حرمله بن کاهل اسدی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حرمله (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

حرمله بن کاهل اسدی کوفی، آنکه کودک شیر خوار امام حسین(ع) را (به نام علی اصغر، یا عبد الله رضیع) در آغوش امام یا روی دست وی با تیر به شهادت رساند[۱]. سال‌ها پس از حادثه عاشورا، منهال در سفر حج، دیداری با امام سجاد(ع) داشت. حضرت پرسید: حال حرمله چگونه است؟گفت:در کوفه است و زنده است. امام او را نفرین کرد که: «اللَّهُمَّ أَذِقْهُ حَرَّ الْحَدِيدِ، اللَّهُمَّ أَذِقْهُ حَرَّ النَّارِ»، (خدایا، سوزش و گرمای آهن و آتش را به او بچشان). چون به کوفه برگشت، در دیدار با “مختار” که خروج کرده بود، ناگهان دید که حرمله را آوردند و به دستور مختار، دست و پایش را بریدند و سپس در آتش افکندند. منهال، ماجرای دیدار خود با امام سجّاد و دعای امام را نسبت به حرمله بیان کرد. مختار، از اینکه خواسته و دعای حضرت به دست او تحقّق یافته، بسیار خوش حال شد[۲][۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۴۶.
  2. سفینة البحار، ج ۱، ص ۲۴۶؛ اثبات الهداه، ج ۵، ص ۲۲۹.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۵۶.