تقرب به خداوند در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

# '''بهره‌مندی صحیح از نعمت‌های [[دنیوی]]''': «و آنچه را از خواسته‌های دنیوی نصیب من ساخته‌ای و در این [[جهان]] به من عطا کرده‌ای وسیله‌ای ساز برای رسیدن من به آستان عزّ خود و پیوستن من به [[مقام قرب]] خود و دست یافتن من به [[بهشت]] جاوید»<ref>نیایش سی‌ام.</ref>. [[امام سجاد]] {{ع}} [[حبّ دنیا]] را عامل دوری از [[قرب الهی]] دانسته و از [[خدای متعال]] چنین درخواست می‌کند: «خداوندا! بر کَن از [[دل]] من [[محبّت]] این دنیای سفله را که [[راه]] مرا از دست یافتن به خیراتی که نزد توست می‌بندد و چون خواهم که به سوی تو آیم. سدّ راه من می‌شود و از تقرب به درگاه تو [[غافل]] می‌گرداند»<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ مفردات الفاظ القرآن، حسین‌بن‌محمد راغب اصفهانی، دارالقلم، بیروت، ۱۴۱۲، چاپ اول.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «قرب الی‌الله»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۶۵.</ref>