صالح بن سلمة بن ابیحماد زاذویه رازی
آشنایی اجمالی
ابوالخیر صالح بن سلمة بن ابی حماد زاذویه رازی اهل ری بود.[۱] شیخ طوسی او را از اصحاب امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری(ع) دانسته[۲] و در نسخهای از رجال، نام او در زمره کسانی که از ائمه(ع) روایت نکردهاند، آمده است.[۳] او از حسن بن علی وشاء و اسماعیل بن مهران روایت نقل کرده[۴] و روایتگران معروفی مانند سکونی، سهل بن زیاد و سعد بن عبدالله اشعری از او روایت کردهاند.[۵] رجال شناسان درباره منزلت رواییاش اختلاف نظر دارند. نجاشی امر او را پوشیده و مبهم میداند و با عبارت "عرف وينكر" (احادیث او گاهی مانوس و گاهی نامأنوساند) از او یاد کرده[۶] و غضائری او را ضعیف میداند،[۷] اما کشّی به نقل از فضل بن شاذان آورده که فضل از او خشنود بود و او را مدح میگفته است.[۸] در مجموع، بسیاری از رجالنویسان مانند جزائری، مامقانی و خوئی به وثاقت و جلالت او میل کرده یا بدان قائل شدهاند.[۹] کتابهای خطب امیرالمؤمنین(ع) و نوادر از اوست که سعد بن عبدالله آنها را روایت کرده است[۱۰].[۱۱]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی ۱/۴۴۱.
- ↑ رجال الطوسی ۴۰۲، ۴۱۶ و ۴۳۲.
- ↑ تنقیح المقال ۲/۹۱.
- ↑ عیون اخبار الرضا(ع) ۲/۲۲۹ و ۲۳۲ معانی الاخبار ۳۲۱.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۴۴۱.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۴۴۱.
- ↑ جامع الرواة ۱/۴۰۵.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۵۶۶.
- ↑ تنقیح المقال ۲/۹۱ معجم رجال الحدیث ۹/۵۴.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۴۴۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۰۰.