نماز هزار رکعت

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

نماز هزار رکعت در تاریخ اسلامی - نماز هزار رکعت در حدیث - نماز هزار رکعت در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نماز هزار رکعت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

نماز هزار رکعت از فضیلت‌های مشهور علی بن ابی طالب(ع) خواندن هزار رکعت در شب، یا در شبانه روز است. امام صادق(ع) فرموده است: إنّ علیّا آخر عمره کان یصلّی فی کلّ یوم و لیلة ألف رکعة^[۱] علی(ع) در آخر عمر، در هرشبانه‌روز هزار رکعت نماز می‌خواند. نماز هزار رکعت دربارۀ امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) هم نقل شده است^[۲]^[۳].

مقدمه

علامه امینی در الغدیر، ضمن نقل تشکیک کسانی همچون ابن تیمیّه در این‌باره و فضیلت ندانستن آن و غیرممکن بودن هزار رکعت نماز در شب، به تحلیل زیبایی در این موضوع پرداخته، با نقل احادیث از پیامبر، فضیلت نماز خواندن بسیار را یادآور می‌شود و با بیان اینکه چنین عبادت‌هایی میان اهل نیایش و تهجّد پیوسته جاری بوده، نام کسانی را براساس منابع اهل سنت می‌آورد که نقل شده هرشب نماز بسیار می‌خواندند، مثل صد رکعت، دویست رکعت، پانصد رکعت و... نام ۱۴ نفر از بزرگان اهل سنّت را می‌برد که دربارۀ آنان، هزار رکعت نماز در شبانه‌روز در منابع اهل سنت نقل کرده‌اند و آن را از فضایل ایشان شمرده‌اند. سپس می‌افزاید: ما خودمان از اصحاب خودمان کسانی را می‌شناسیم که هزار رکعت نماز در شب یا در شبانه‌روز در کمتر از هفت ساعت می‌خوانند، آن هم به صورت کامل و همراه با سورۀ توحید، هرچند ابن تیمیّه می‌پندارد این محال است! و می‌نویسد: چنین عبادتی چنان نیست که همۀ وقت شبانه‌روز را بگیرد، مخالف سنت هم نیست، بلکه سنّت نبوی است و علما و اولیا هم‌چنان می‌کرده‌اند و هرکه بخواهد بیشتر بخواند^[۴]^[۵]