قریه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

قریه در قرآن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۳

۴٬۵۳۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲

←‏پایان مبحث

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۳۵۲

ویرایش

@@ خط ۱۴۳: / خط ۱۴۳: @@
 ===پایان مبحث===
 همین جا گفتار را در مورد «[[قریه]]» با این جمله به پایان می‌بریم که منظور از قریه در [[آیه]] ۱۶۶ [[سوره اعراف]] «اریحا» می‌باشد و بنا به گفته [[سید]] احمد فاضلی بیارجمندی «اریحا شهری بسیار قدیمی در وادی اردن، به مساحت هیجده میل به شمال شرقی [[اورشلیم]] و پنج میل به اردن»<ref>اطلاعات قرآنی، ص۶۸.</ref> است.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۵۲.</ref>
+==[[قریه]]==
+{{متن قرآن|وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَيَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ لَا تَأْتِيهِمْ كَذَلِكَ نَبْلُوهُمْ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ}}<ref>«و از ایشان درباره شهری که در کرانه دریا بود بپرس، آنگاه که (از حکم حرام بودن ماهیگیری) در روز شنبه تجاوز می‌کردند زیرا روز شنبه آنان ماهی‌هاشان نزد ایشان روی آب می‌آمدند و روزی که شنبه‌شان نبود نزد آنان نمی‌آمدند، بدین‌گونه آنها را برای آنکه نافرمانی می‌کردند، می‌آزمودیم» سوره اعراف، آیه ۱۶۳.</ref>.
+===حکایت [[روز]] [[شنبه]]===
+تأکید [[قرآن]] در این [[آیه]] به تعطیلی روز شنبه است و اینکه در این روز نباید [[بنی اسرائیل]] ماهی صید می‌کردند. [[یهودیان]] این [[قانون الهی]] را زیر پا گذاشتند. یک [[روایت]] حکایت از آن دارد: [[خدا]] به این [[جمعیت]] و به عنوان [[آزمایش]] دستور داد که روز شنبه را بزرگ دارند و دست از صید ماهی بکشند و مشغول [[عبادت]] شوند. در روز شنبه ماهیان در روی آب ظاهر می‌شدند در حالی که در غیر این روز کمتر آشکار می‌شدند حالا یا به [[فرمان خدا]] یا به جهت این که قبلاً روز شنبه، روز تعطیلی [[یهود]] بود لذا ماهیان [[احساس امنیت]] می‌کردند. همین موضوع وسیله‌ای برای آزمایش آنها شد<ref>گزیده تفاسیر، ص۴۷۷.</ref>.
+روایتی دیگر حاکی از آن است که: سبت اسم آن روزی است که [[قوم یهود]] از تمامی [[اعمال]] خود دست کشیده استراحت می‌کردند<ref>قاموس کتاب مقدس، ص۴۶۵. </ref>.
+جفری می‌گوید: ما واژه سبت را فقط در [[آیات]] نسبتاً متأخر و همواره به معنای سبت یهودیان می‌بینیم، [[مراجع]] [[مسلمان]] آن را یک واژه اصیل [[عربی]] و گرفته شده از سَبَتَ به معنای بریدن و قطع کردن می‌دانند و توضیح می‌دهند که چون [[خداوند]] در روز هفتم کار خویش را قطع کرد این روز را سبت خوانده‌اند و در ادامه می‌گوید: تردیدی نیست که این واژه از زبان آرامی و احتمالاً از واژه‌ای [[یهودی]] گرفته شده نه از واژه [[سریانی]]<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ص۱۱۸۳.</ref>.
+[[اعتقاد]] ما بر این است که داستان [[روز]] [[شنبه]] [[یهودی]] را نباید با [[اصحاب السبت]] از لحاظ مکانی مرتبط ساخت. با این توضیح به مکان یابی «[[قریه]]» می‌پردازیم.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۵۳.</ref>
+===مراد از قریه===
+[[اعلام قرآن]] قول [[ثعلبی]] را آورده است که: قریه مذکور در [[سوره اعراف]] قریه «[[ایلا]]» بوده است. برخی نویسندگان در پاراگراف بعدی خاطر نشان می‌سازند: معلوم نیست که مراد از قریه مذکور در سوره اعراف قریه ایلا باشد<ref>خزائلی، اعلام قرآن، ص۱۵۳.</ref>. پس به قرینه «حاضر [[البحر]]» (ساحل و نزدیک دریا) در همین [[آیه]] مورد بحث با قوت می‌توان مدعی شد که مراد از قریه: محدوده جغرافیایی «[[اریحا]]» می‌باشد.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۵۴.</ref>
 == منابع ==