←فیوضات الهی راهی برای اثبات عصمت امام
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==فیوضات الهی راهی برای اثبات عصمت امام== | ==فیوضات الهی راهی برای اثبات عصمت امام== | ||
*[[امام]] پیش از دیگران خود بهاین فیوضات و مقامات متلبس است و از اینجا [[عصمت امام]] ثابت میشود آن هم [[عصمت]] مطلقه در جمیع جوانب. | *[[امام]] پیش از دیگران خود بهاین فیوضات و مقامات متلبس است و از اینجا [[عصمت امام]] ثابت میشود آن هم [[عصمت]] مطلقه در جمیع جوانب. | ||
*باید دانست هر کسی به هر مقام معنوی و هر کمال حقیقی میرسد، از قِبل افاضهای است که خداوند از طریق وجود [[امام]] اعطاء میکند: {{عربی|اندازه=150%|" و اذا کان الامام یهدی بالام. والباء للسببیه اوالاله فهو متلبس به اولاً"}} یعنی با توجه به این که "باء" که به سر کلمه "امر" آمده یا باء سببیت است و یا باء آلت و ابزار، پس خداوند میفرماید به سبب امر تکوینی ماست که ائمه هدایت میکنند و یا به واسطهاین ابزار که امر تکوینی ماست آنها راهنما هستند. یعنی [[امام]] هدایت تکوینی انسانها را به عهده دارد و چون [[امام]] واسطه این فیض هدایت است، نمیتواند هادی باشد مگر این که خود پیش از مهتدی از تمام کمالات که میخواهد مهتدی را به سمت آن کمالات بکشاند بهرهمند باشد و از همین بحث، [[عصمت]] را نیز میتوان نتیجه گرفت. چون وقتی گفتیم خود [[امام]] باید متلبس به این فیوضات و مقامات معنوی باشد یعنی دارای مقام [[عصمت]] باشد. <ref>[[محسن غرویان|غرویان، محسن]]، [[هدایت به امر در تفسیر المیزان (مقاله)|هدایت به امر در تفسیر المیزان]]، [[معرفت (نشریه)|ماهنامه معرفت]]</ref> | |||
==امام واسطۀ فیض الهی== | ==امام واسطۀ فیض الهی== |