جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
این [[استواری]] بر [[عدم مداهنه]] در تمام دوران [[دعوت]] و [[رسالت پیامبر]] برپا ماند و آن [[حضرت]] در [[راه]] [[حق]] به سازشکاری و انحراف‌پذیری میدان نداد. حق و [[عدالت]] برای [[رسول]] [[ختمی مرتبت]] [[برترین]] [[ارزش]] را داشت و آن حضرت همه چیز را در این [[جهت]] می‌خواست. از [[حسین بن علی]] {{ع}} از قول [[هند بن ابی هاله]] درباره [[راه و رسم پیامبر اکرم]] {{صل}} چنین وارد شده است: {{متن حدیث|وَ لَا تُغْضِبُهُ الدُّنْيَا وَ مَا كَانَ لَهَا إِذَا تُعُوطِيَ الْحَقَّ لَمْ يَعْرِفْهُ أَحَدٌ وَ لَمْ يَقُمْ لِغَضَبِهِ شَيْءٌ حَتَّى يُنْتَصَرَ لَهُ وَ لَا يَغْضَبُ لِنَفْسِهِ وَ لَا يَنْتَصِرُ لَهَا}}<ref>«دنیا و آن چه در آن است او را به خشم نمی‌آورد، اما وقتی حقی پایمال می‌شد، از شدت خشم کسی او را نمی‌شناخت و از چیزی پروا نداشت تا آنکه حق را یاری کند و احقاق حق نماید؛ و هیچ‌گاه برای خود خشمگین نمی‌شد و برای خود چیرگی نمی‌خواست». منابع پانوشت ۲، ص۱۷-۱۹.</ref>. | این [[استواری]] بر [[عدم مداهنه]] در تمام دوران [[دعوت]] و [[رسالت پیامبر]] برپا ماند و آن [[حضرت]] در [[راه]] [[حق]] به سازشکاری و انحراف‌پذیری میدان نداد. حق و [[عدالت]] برای [[رسول]] [[ختمی مرتبت]] [[برترین]] [[ارزش]] را داشت و آن حضرت همه چیز را در این [[جهت]] می‌خواست. از [[حسین بن علی]] {{ع}} از قول [[هند بن ابی هاله]] درباره [[راه و رسم پیامبر اکرم]] {{صل}} چنین وارد شده است: {{متن حدیث|وَ لَا تُغْضِبُهُ الدُّنْيَا وَ مَا كَانَ لَهَا إِذَا تُعُوطِيَ الْحَقَّ لَمْ يَعْرِفْهُ أَحَدٌ وَ لَمْ يَقُمْ لِغَضَبِهِ شَيْءٌ حَتَّى يُنْتَصَرَ لَهُ وَ لَا يَغْضَبُ لِنَفْسِهِ وَ لَا يَنْتَصِرُ لَهَا}}<ref>«دنیا و آن چه در آن است او را به خشم نمی‌آورد، اما وقتی حقی پایمال می‌شد، از شدت خشم کسی او را نمی‌شناخت و از چیزی پروا نداشت تا آنکه حق را یاری کند و احقاق حق نماید؛ و هیچ‌گاه برای خود خشمگین نمی‌شد و برای خود چیرگی نمی‌خواست». منابع پانوشت ۲، ص۱۷-۱۹.</ref>. | ||
[[پیامبر]] نسبت به [[حقوق انسانی]] و [[حرمت]] [[آدمی]]، و [[حریم‌ها]] و [[مرزهای الهی]] سخت دقت داشت و [[تعدی]] به این امور را برنمی‌تافت. [[عایشه]] در | [[پیامبر]] نسبت به [[حقوق انسانی]] و [[حرمت]] [[آدمی]]، و [[حریم‌ها]] و [[مرزهای الهی]] سخت دقت داشت و [[تعدی]] به این امور را برنمی‌تافت. [[عایشه]] در وصف این [[شأن پیامبر]] گفته است: {{متن حدیث|مَا رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} مُنْتَصِرًا لِنَفْسِهِ مِنْ مَظْلَمَةٍ قَطُّ مَا لَمْ يُنْتَهَكْ مِنْ مَحَارِمِ اللَّهِ شَيْءٌ فَإِذَا انْتُهِكَ مِنْ مَحَارِمِ اللَّهِ شَيْءٌ كَانَ أَشَدَّهُمْ فِي ذَلِكَ غَضَبًا}}<ref>«هرگز ندیدم که رسول خدا مادام که چیزی از حرمت‌های الهی هتک نشده بود به خاطر ستمی که به شخص او روا شده بود در صدد احقاق حق برآید، اما هرگاه به چیزی از حرمت‌های الهی تعدی می‌شد نسبت به آن خشمگین‌ترین افراد بود» الشمائل النبویة، ص۱۷۶؛ مرآة الجنان، ج۱، ص۲۵.</ref>.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی، م‍ص‍طف‍ی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲ ص ۱۰۷-۱۱۱.</ref> | ||
== [[سازش‌ناپذیری]] == | == [[سازش‌ناپذیری]] == | ||