احمر بن معاویه تمیمی
مقدمه
نام و کنیه وی را به اختلاف «احمر» و «مُرّه» و «ابوشُعیل»، «ابوشَعبل» و نیز «ابوشبل» گفته‌اند[۱]. برخی برخلاف منابع کهن، او را «احمد» نیز نامیده‌اند [۲]. روشن است که جز نام «مُرّه» بقیه تصحیف است. نسب او به تیره مقاس از قبیله بنوتمیم می‌رسد و در شمار صحابیانی است که به کوفه هجرت کرد[۳]. ابونعیم[۴] وی را گندمگون عُکاظی وصف کرده است.
از احمر یک روایت نقل شده که بر پایه آن، او برای اظهار اسلام و انقیاد تیره بنومقاعس[۵] نزد پیامبر خدا(ص) آمد و ایشان برای وی و پسرش شعبل، امان‌نامه‌ای داد که امیر مؤمنان(ع) آن را نوشت و رسول خدا(ص) آن را مُهر کرد. در بخشی از آن امان‌نامه آمده است که آزاردهندگان بنومقاعس، از زنهار الهی بیرون هستند. ابونعیم[۶] این روایت را مرسل و غریب دانسته است. در صورتی که این روایت درست باشد، او از رؤسا و مشایخ طایفه خود بوده است. [۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۱۷۷.
- ↑ بروجردی، ج۲، ص۱۲۳؛ خویی، ج۳، ص۱۳۳.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۱۸۷ و ج۳، ص۲۸۳.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۳۳۰.
- ↑ احمدی میانجی، ج۳، ص۲۸۴.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۳۳۰.
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «احمر بن معاویه تمیمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۴-۱۵.