اعمال و احکام اختصاصی پیامبر
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اعمال و احکام اختصاصی پیامبر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- پیامبر اسلام (ص) علاوه بر انجام وظایف عمومی یک مسلمان، اعمال دیگری نیز انجام میدادند که ویژه ایشان بود تا خویشتن خویش را برای کرامت قرب، شرف حضور و افتخار همکلامی با حضرت حق آماده سازد و قدرت تحمل دریافت وحی الهی و کلام حق در ایشان تقویت شود. همچنین، خداوند برای رفاه حال آن حضرت، آسایش خاطر و سهولت کار ایشان، در انجام برخی تکالیف، تخفیفهایی را برای ایشان در نظر گرفته بود که برای هیچ یک از انبیای الهی و نیز امت شریفش چنین نبود. در ادامه، به برخی از مهمترین این ویژگیها در قالب چهار بخش: واجبات، محرمات، مباحات و فضایل پرداخته خواهد شد[۱].
واجبات
- خواندن نماز شب: آیاتی چون ﴿قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا﴾[۲] و نیز آیه ﴿وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا﴾[۳] بر این موضوع تصریح دارد که نماز شب بر رسول خدا (ص) واجب بوده است. روایاتی نیز از اهل شیعه و سنت در تأیید این مسئله در کتب حدیثی و فقهی معتبر نقل شده است[۴][۵].
- خواندن نماز عید قربان:[۶]: از نظر فقهای امامیه، این مورد جزو سنتهای رسول خدا (ص) محسوب میشود[۷][۸].
- مسواک زدن[۹]: از نظر شیعه این مورد نیز از سنن پیامبر گرامی اسلام (ص) است[۱۰][۱۱].
محرمات
- استفاده از زکات[۱۲]: مصرف زکات به سبب صیانت از مقام عظمای نبوت و حفظ شأن حضرت ختمی مرتبت (ص) بر ایشان حرام شده بود[۱۳].
- استفاده از صدقات[۱۴][۱۵].
- دریافت هدیه از کفار و منافقان[۱۶][۱۷].
- نوشتن و گفتن شعر؛ این امور بنابر آیات ۶۹ و ۷۰ سوره یس و آیه ۴۸ سوره عنکبوت بر پیامبر گرامی اسلام (ص) حرام بوده است[۱۸][۱۹].
- خائنة الأعین[۲۰]؛ به این معنا که حضرت به چیزی اشاره بفرماید؛ در حالی که به طور علنی، خلاف آن را بیان کرده باشد[۲۱].
- ازدواج با زنان اهل کتاب[۲۲][۲۳].
- ازدواج نکردن با زنانی که از وصلت با ایشان اکراه دارند[۲۴][۲۵].
مباحات
مباحات پیامبر اکرم (ص) در غیر ازدواج
- روزه وصال؛ این روزه که خاص نبی اکرم (ص) بود[۲۷]، بدینگونه بود که ایشان چند روز روزه را با یک افطار میگشود و ایشان با اینکه روزها روزه بود، شبها را بدون خوردن و نوشیدن سپری میکرد. این روزه بر رسول خدا (ص) مباح بود؛ اما بر امتش حرام است[۲۸][۲۹].
- ورود به مکه بدون احرام[۳۰][۳۱].
- کشتن کسی در حرم امن الهی[۳۲]؛ همانگونه که به دستور آن حضرت، ابن اخطل را در حالی که به پرده کعبه چنگ زده بود، کشتند[۳۳][۳۴].
- دریافت خمس[۳۵][۳۶].
- حلال بودن انفال و غنایم برای آن حضرت[۳۷][۳۸].
- برگزیدن غنیمتی از میان غنایم[۳۹][۴۰].
مباحات پیامبر اکرم (ص) در ازدواج
- جایز بودن ازدواج با بیشتر از چهار زن[۴۱][۴۲].
- ازدواج در حال احرام[۴۳][۴۴].
- جایز بودن ازدواج با لفظ هبه و بدون مهریه و بدون اذن ولی دختر[۴۵][۴۶].
- انعقاد عقد؛ بدون شهود[۴۷].
