می‌گویم و ابوالفرج اصفهانی خود گوید: من هم آمین می‌گویم. ابن ابی الحدید هم می‌گوید: من هم آمین می‌گویم[۴]. آری، همه مؤمنین و مؤمنات و ملائکه آسمان‌ها هم بر لعنت بر معاویه و بنی امیه آمین می‌گویند.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۳۹ و ۸۷ و ۱۱۶ و ۱۷۲؛ اعیان الشیعه، ج۵۵۱؛ تهذیب التهذیب، ج۲، ص۱۵۳ و سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۱۰۳ و ۱۰۵.
- ↑ «أَيُّهَا الذَّاكِرُ عَلِيّاً أَنَا الْحَسَنُ وَ أَبِي عَلِيٌّ وَ أَنْتَ مُعَاوِيَةُ وَ أَبُوكَ صَخْرٌ وَ أُمِّي فَاطِمَةُ وَ أُمُّكَ هِنْدٌ وَ جَدِّي رَسُولُ اللَّهِ وَ جَدُّكَ حَرْبٌ وَ جَدَّتِي خَدِيجَةُ وَ جَدَّتُكَ قُتَيْلَةُ فَلَعَنَ اللَّهُ أَخْمَلَنَا ذِكْراً وَ أَلْأَمَنَا حَسَباً وَ شَرَّنَا قَدَماً وَ أَقْدَمَنَا كُفْراً وَ نِفَاقاً»
- ↑ مقاتل الطالبیین، ص۴۶ و شرح ابن ابی الحدید، ج۱۶، ص۴۶.
- ↑ مقاتل الطالبیین، ص۴۶ و شرح ابن ابی الحدید، ج۱۶، ص۴۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۵۶-۵۷.