←مساکن قوم عاد
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
===مساکن قوم عاد=== | ===مساکن قوم عاد=== | ||
«درباره محل دقیق آن در جنوب | «درباره محل دقیق آن در جنوب [[عربستان]] [[اختلاف]] است برخی گفته‌اند که [[احقاف]] در بیابان بین «عمان و [[مهره]]» است. برخی گفته‌اند که احقاف، ریگزاری بین عمان و حضرموت است. بعضی دیگر گفته‌اند که احقاف، ماسه‌های کنار دریای [[قریه]] شجره و شجره محلی در [[سرزمین یمن]] است»<ref>لطیف راشدی، قصه‌های قرآن، ص۵۵.</ref>. | ||
برخی نویسندگان می‌نویسند: «قوم عاد در [[اراضی]] احقاف در شمال حضرموت سکنی داشتند از یک طرف به شمال [[ربع الخالی]] و [[شرق]] عمان که اکنون شهرهای رمال است مجاور بود»<ref>عمادزاده، تاریخ انبیاء، ص۲۴۱.</ref>. «[[احقاف]] جمع حقف به معنی تپه‌های ریگی است»<ref>اعلام قرآن، ص۴۲۶.</ref>. | برخی نویسندگان می‌نویسند: «قوم عاد در [[اراضی]] احقاف در شمال حضرموت سکنی داشتند از یک طرف به شمال [[ربع الخالی]] و [[شرق]] عمان که اکنون شهرهای رمال است مجاور بود»<ref>عمادزاده، تاریخ انبیاء، ص۲۴۱.</ref>. «[[احقاف]] جمع حقف به معنی تپه‌های ریگی است»<ref>اعلام قرآن، ص۴۲۶.</ref>. | ||
و اما به نظر نگارنده احقاف محدوده‌ای است در «جنوب [[عربستان]]».<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۲۵۰.</ref> | و اما به نظر نگارنده احقاف محدوده‌ای است در «جنوب [[عربستان]]».<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۲۵۰.</ref> | ||
==[[ارض]]== | |||
#{{متن قرآن|وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا}}<ref>«و پس از آن زمین را گسترانید،» سوره نازعات، آیه ۳۰.</ref>. | |||
[[خداوند]] در این [[آیه]] و [[آیات]] قبلی آن به افزایش [[زمین]] و [[آسمان]] اشاره می‌کند. | |||
#{{متن قرآن|وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا}}<ref>«و پس از آن زمین را گسترانید،» سوره نازعات، آیه ۳۰.</ref> «یعنی بعد از آنکه آسمان را بنا کرد و سقفش را بلند نمود و هر جزئش را در جای خود قرار داد و شبش را تاریک و روزش را روشن ساخت، زمین را بگسترد»<ref>تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۷۲.</ref>. | |||
[[تفسیر نمونه]] می‌گوید: «منظور از [[دحو الارض]] این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران‌های سیلابی نخستین فرا گرفته بود، این آب‌ها تدریجاً در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر بر آوردند و [[روز]] به روز گسترده‌تر شدند تا به وضع فعلی در آمد»<ref>تفسیر نمونه، ج۲، ص۱۱۰. </ref>. | |||
از [[مصالحه]] و توضیحات بالا واضح می‌شود که مکانی و نقطه‌ای در [[کره زمین]] قبل از هر جای دیگری در خارج از آب قرار داشته است «در [[روایات]] مذکور در کهن‌ترین منبع [[تاریخی]]؛ یعنی [[اخبار]] [[مکه]] حاکی از آن است که [[کعبه]] پیش از [[آفرینش]] [[آسمان‌ها]] و زمین، چون حبابی روی آب بود و اندک اندک قسمت‌های دیگر زمین از زیر آن گسترده شد و وسعت یافت»<ref>اصغر قائدان، تاریخ آثار اسلامی مکه مکرمه، ص۵۳.</ref>. | |||
به عبارتی دیگر ارض در این آیه به کعبه دست گذاشته و گسترده شدن زمین را از کعبه دانسته است و لزومی ندارد که ارض در این آیه به کل نقاط زمین دلالت کند و می‌تواند این عبارت به «کعبه» تلقی شود.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۲۵۱.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||