این باره موارد دیگری نیز در در کتابهای حدیثی نقل شده است که علمای فرق مختلف اسلامی درباره آنها اختلاف دارند[۴۸].
فضایل و کرامات
- ایشان خاتم النبیین است[۴۹][۵۰].
- وصی ایشان، خاتم اوصیاست[۵۱][۵۲].
- امت او بهترین امت است[۵۳][۵۴].
- شریعتش ابدی است[۵۵][۵۶].
- شریعتش منسوخ کننده تمام شرایع قبلی است[۵۷][۵۸].
- کتابش بر خلاف کتابهای سایر انبیاء معجزه است[۵۹][۶۰].
- رسول خدا (ص) برای همه مردم جهان، اعم از انس و جن، مبعوث شده است[۶۱][۶۲].
- ایشان از مؤمنان بر خودشان، اولی است[۶۳][۶۴].
- ایشان سید فرزندان آدم است[۶۵][۶۶].
- ایشان رحمة للعالمین است[۶۷][۶۸].
- در وصف ایشان دو اسم از اسمای الهی آمده است[۶۹]؛ همانگونه که در آیه ۱۲۸ سوره توبه خداوند میفرماید: ﴿لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ﴾[۷۰][۷۱].
- به ایشان فضل عظیم داده شده است[۷۲][۷۳].
- به ایشان مقام محمود داده شده است[۷۴][۷۵].
- به ایشان مقام شفاعت عطا شده است[۷۶][۷۷].
- به ایشان کوثر عطا شده است[۷۸][۷۹].
- جوامع الکلم، یعنی قرآن به ایشان عطا شده است[۸۰][۸۱].
- به ایشان سبع المثانی داده شده است[۸۲][۸۳].
- ایشان به مقام رفیع "قاب قوسین أو أدنی" رسید[۸۴][۸۵].
- شریعت ایشان آسان است[۸۶][۸۷].
- سختیها از امتش برداشته شد[۸۸][۸۹].
- دین ایشان بر تمامی دینها برتری دارد[۹۰][۹۱].
- امت ایشان در قیامت، بر امت دیگر گواهاند[۹۲][۹۳].
- اذان و اقامه ویژه ایشان است[۹۴][۹۵].
- نماز جمعه و جماعت ویژه ایشان است[۹۶][۹۷].
- نماز کسوف و خسوف، خاص دین ایشان است[۹۸][۹۹].
- تیمم، خاص دین ایشان است[۱۰۰][۱۰۱].
- لیلة القدر ویژه دین ایشان است[۱۰۲][۱۰۳].
- معراج، ویژه ایشان است[۱۰۴][۱۰۵].
- نصرت با رعب[۱۰۶]؛ خداوند با رعبافکنی در دلهای کفار و مشرکان ایشان را یاری کرد[۱۰۷].
- خداوند زمین را برای ایشان مسجد و خاک را برای ایشان پاککننده قرار داد[۱۰۸][۱۰۹].
- خداوند، جمیع انبیا را به نام خوانده، اما آن حضرت (ص) را با عنوان نبوت و رسالت خوانده است[۱۱۰][۱۱۱].
- خداوند مسلمانان را از اینکه ایشان را به نام بخوانند، نهی فرموده است[۱۱۲][۱۱۳].
- ایشان، اول کسی است که محشور میشود[۱۱۴][۱۱۵].
- ایشان، اول شافع و اول مشفّع است[۱۱۶]؛ رسول خدا (ص) اولین شفاعت کننده در قیامت و اولین کسی است که خداوند، شفاعتش را میپذیرد[۱۱۷].
- ایشان اول کسی است که به بهشت وارد میشود[۱۱۸][۱۱۹].
- فضیلت صلوات ویژه ایشان است[۱۲۰][۱۲۱].
- محبتورزی به ایشان و اهل بیتش (ع) نیز واجب است[۱۲۲][۱۲۳].
- آیه تطهیر در شأن ایشان و اهل بیتش (ع) نازل شده است[۱۲۴][۱۲۵].
- همسران ایشان ام المؤمنیناند[۱۲۶][۱۲۷].
