اسلم طائی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسلم طائی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}

== مقدمه ==

او برده‌‍‌ای سیاه وابسته به بنونَبهان، شاخه‌ای از [[قبیله طی]] است که در ربیع الآخر سال نهم، پشت اردوگاه [[مسلمانان]] در [[سریه]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} به «فُلس» (نام [[بت]] قبیله طی در نجد) [[اسیر]] شد. او از دادن [[اخبار]] به [[سپاه مسلمانان]] خودداری کرد، تا اینکه به [[دستور امام]] دربند شد. آنگاه گفت: در پی به دست آوردن خبری از سپاه مسلمانان و گزارش آن به [[قبیله]] بودم. او با بیان اینکه پیش از این نیز [[اسیر]] بوده است و از [[اسارت]] ترسی ندارد، اخبار خود را در [[اختیار]] [[امام]] گذاشت. [[اسلم]] همچنان که دربند بود، مسلمانان را در مسیر قبیله [[راهنمایی]] می‌کرد، اما دو مرتبه به [[دروغ]] اعلام کرد راه را گم کرده است. امام وی را به کشتن [[تهدید]] کرد و اسلم با تعبیر «کشتن عذری پذیرفتنی است»، [[سپاه]] را به راه اصلی منتهی به قبیله راهنمایی کرد و محل سکونت [[خاندان]] حاتم طائی را نشان داد. مسلمانان سپیده دم بر قبیله [[حمله]] بردند، برخی را کشتند و گروهی را اسیر کردند. اسلم پس از [[پیروزی]] مسلمانان، از امام خواست وی را [[آزاد]] کند، ولی امام [[مسلمان]] شدن را شرط [[آزادی]] وی اعلام کرد و او اسیر شدن و [[همراهی]] با [[اسیران]] قبیله را بر مسلمان شدن ترجیح داد. برخی اسیران وی را [[نفرین]] کردند و گروهی دیگر وی را بی‌تقصیر شمردند و همراهی‌اش را تا پای [[جان]] ستودند. زمانی که [[اسلام]] بر اسیران عرضه شد، آنان باید یا مسلمان و یا کشته می‌شدند، تا اینکه اسلام بر اسلم عرضه شد. او [[ترس]] از [[شمشیر]] را [[زبونی]] و [[دنیا]] را ناپایدار خواند. یکی از اسیران مسلمان شده طی، از این گفته وی و از اینکه او از ترس جان، راهنمای مسلمانان شده است، [[تعجب]] کرد و گفت: اینک که گروهی مسلمان شده‌اند، تو نیز مسلمان شو! او بدین صورت مسلمان و آزاد شد، ولی همواره [[سرکش]] بود تا اینکه در واقعه رده همراه [[خالد بن ولید]] به یمامه رفت و از خود [[پایداری]] و [[استواری]] نشان داد<ref>واقدی، ج۳، ص۹۸۷؛ از او: ابن عساکر، ج۶۹، ص۱۹۴-۱۹۷ و ابن حجر، ج۱، ص۲۱۶.</ref>. [[ابن سعد]] و [[طبری]] نیز براساس نقل [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۱۶.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۱۶.</ref>، گزارشی از شرکت او در [[نبرد]] یمامه آورده‌اند که در چاپ موجود یافت نشد.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسلم طائی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۵۶.</ref>