قاسم بن محمد بن جعفر طیار

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

قاسم فرزند محمد بن جعفر طیار بن ابی طالب، از یاران امام حسین (ع) به شمار می‌‌آید که پیوسته در خدمت آن حضرت به سر می‌‌برد. مادرش ام ولد (کنیز) بود[۱] و امام حسین (ع) دختر عبدالله بن جعفر، یعنی دختر عموی خود به نام ام کلثوم صغری را به تزویج او درآورد. قاسم با همسرش ام کلثوم به همراه اباعبدالله الحسین به کربلا آمد و در روز عاشورا پس از شهادت عون بن جعفر از امام (ع) اجازه میدان گرفت و رهسپار نبرد با دشمن شد. وی پس از کشتن شماری از دشمنان و برداشتن زخم‌های زیادی، در گیر و دار جنگ به شهادت رسید.

البته برخی از مورخان نوشته‌اند: اینکه قاسم فرزند محمد بن جعفر با همسرش به کربلا آمده، سند ندارد و شهادت چنین شخصیتی در واقعه عاشورا صحیح نیست زیرا تنها نام دو یا سه پسر از عبدالله جعفر که در واقعه کربلا شهید شدند به ثبت رسیده است و آن پسران عبارت‌اند از: «عون، محمد و عبیدالله»، اما فرزندی از محمد پسر جعفر طیار به نام قاسم ثبت نشده است[۲].

در مجموع سند محکمی برای شهادت این عزیز در کتاب‌های تاریخی نیامده است[۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تنقیح المقال، ج۲، حرف قاف، ص۲۴.
  2. قاموس الرجال، ج۸، ص۴۹۱.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص ۲۴۷-۲۴۸.