سوره ص در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره ص در علوم قرآنی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۵

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'غالب' به 'غالب'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش

@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 کلمه «[[حکمت]]» در اصل به معنای نوعی از [[حکم]] است و مراد از آن، [[معارف]] [[حق]] و متقنی است که به [[انسان]] سود بخشد و به کمال برساند. [[خلیفه خدا در زمین]] باید متخلق به [[اخلاق]] خدا باشد و آنچه خدا [[اراده]] می‌کند او اراده کند و آنچه خدا حکم می‌کند او همان را حکم کند و چون خدا، همواره به حق حکم می‌کند {{متن قرآن|وَاللَّهُ يَقْضِي بِالْحَقِّ}}<ref>«و خداوند به درستی حکم می‌راند» سوره غافر، آیه ۲۰.</ref> او نیز جز به [[حق]] [[حکم]] نکند و جز [[راه خدا]] راهی نرود و از آن راه [[تجاوز]] و [[تعدی]] نکند.
-آیاتی که متعرض داستان آمدن دو [[متخاصم]] نزد [[داوود]]{{ع}} است بیش از این نمی‌رساند که این داستان صحنه‌ای بوده که [[خدای تعالی]] برای [[آزمایش]] داوود در عالم [[تمثل]] به وی نشان داده تا او را به [[تربیت الهی]] [[تربیت]] کند و [[راه و رسم]] [[داوری]] عادلانه را به وی بیاموزد، تا در نتیجه هیچ وقت مرتکب [[جور]] در حکم نگشته و از راه [[عدل]] [[منحرف]] نگردد. این آن معنایی است که از [[آیات]] این داستان فهمیده می‌شود و اما زوایدی که در [[غالب]] [[روایات]] یا در [[تورات]] هست، یعنی داستان اوریا و همسرش، مطالبی است که ساحت [[مقدس]] [[انبیا]] از آن منزه است.
+آیاتی که متعرض داستان آمدن دو [[متخاصم]] نزد [[داوود]]{{ع}} است بیش از این نمی‌رساند که این داستان صحنه‌ای بوده که [[خدای تعالی]] برای [[آزمایش]] داوود در عالم [[تمثل]] به وی نشان داده تا او را به [[تربیت الهی]] [[تربیت]] کند و [[راه و رسم]] [[داوری]] عادلانه را به وی بیاموزد، تا در نتیجه هیچ وقت مرتکب [[جور]] در حکم نگشته و از راه [[عدل]] [[منحرف]] نگردد. این آن معنایی است که از [[آیات]] این داستان فهمیده می‌شود و اما زوایدی که در غالب [[روایات]] یا در [[تورات]] هست، یعنی داستان اوریا و همسرش، مطالبی است که ساحت [[مقدس]] [[انبیا]] از آن منزه است.
 داستان ایوب در [[قرآن کریم]] به جز این نیامده که: خدای تعالی او را به [[ناراحتی]] جسمی و به داغ [[فرزندان]] [[مبتلا]] نمود و سپس، هم عافیتش داد و هم، فرزندانش را و مثل آنان را به وی برگردانید. و این کار را به مقتضای [[رحمت]] خود و نیز به این منظور کرد تا سرگذشت او مایه [[تذکر]] [[عابدان]] باشد. ثنای [[جمیل]] خدای تعالی نسبت به آن جناب: خدای تعالی ایوب{{ع}} را در زمره انبیا و از [[ذریه ابراهیم]] شمرده و نهایت درجه ثنا را بر او خوانده و در [[سوره ص]] او را [[صابر]]، [[بهترین]] [[معبد]] و اواب و بازگشت کننده به سوی [[پروردگار]] خوانده است.