جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
|||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
به شما ضربه میزنم، ضربه [[جوانی]] [[یمنی]] | به شما ضربه میزنم، ضربه [[جوانی]] [[یمنی]] | ||
و با آن، [[امید]] [[رستگاری]] در پیشگاه خدای مؤتمن را دارم». | و با آن، [[امید]] [[رستگاری]] در پیشگاه خدای مؤتمن را دارم». | ||
این آمیزه [[شجاعت]] و [[بصیرت]]، همان چیزی است که [[قرآن]] در | این آمیزه [[شجاعت]] و [[بصیرت]]، همان چیزی است که [[قرآن]] در وصف [[ابراهیم]]، [[اسحاق]] و [[یعقوب]]{{عم}} از آن سخن میگوید: {{متن قرآن|وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ}}<ref>«و از بندگان توانمند و روشنبین ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب، یاد کن» سوره ص، آیه ۴۵.</ref>. | ||
{{متن قرآن|أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ}} در این [[آیه]] به معنای [[قدرت]] و بصیرت است. [[خدای تعالی]] گرد هم آمدن قدرت و بصیرت را در [[بندگان]] خویش، [[دوست]] میدارد. افزون بر گردهمایی بصیرت با قدرت و شجاعت در [[یاران حسین]]{{ع}} در [[روز عاشورا]]، بصیرت در آنان با [[صبر]] و [[استواری]] نیز گرد آمده بود.<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۲ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۲، ص ۴۳۰.</ref> | {{متن قرآن|أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ}} در این [[آیه]] به معنای [[قدرت]] و بصیرت است. [[خدای تعالی]] گرد هم آمدن قدرت و بصیرت را در [[بندگان]] خویش، [[دوست]] میدارد. افزون بر گردهمایی بصیرت با قدرت و شجاعت در [[یاران حسین]]{{ع}} در [[روز عاشورا]]، بصیرت در آنان با [[صبر]] و [[استواری]] نیز گرد آمده بود.<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۲ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۲، ص ۴۳۰.</ref> | ||