مهدویت و زبان دین (مقاله)
مهدویت و زبان دین عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی و اثبات قابل شناخت بودن قضایای مهدویت با دلایل خاص و بیان عوامل شکلگیری زبان دین در غرب و نفی آن از ساحت اسلام و مهدویت می‌پردازد. این مقالهٔ ۴۶ صفحه‌ای به قلم حسین الهی‌نژاد نگاشته شده و در فصلنامه انتظار موعود (شماره ۲۰، بهار ۱۳۸۶) منتشر گشته است.[۱]
| مهدویت و زبان دین | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | حسین الهی‌نژاد |
| موضوع | مهدویت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه انتظار موعود |
| وابسته به | مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | بهار ۱۳۸۶ |
| شماره | ۲۰ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «نویسنده با هدف دفع اتهام از بیمعنایی و غیرشناختاری بودن گزارههای دینی و مهدویت و مفاهیم همسو با آن، مانند گزارهها و قضایای کلامی ناظر به آیندهنگری مهدویت، به مفهومشناسی موعودگرایی، مهدویت، فلسفهی دین، زبان دین، مکتب پوزیتیویسم، نماد و سمبلیک و تمثیلگرایی در متون دینی پرداخته و رویکردهای مختلف درباره زبان دین را بیان کرده است. وی نقش باورهای مهدویت مانند امید و امیدواری، اصلاح و اصلاحگری را تاثیرگذار میداند و قرآن و روایات را از نظر عقلی قابل شناخت معرفی میکند».[۱].
فهرست مقاله
درباره پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین حسین الهی‌نژاد (متولد ۱۳۴۵ ش، سمنان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: جعفر سبحانی، عبدالله جوادی آملی و حسین وحید خراسانی پیگیری کرد. مسئول گروه مبانی مهدویت، مسئول پژوهشکده مهدویت و آینده‌پژوهی و هیئت تحریریه مجله پژوهش‌های مهدوی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت»، «درآمدی بر فلسفه مهدویت‌پژوهی»، «انتظار الگوبخش سبک نوین زندگی امروزی»، «مردم و زمینه‌سازی ظهور»، «حج و مهدویت»، «تحلیل رویکرد شناختی انتظار از منظر اهل سنت»، «بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام»، «مهدویت‌پژوهی»، «اتحاد و همگرایی در پرتو مهدویت و موعودگرایی»، «روش‌شناسی مهدویت‌پژوهی»، «برهان لطف و غیبت»، «بازشناسی مفهوم انتظار با رویکرد عام و خاص از منظر شیعه و اهل سنت»، «اسرار غیبت امام زمان»، «استخلاف و مهدویت»، «انتظار عدالت و صلح جهانی»، «صفات منتظران حضرت مهدی»، «وظایف منتظران در عصر غیبت»، «مهدویت و مبانی کلام جدید»، «اتحاد و همگرایی»، «انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران»، «آشنایی با امام زمان»، «ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر»، «نمادگرایی در نشانه‌های ظهور» و «مهدویت و زبان دین» برخی از این آثار است.[۲]