عصاره خلقت ۱ (کتاب)
عصاره خلقت؛ درباره امام زمان (ع)، کتابی است به زبان فارسی که با استناد به احادیث و روایات، و تبیین جایگاه امامت در مكتب تشیع و تسنن، به تبیین مسئله خلیفهاللهی انسان و مقام وی میپردازد. این کتاب به قلم عبدالله جوادی آملی نوشته شده و توسط انتشارات نشر اسراء به چاپ رسیده است[۱].
عصاره خلقت | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | [[درباره امام زمان (کتاب)|درباره امام زمان]] |
نویسنده | عبدالله جوادی آملی |
ویراستار | محمد صفایی |
موضوع | امام مهدی، مهدویت |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات مرکز نشر اسراء|انتشارات مرکز نشر اسراء]][[رده:انتشارات مرکز نشر اسراء]] |
وابسته به | بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر |
|
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۵۹۸۴-۴۶-۳ |
شماره ملی | ۲۳۳۷۳۸۶ |
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف، پس از ذکر فضایل و برکات نیمه شعبان، با استناد به احادیث و روایات، و تبیین جایگاه امامت در مکتب تشیع و تسنن، به تبیین مسئله خلیفةاللهی انسان و مقام وی میپردازد و آنگاه از انتظار، آثار انتظار و ابعاد مختلف آن سخن میراند. وی با بهرهگیری از روایات، انسان عصر غیبت را به دو گونه منتظر واقعی، و انسان گرفتار جاهلیت و عدم شناخت تقسیم میکند و با توجه به حدیثی از امام صادق (ع) به وظایف شیعه در عصر غیبت اشاره میکند. نویسنده در بحث اصحاب خاص امام معتقد است که میتوان با ۳۱۳ نفر، جهان را مسخر خود کرد؛ همان گونه که امام خمینی با دست خالی، جهان را متحیر خویش نمود. ضرورت شناخت امام، منافع امام غایب، حکمت غیبت و اسرار نهانی آن، از دیگر مباحث کتاب است»[۲]
فهرست کتاب
- سخن ناشر
- صبح میلاد
- فضیلت نیمه شعبان
- مراتب شب قدر
- دعای کمیل در شب نیمه شعبان
- جایگاه امامت در دو مکتب
- خلافت حق تعالی
- برتر از فرشتگان
- سلام بر تمام شئون انسان کامل
- انتظار فرج
- آثار انتظار
- انتظار واقعی
- جلوههای انتظار
- الف) بُعد فرهنگی انتظار
- وظیفه شیعه در عصر غیبت
- ارزش انسان
- ب) بُعد نظامی انتظار
- بهای سنگین پیروزی
- شباهت با موسی(ع)
- نصرت الهی، شرط اصلی پیروزی
- مرگ جاهلیت
- قرآن وعترت دو گوهر هماهنگ
- در پس پرده غیبت
- منافع امام غایب
- حکمت غیبت امام زمان(ع)
- تدریج در فیضرسانی
- اصحاب خاص
- ترس از مرگ
- اسرار نهانی غیبت
- آزاد از بیعت طواغیبت
دربارهٔ پدیدآورنده
آیتالله عبدالله جوادی آملی (متولد ۱۳۱۲ ش، آمل)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابوالحسن جوادی آملی، محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، محییالدین الهی قمشهای، محمد حسین فاضل تونی، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد محقق داماد، هاشم آملی، امام خمینی و علامهٔ طباطبایی به اتمام رساند. او در کنار دروس فقه و اصول به تحصیل علوم عقلی و عرفانی اهتمام ورزید. عضویت در شورای عالی قضایی، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و امامت جمعهٔ قم از جمله فعالیتهای وی است.[۳] او علاوه بر تدریس تفسیر قرآن کریم و خارج فقه، به تبیین رشتههای گوناگون معقول و منقول اسلامی مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «تفسیر تسنیم»، «ادب فنای مقربان»، «شمیم ولایت»، «همتایی قرآن و اهل بیت»، «تحریر رسالة الولایة شمس الوحی تبریزی»، «حکمت نظری و عملی در نهجالبلاغه»، «علی مظهر اسمای حسنای الاهی»، «تجلی ولایت در آیهٔ تطهیر»، «ولایت در قرآن»، «کوثر کربلا»، «ولایت علوی (ع)»، «ولایت فقیه»، «فاطمه اسوه بشر»، «عصاره خلقت»، «وحی و نبوت»، «فلسفه تولی و تبری از نگاه قرآن و روایات»، «پیامبر رحمت (ص)»، «فلسفهٔ الهی از نظر امام رضا (ع)»، «حیات عارفانه امام علی (ع)»، «حکمت علوی (ع)»، «امام مهدی موجود موعود»، «نزول وحی»، «قرآن حکیم از منظر امام رضا (ع)» و «علی بن موسی الرضا و القرآن الحکیم» برخی از این آثار است.[۴]