امرؤالقیس بن اصبغ کلبی
مقدمه
او از تیره بنوعبدالله بن کعب بن وبره از شاخه کلبیان از قبیله قضاعه و بزرگ و زعیم قوم کلب بود[۱]. ابن عبدالبر[۲] میگوید: به گمانم او دایی ابوسلمة بن عبدالرحمان بن عوف باشد؛ یعنی برادر تماضر دختر أصبغ همسر عبدالرحمان بن عوف بود. ذهبی[۳] میگوید: تنها ابن عبدالبر نام وی را آورده است. ابن عبدالبر[۴]، أصبغ پدر امرؤ القیس را پیشوا و رئیس آن قوم معرفی میکند. امرؤ القیس از سوی رسول خدا(ص) به کارگزاری بر کلب منصوب شد و تا پس از حضرت همچنان بر آن منصب بود. در برخی از منابع، تصریح شده است که در جریان ارتداد، برخی از کلیان مرتد شدند، ولی او مرتد نشد[۵]، ابن حجر[۶] به نقل از سیف بن عمر، نام امرؤ القیس را در شمار کارگزاران رسول خدا(ص) بر بنی قین قضاعه آورده است[۷][۸]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۶۲.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۵.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۲۸.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۵.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۶۲.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۶۲.
- ↑ و نیز ر.ک: احمدی میانجی، ج۱، ص۹.
- ↑ حیدری آقایی، محمود، مقاله «امرؤالقیس بن اصبغ کلبی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۲۴.