- ازدواج با همسران ایشان بر دیگران حرام است[۱۲۸][۱۲۹].
منابع
پانویس
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۵۹.
- ↑ «شب را- جز اندکی- بپای خیز» سوره مزمل، آیه ۲.
- ↑ «و پارهای از شب را بدان (نماز شب) بیدار باش که (نمازی) افزون برای توست باشد که پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد» سوره اسراء، آیه ۷۹.
- ↑ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۲، ص ۲۵۹؛ نجم الدین راوندی، شرف النبی، ص ۱۴۱؛ البیهقی، السنن الکبری، ج۷، ص۶۲؛ ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیالطالب، ج۱، ص۱۴۳؛ جلال الدین سیوطی، کفایة الطالب، ج ۲، ص ۲۲۹؛ حسن بن یوسف حلی، تذکرة الفقهاء، ج ۲، ص ۵۶۵ و احمد بن حنبل، مسند احمد، ج ۱، ص ۲۳۲.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۵۹.
- ↑ ابن جوزی، الوفاء باحوال المصطفی، ج ۱، ص ۳۷۲؛ کفایة الطالب، ص ۲۲۹؛ تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۵؛ ابن الملقّن، غایة السؤل فی خصائص الرسول (ص)، ص۷۵؛ المتقی الهندی، کنزالعمال، ج۷، ص۸۰۴؛ مسند احمد، ج۱، ص۲۳۲ و الدار قطنی، سنن الدارقطنی، ج ۴، ص۱۸۷.
- ↑ المناقب، ص۱۴۳ و محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج۱۶، ص۳۳۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۰.
- ↑ کفایة الطالب، ص ۲۲۹؛ تذکرة الفقهاء، ج ۲، ص ۵۶۵ و الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۷۲.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۳ و بحارالانوار، ص ۳۳۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۰.
- ↑ المناقب،، ص ۱۴۳؛ کفایة الطالب، ص۲۳۳؛ تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۶ و غایة السؤل، ص ۱۲۵.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۰.
- ↑ السنن الکبری، ص ۲۰؛ المناقب، ص ۱۴۳؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوه، ج ۲، ص ۹۶؛ ابن دحیه، نهایة السؤل فی خصائص الرسول (ص)، ص۱۴۰ و کفایة الطالب، ص ۳۳۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۰.
- ↑ المناقب، ص۱۴۳؛ کفایة الطالب، ص۲۴۷ و بحارالأنوار، ص ۳۳۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۰.
- ↑ نهایة السؤل، ص ۱۴۸؛ کفایة الطالب، ص ۲۳۵ و غایة السؤل، ص ۱۳۲.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۰.
- ↑ السنن الکبری، ص ۴۰؛ کفایة الطالب، ص ۲۳۸؛ غایة السؤل، ص ۱۴۱، المناقب، ص ۱۴۴ و تقی الدین مقریزی، امتاع الاسماع؛ ج۱۳، ص۱۱۰.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۰.
- ↑ غایة السؤل، ص ۱۴۷؛ نهایة السؤل، ص ۱۴۶؛ تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۷: کفایة الطالب، ص ۲۳۷ و المناقب، ص ۱۴۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۰.
- ↑ المناقب، ۱۴۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۵۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۱.
- ↑ ابن ابی جمهور، عوالی اللآلی، ج ۲، ص ۲۳۳؛ نهایة السؤل، ص ۱۳۵؛ غایة السؤل، ص ۱۵۶؛ الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۷۳، السنن الکبری، ص ۶۱؛ المناقب، ص ۱۴۳؛ کفایة الطالب، ص ۲۴۰ و تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۷.
- ↑ الکافی، ج ۴، ص ۹۵؛ عوالی اللآلی، ص ۲۳۳؛ ابونعیم الاصفهانی، مسند ابیحنیفه، ص ۱۹۲ و احمد بن عبدالله اصبهانی، تاریخ اصبهانی، ج ۲، ص ۲۷۲.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۱.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۴؛ السنن الکبری، ص ۵۹؛ غایة السؤل، ص ۱۶۴؛ تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۷ و نهایة السؤل، ص ۱۲۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۱.
