یعقوب در علوم قرآنی
مقدمه
حضرت یعقوب فرزند اسحاق(ع) و از کسانی است که قرآن کریم نام مبارکش را در شمار پیامبران و فرزندان ابراهیم(ع) قرار داده و لقب او را "اسرائیل" خوانده است. "یعقوب" کلمه‌ای عبری است و درباره معنای آن وجوه مختلفی مانند "بنده خدا، سرباز خدا، برگزیده خدا و محارب با خدا" ذکر شده است.
قرآن کریم از سرگذشت یعقوب(ع) دو واقعه را ذکر می‌کند:
- ﴿أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِي قَالُوا نَعْبُدُ إِلَهَكَ وَإِلَهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِلَهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ﴾[۱]
- داستان یوسف(ع) فرزند یعقوب(ع) که یعقوب از حوادثی که بر سر یوسف می‌گذرد رنج می‌بَرَد و در اندوه و فراق یوسف(ع) چشمانش سفید می‌شود و سرانجام به وصال یوسف می‌رسد و براثر نهادن پیراهنِ یوسف بر چشم خویش، از کوری شفا می‌یابد.
همچنین قرآن کریم در آیه ﴿كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَى نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ﴾[۲]، درباره آن حضرت داستان تحریم نوعی خوردنی را ذکر کرده است. مفسران درباره این که وی چه چیزی را برخود حرام کرده بود، اختلاف دارند؛ عده‌ای گفته‌اند گوشت شتر را بر خود حرام کرده بود[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «مگر هنگامی که مرگ یعقوب فرا رسید گواه بودید، آنگاه که از پسران خود پرسید: پس از من چه می‌پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را می‌پرستیم که خدایی یگانه است و ما فرمانبردار اوییم» سوره بقره، آیه ۱۳۳.
- ↑ «همه خوردنی‌ها برای بنی اسرائیل حلال بود جز آنچه اسرائیل (- یعقوب) پیش از آنکه تورات فرو فرستاده شود، بر خویش حرام کرده بود، بگو: اگر راست می‌گویید تورات را بیاورید و آن را بخوانید» سوره آل عمران، آیه ۹۳.
- ↑ هاکس، جیمز، قاموس کتاب مقدس، صفحه ۹۵۳؛ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۱۱۸؛ رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۱، صفحه ۲۱۹؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۷، صفحه ۲۶۷.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۳۸۶۳.