عبدالله بن بقطر
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
عبدالله بن بقطر از شهدای نهضت امام حسین(ع) در کوفه. وی صحابی پیامبر و برادر رضاعی امام حسین(ع) بود.
مقدمه
سه روز قبل از امام حسین(ع) به دنیا آمد. پدرش بقطر (یقطر) خادم پیامبر بود و همسرش میمونه در خانۀ علی(ع) بود و میمونه هر دو را شیر می‌داد [۱]. او از صحابیان شهید و از فرستادگان امام حسین(ع) بود که نامه ای از سوی آن حضرت برای مسلم بن عقیل در کوفه می‌برد. دستگیر شد، وی را نزد ابن زیاد بردند، سپس او را از بالای قصر به زمین افکندند و استخوان‌هایش خورد شد. رمقی در بدن داشت که عبدالملک بن عمیر لخمی او را کشت[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۴۸، (پاورقی).
- ↑ انصار الحسین، ص۱۰۶.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۲۲.