حجر بن عدی کندی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

| مداخل مرتبط = [[حجر بن عدی کندی در حدیث]] - [[حجر بن عدی کندی در نهج البلاغه]] - [[حجر بن عدی کندی در تاریخ اسلامی]]

# [[حجر بن عدی]] از [[شراحیل بن مره]] [[نقل]] می‌کند که شنیدم [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: [[بشارت]] باد تو را ای [[علی]] در [[زندگی]] و مرگت با من هستی<ref>{{متن حدیث| عَنْ شراحيل بْنِ مَرَّةً قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ يَقُولُ لِعَلِيٍّ: أَبْشِرْ يَا عَلِيُّ، حَيَاتِكَ وَ مَوْتِكَ مَعِي}}؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۲، ص۲۰۸.</ref>.

# [[مرزبانی]] از قول حجر بن عدی نقل می‌کند که به هنگام [[شهادت]] گفت: حبیبم [[رسول خدا]] {{صل}} مرا از امروز و سرانجام آن خبر داده است<ref>{{متن حدیث| عَنِ الْمَرْزُبَانِيِّ قَوْلِ الْحَجَرُ: لَقَدْ أَخْبَرَنِي حَبِيبِي رَسُولَ اللَّهِ بيومي هَذَا}}؛ اعیان الشیعه، امین عاملی ج۴، ص۵۷۳.</ref>.

# حجر بن عدی نقل می‌کند که [[امام علی]] {{ع}} فرمود: ای حجر چه کار خواهی کرد هنگامی که تو را بزنند و وادارت کنند مرا [[لعنت]] کنی؟ [گفتم: آیا چنین چیزی خواهد شد، فرمود: بلی اتفاق می‌افتد] عرض کردم: چکار کنم، فرمود: مرا لعنت کن ولی از من [[برائت]] و [[بیزاری]] مجوی زیرا من بر دین [[خداوند]] هستم<ref>{{متن حدیث|حُجْرُ بْنُ عَدِيٍّ قَالَ قَالَ لِي عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَيْفَ تَصْنَعُ أَنْتَ إِذَا ضُرِبْتَ وَ أُمِرْتَ بِلَعْنَتِي قُلْتُ لَهُ كَيْفَ أَصْنَعُ قَالَ اِلْعَنِّي وَ لاَ تَبَرَّأْ مِنِّي فَإِنِّي عَلَى دِينِ اَللَّهِ }}؛ رجال الکشی، کشی، ص۱۰۱؛ قاموس الرجال، شوشتری، ج۳، ص۱۲۳؛ تاریخ الخلفاء، سیوطی، ص۱۷۹.</ref>.

# [[حجر بن عدی]] از پدرش [[نقل]] می‌کند که روزی [[رسول خدا]] {{صل}} مشغول خواندن [[خطبه]] بود، پرسید چه روزی است امروز؟ گفتند: [[روز]] حرام است. فرمود: چه شهری است اینجا؟ گفتند: شهر حرام است. فرمودند: کدام ماه است؟ گفتند: [[ماه حرام]] است. فرمودند: بدانید که [[خون]] شما ([[جان]] شما) [[اموال]] شما و آبروی شما بر شما حرام می‌باشد همانند این روز و این ماه و این شهر که حرام هستند. حاضرین به غایبین برسانند. بعد از من [[کافر]] مشوید تا بعضی بعض دیگر را بکشد (مبادا بعد از من کافر شوید و [[حق]] را بپوشانید که [[جنگ]] و [[خونریزی]] در میان شما اتفاق خواهد افتاد)<ref>{{متن حدیث|أَلاَ إِنَّ دِمَاءَكُمْ وَ أَمْوَالَكُمْ وَ أَعْرَاضَكُمْ عَلَيْكُمْ حَرَامٌ كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا فِي شَهْرِكُمْ هَذَا وَ بَلَدِكُمْ هَذَا أَلاَ لِيُبَلِّغِ اَلشَّاهِدُ مِنْكُمُ اَلْغَائِبَ أَلاَ لَأَعْرِفَنَّكُمْ تَرْتَدُّونَ بَعْدِي كُفَّاراً يَضْرِبُ بَعْضُكُمْ رِقَابَ بَعْضٍ إِلاَّ أَنِّي قَدْ شَهِدْتُ وَ غِبْتُمْ}}؛ المستدرک، حاکم نیشابوری، ج۳، ص۴۶۷.</ref>.

# [[پیامبر]] {{صل}} فرمودند: گروهی هستند مشروب می‌خورند و نام دیگری بر آن می‌نهند<ref>{{متن حدیث|سَيَشْرَبُ أُنَاسٌ مِنْ أُمَّتِيَ اَلْخَمْرَ يُسَمُّونَهَا بِغَيْرِ اِسْمِهَا}}؛ الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۳۳.</ref>.

# [[امام علی]] {{ع}} فرمودند: [[وضو]] نصف [[ایمان]] است<ref>{{متن حدیث| اَلْوُضُوءَ نِصْفُ اَلْإِيمَانِ}}؛ الاصابه، ابن حجر، ج۲، ص۳۳.</ref>.

# امام علی {{ع}} فرمودند: بدرستی طهور ([[پاکیزگی]] - وضو) نصف ایمان است<ref>{{متن حدیث| اَلطَّهُورُ نِصْفُ اَلْإِيمَانِ}}؛الاصابه، ابن حجر، ج۱۲، ص۲۰۹.</ref>.

# طهور (وضو) جزئی از ایمان است<ref>{{متن حدیث| اَلْوُضُوءُ شَطْرُ اَلْإِيمَانِ}}؛الاصابه، ابن حجر، ج۱۲، ص۲۰۹.</ref>.

# به حجر گفتند فرزندت را دیدم که از [[بیت]] الخلاء بیرون آمد ولی [[وضو]] نگرفت، گفت: آن کتاب را به من بدهید، کتاب را گرفت و باز کرد گفت: {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> این مطلبی است که از [[امام علی بن ابی طالب]] {{ع}} شنیده‌ام که می‌فرمود: بدرستی که طهور نصف [[ایمان]] است<ref>{{متن حدیث|عن غلام لحجر بن عدي الكندي قال: قلت لحجر اني رايت إبنك اتى الخلاء ولم یتوضأ قال: "ناولني تلك الصحيفة من الكوة فناولته فقرأ: بسم الله الرحمن الرحيم، هذا ما سمعت علي بن ابي طالب {{ع}}: ان الطهور نصف الایمان"}}؛ اعیان الشیعه، امین عاملی، ج۴، ص۵۸۷. (به نقل از الطبقات الکبری)</ref>.