احلال در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

* [[احلال]]: حلال‌ کردن، حلال‌ شمردن، رفع ممنوعیّت، حرمت‌ شکستن<ref>سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۶۷؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۱.</ref>. از "حِلّ" به معنای گره‌گشایی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۵۱.</ref>، رفعِ مانع و رفع [[حرمت]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۷۲.</ref>.  

*{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ}}<ref>«ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند را و نیز (حرمت) ماه حرام را نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>.

#'''تحلیل [[الهی]]:''' نتیجه آن مجموعه [[احکام شرعی]] در موارد و موضوعاتی است که [[خداوند]] آنها را [[حلال]] شمرده است: {{متن قرآن|أَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا}}<ref>«خداوند خرید و فروش را حلال و ربا را حرام کرده است» سوره بقره، آیه ۲۷۵.</ref>. در برخی موضوعات به اقتضای [[حکم]] و موضوع، تحلیل [[الهی]] به معنای [[وجوب]] است<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۱۶۹.</ref>: {{متن قرآن|فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي}}<ref>«که خشم من شما را فرا گیرد» سوره طه، آیه ۸۱.</ref>.

#'''تحلیل [[انسانی]]:''' ازآنجا‌که [[تشریع]] ([[حلال]] و حرام‌شمردن) از امور [[الهی]] و غیربشری است و حتی [[خداوند]] رسولش را از آن منع کرده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ}}<ref>«ای پیامبر! چرا چیزی را که خداوند بر تو حلال کرده است حرام می‌داری؟» سوره تحریم، آیه ۱.</ref>، [[خداوند]] از تحلیل و [[تحریم]] [[انسانی]] در موضوعات و [[احکام شرعی]] [[نهی]] شدید کرده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ}}<ref>«ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند را و نیز (حرمت) ماه حرام نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref> و در قالب "حرمت‌شکنی" مورد موأخذه قرار داده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۵۱-۵۲.</ref>.