- ↑ السنن الکبری، ص ۵۹: نهایة السؤل، ص ۱۲۷ و غایة السؤل، ص ۱۶۵.
- ↑ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج ۱، ص ۳۶۰؛ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج ۲، ص ۸۵۹ و امتاع الاسماع، ج ۱، ص ۱۳۹۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۱.
- ↑ ابن حجر، تلخیص الحبیر، ج ۲، ص ۸۲۶؛ المناقب، ص ۱۴۳؛ الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۷۳ و دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۷۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۱.
- ↑ المناقب، ج ۱، ص ۱۴۳؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۲۴۱؛ نعمان بن محمد تمیمی مغربی، دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۱۲۰؛ شیخ طوسی، الامالی، ص ۴۸۴؛ ابوسعید خرگوشی، شرف المصطفی، ج ۴، ص ۱۰۴؛ دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۷۳ و ابن سیدالناس، عیون الاثر، ج ۱، ص ۹۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۲.
- ↑ کفایة الطالب، ص ۲۰۳؛ نهایة السؤل، ص ۱۲۴؛ غایة السؤل، ص ۱۵۸؛ تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۷؛ السنن الکبری، ص ۵۸ - ۵۹؛ الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۷۳ و الحسین بن مسعود بغوی، الانوار فی شمائل النبی المختار، ج ۱، قسمت مقدمه، ص ۲۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۲.
- ↑ الانوار فی شمائل النبی المختار، ص ۲۶؛ السنن الکبری، ص ۵۴، الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۷۳؛ غایة السؤل، ص ۱۸۸؛ کفایة الطالب، ص ۲۴۵، نهایة السول، ص ۹۹ و تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۷.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۲.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۴؛ شرف المصطفی، ص ۲۷۱ و کفایة الطالب، ص ۲۴۷.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۲.
- ↑ المناقب، ص ۴۴؛ الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۷۳؛ نهایة السؤل، ص ۱۱۷ - ۱۲۲ و کفایة الطالب، ص ۲۶۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۲.
- ↑ کفایة الطالب، ص ۲۴۵؛ تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۷ و نهایة السؤل، ص ۱۲۱.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۲.
- ↑ المناقب، ج ۱، ص ۱۴۲؛ حسن بن ابی الحسن دیلمی، ارشاد القلوب، ج ۲، ص ۳۰۶؛ شیخ صدوق، الامالی، ص ۸۷؛ الطبرانی، المعجم الاوسط، ج ۱، ص ۶۱؛ غایة السؤل، ص ۲۵۶ و تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۸.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۲.
- ↑ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا (ع)، ج ۲، ص ۷۳ و بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۳۲۵.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۲.
- ↑ تلخیص الحبیر، ج ۲، ص ۳۱۶؛ الانوار فی شمائل النبی المختار، ص ۲۷؛ شرف المصطفی، ص ۱۴۰؛ کفایة الطالب، ص ۲۰۸ و دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۷۲
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۲.
- ↑ الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۷۳ و تذکرة الفقهاء، ۵۶۸.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ غایة السؤل، ص ۲۵۸؛ تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۸ و دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۹۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ غایة السول، ص ۲۵۸؛ نهایة السؤل، ص ۱۴۰ و المناقب، ص ۱۴۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۷۳؛ غایة السؤل، ص ۲۵۹؛ قاضی عیاض اندلسی، الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ج ۱، ص ۳۲۹؛ المناقب، ص ۱۴۲؛ امالی طوسی، ص ۴۸۴ و دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۷۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۳؛ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۱۳۴ و شرف المصطفی، ص ۱۰۵.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ غایة السؤل، ص ۲۶۷؛ کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۴۰؛ نهایة السؤل، ص ۶۸؛ مسلم نیشابوری، صحیح، ج ۷، ص ۵۹: الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۹۰؛ مسند احمد، ج ۱، ص ۵ و حاکم نیشابوری، المستدرک، ج ۲، ص ۶۰۵.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ شرف المصطفی، ص ۱۳۵؛ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۵۶: الطبرانی، المعجم الکبیر، ج ۱۸، ص ۹۰ و دلائل النبوه، ج ۲، ص ۴۰۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۴۵۱؛ شرف المصطفی، ص ۱۰۱ و نهایة السؤل، ص ۶۸.
