جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابو جعفر احمد بن هلال عبرتائی کرخی بغدادی]] منسوب به عبرتا، روستایی در نواحی [[شهر]] اسکاف منطقه‌ای بین واسط و [[بغداد]]<ref>معجم البلدان ۱/۱۸۱.</ref> و از [[قبیله]] بنی جنید می‌‌باشد.<ref>الفهرست (طوسی) ۳۶.</ref> ابوجعفر از اصحاب [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۴۱۰ و ۴۲۸.</ref> و از [[امام هادی]]{{ع}}، [[حسن بن علی بن یقطین]]، [[ابن ابی عمیر]]، [[حسن بن محبوب]] و [[أمیة بن علی قیسی]] [[روایت]] کرده و [[سعد بن عبدالله]]، [[محمد بن علی بن محبوب]]، [[محمد بن احمد بن ابوقتاده]] و [[احمد بن موسی نوفلی]] از او روایت کرده‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث ۲/۳۵۹.</ref> از امام حسن عسکری{{ع}} [[مذمت]] و سرزنش‌هایی در [[حق]] او صادر شده<ref>رجال النجاشی ۱/۲۱۸.</ref> و چون بعد از [[شهادت]] آن [[امام همام]] [[وکالت]] [[محمد بن عثمان]] را نپذیرفت، توقیعی مبنی بر [[لعن]] و [[برائت]] و [[بیزاری]] از او، از ناحیه [[مقدس]] [[حضرت حجت]]{{ع}} صادر گردید.<ref>قاموس الرجال ۱/۶۷۱.</ref> شاید به همین جهت، برخی معتقدند که وی از [[اعتقاد]] به [[شیعه]] دست کشیده و به [[اهل سنت]] پیوست.<ref>هدیة العارفین ۱/۵۰.</ref> | [[ابو جعفر احمد بن هلال عبرتائی کرخی بغدادی]] منسوب به عبرتا، روستایی در نواحی [[شهر]] اسکاف منطقه‌ای بین واسط و [[بغداد]]<ref>معجم البلدان ۱/۱۸۱.</ref> و از [[قبیله]] بنی جنید می‌‌باشد.<ref>الفهرست (طوسی) ۳۶.</ref> ابوجعفر از اصحاب [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]] {{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۴۱۰ و ۴۲۸.</ref> و از [[امام هادی]] {{ع}}، [[حسن بن علی بن یقطین]]، [[ابن ابی عمیر]]، [[حسن بن محبوب]] و [[أمیة بن علی قیسی]] [[روایت]] کرده و [[سعد بن عبدالله]]، [[محمد بن علی بن محبوب]]، [[محمد بن احمد بن ابوقتاده]] و [[احمد بن موسی نوفلی]] از او روایت کرده‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث ۲/۳۵۹.</ref> از امام حسن عسکری {{ع}} [[مذمت]] و سرزنش‌هایی در [[حق]] او صادر شده<ref>رجال النجاشی ۱/۲۱۸.</ref> و چون بعد از [[شهادت]] آن [[امام همام]] [[وکالت]] [[محمد بن عثمان]] را نپذیرفت، توقیعی مبنی بر [[لعن]] و [[برائت]] و [[بیزاری]] از او، از ناحیه [[مقدس]] [[حضرت حجت]] {{ع}} صادر گردید.<ref>قاموس الرجال ۱/۶۷۱.</ref> شاید به همین جهت، برخی معتقدند که وی از [[اعتقاد]] به [[شیعه]] دست کشیده و به [[اهل سنت]] پیوست.<ref>هدیة العارفین ۱/۵۰.</ref> | ||
برخی رجال‌نویسان آنچه را در مذمت او وارد شده، رد می‌‌کنند.<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۸۱.</ref> در مقابل، برخی دیگر او را محدثی غلوکننده و متهم در [[دین]] شمرده اند<ref>الفهرست (طوسی) ۳۶.</ref> و عده‌ای گفته‌اند که تنها به روایاتی که او در حال سلامتش نقل کرده، اعتنا می‌‌شود.<ref> تنقیح المقال ۱/۱۰۰.</ref> عبرتائی بیشتر اصول [[اصحاب]] [[امامیه]] را روایت کرده است.<ref>الفهرست (طوسی) ۳۶.</ref> تألیفات او المشیخه،<ref>هدیة العارفین ۱/۵۰.</ref> یوم و لیله و کتاب النوادر می‌‌باشد.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۱۸.</ref> او سرانجام در سال ۲۶۷ هـ درگذشت.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۴۴-۱۴۵.</ref> | برخی رجال‌نویسان آنچه را در مذمت او وارد شده، رد می‌‌کنند.<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۸۱.</ref> در مقابل، برخی دیگر او را محدثی غلوکننده و متهم در [[دین]] شمرده اند<ref>الفهرست (طوسی) ۳۶.</ref> و عده‌ای گفته‌اند که تنها به روایاتی که او در حال سلامتش نقل کرده، اعتنا می‌‌شود.<ref> تنقیح المقال ۱/۱۰۰.</ref> عبرتائی بیشتر اصول [[اصحاب]] [[امامیه]] را روایت کرده است.<ref>الفهرست (طوسی) ۳۶.</ref> تألیفات او المشیخه،<ref>هدیة العارفین ۱/۵۰.</ref> یوم و لیله و کتاب النوادر می‌‌باشد.<ref>رجال النجاشی ۱/۲۱۸.</ref> او سرانجام در سال ۲۶۷ هـ درگذشت.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۴۴-۱۴۵.</ref> | ||