- ↑ «بیگمان پیامبری از (میان) خودتان نزد شما آمده است که هر رنجی ببرید بر او گران است، بسیار خواستار شماست، با مؤمنان مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۲۸.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ شرف النبی، ص ۱۳۵ و الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۱۳۵.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ شرف النبی، ص ۱۴۰ و دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۹۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۳.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۴؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۴۴۱؛ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۳۲۹؛ شرف المصطفی، ص ص ۱۰۴؛ الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۶۳ و دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۷۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۴؛ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۱۳۱؛ شرف المصطفی، ص۱۱۱-۱۱۲.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ المناقب، ج۱، ص۱۴۲؛ من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۲۴۱؛ ارشاد القلوب، ج ۲، ص ۲۵۴؛ امالی طوسی، ص ۴۸۴؛ دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۷۲؛ الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۶۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۱۳۲؛ ارشاد القلوب، ج ۲، ص ۲۵۴ و من لایحضره الفقیه ج ۱، ص ۲۴۱.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ شرف المصطفی، ص۱۳۸.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۳ و شرف المصطفی، ص۱۲۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ الانوار فی شمائل النبی المختار، ص۲۶-۲۷؛ شرف المصطفی، ص۱۵۶؛ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص۳۳۳ و المناقب، ص۱۴۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ الانوار فی شمائل النبی المختار، ص ۲۶؛ غایة السؤل، ص ۲۶۱ و الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص۷۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۴ و کفایة الطالب، ص ۲۰۵.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ نهایة السول، ص ۸۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۴.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ دلائل النبوه، ج ۵، ص ۳۷۷؛ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۱۴۳ و نهایة السول، ص ۸۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۳؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۲۴۱؛ دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۱۲۰؛ امالی طوسی، ص ۴۸۴؛ شرف المصطفی، ج ۴، ص ۱۰۴ و دلائل النبوة، ج ۵، ص ۴۷۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۲۴۱؛ دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۱۲۱؛ امالی طوسی، ص ۴۸۴؛ شرف المصطفی، ج ۴، ص ۱۰۴ و دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۷۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ شرف المصطفی، ص ۹۶؛ دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۹۹ و نهایة السؤل ص ۱۰.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ دلائل النبوه، ج ۵، ص ۴۹۹؛ شرف المصطفی، ص ۹۹؛ نهایة السؤل، ص ۱۹ و غایة السؤل، ص ۲۷۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ امالی طوسی، ص ۲۷۱؛ شیخ صدوق، الخصال، ج ۱، ص ۳۱۴، مسند احمد، ج ۳، ص ۲ و ابن ابی شیبه کوفی، المصنّف، ج ۷، ص ۴۳۰.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ال ۱۳۶۷ش، ص ۳۶۵؛ عبدالله بن بهرام الدارمی، سنن، ج ۱، ص ۲۶؛ المصنّف، ج ۷، ص ۴۳۰ و المعجم الاوسط، ج ۱، ص ۶۱.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۴، الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۳۳۲ و سید بن طاووس، الطرائف، ج ۲، ص ۳۷۰.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ کفایة الطالب، ص ۲۵۸.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۳ و کفایة الطالب، ص ۲۵۵.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۵.
- ↑ کفایة الطالب، ص ۲۶۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۶.
- ↑ السنن الکبری، ص ۶۹؛ کفایة الطالب، ص ۲۵۰؛ الشفا بتعریف حقوق المصطفی، ص ۱۳۴ و تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۷.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۶.
- ↑ المناقب، ص ۱۴۴؛ تذکرة الفقهاء، ص ۵۶۷ ء الوفاء باحوال المصطفی، ص ۳۷۳؛ السنن الکبری، ص ۶۹؛ نهایة السؤل، ص ۶ و کفایة الطالب، ص ۱۹۰.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم، ص ۱۶۶.