←پرسش‌های وابسته
(←منابع) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
خبر ایشان از [[غیب]] و بیان یک سلسله [[پیشگویی‌ها]] در موارد مختلف، [[سخن گفتن]] به زبان‌های مختلف بدون فراگیری از کسی و [[آگاهی]] از زبان پرندگان<ref>مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۱۵و ۳۲۲؛ زین الدین، علی بن یونس، الصراط المستقیم، ج۲، ص۱۹۰.</ref> [[اخبار از غیب]] و [[پیشگویی]] از حوادث مختلف<ref> هیثمی، ابن حجر، الصواعق المحرقه، ص۲۰۴؛ حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداه، ج۴، ص۲۳۲ ۲۸۶؛ زین الدین، علی بن یونس، الصراط المستقیم، ج۲، ص۱۹۴؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۳۷ و ۱۶۱؛ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۱۲ و ۳۱۸؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۳، س ۲۷۴ به بعد؛ حر عاملی، محمد بن حسن، الفصول المهمه، ج۲، ص۹۳۷؛ شبلنجی، مؤمن، نور الابصار، ص۳۰۲- ۳۰۵.</ref> نمونه‌هایی از [[معجزات]] و خوارق عادات اوست<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۶۲.</ref>. | خبر ایشان از [[غیب]] و بیان یک سلسله [[پیشگویی‌ها]] در موارد مختلف، [[سخن گفتن]] به زبان‌های مختلف بدون فراگیری از کسی و [[آگاهی]] از زبان پرندگان<ref>مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۱۵و ۳۲۲؛ زین الدین، علی بن یونس، الصراط المستقیم، ج۲، ص۱۹۰.</ref> [[اخبار از غیب]] و [[پیشگویی]] از حوادث مختلف<ref> هیثمی، ابن حجر، الصواعق المحرقه، ص۲۰۴؛ حر عاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداه، ج۴، ص۲۳۲ ۲۸۶؛ زین الدین، علی بن یونس، الصراط المستقیم، ج۲، ص۱۹۴؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۳۷ و ۱۶۱؛ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۳۱۲ و ۳۱۸؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۳، س ۲۷۴ به بعد؛ حر عاملی، محمد بن حسن، الفصول المهمه، ج۲، ص۹۳۷؛ شبلنجی، مؤمن، نور الابصار، ص۳۰۲- ۳۰۵.</ref> نمونه‌هایی از [[معجزات]] و خوارق عادات اوست<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[امامت امام کاظم (مقاله)|امامت امام کاظم]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۴۶۲.</ref>. | ||
==[[دلایل امامت]]== | |||
===[[نصوص]]=== | |||
[[شیعیان]] برای [[شناخت]] هر امامی از روش‌ها و راه‌های مختلفی استفاده می‌کنند که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: نصوص<ref>در منابع روایی ما برای شناخت هر امام بابی هست با عنوان {{عربی|ما نص الله عز و جل و رسوله على الأئمة واحدا واحدا}}. ر.ک: کلینی، اصول کافی، ج۱، ص۵۶۲؛ ابن طاووس، طرف من الأنباء و المناقب، ص۲۲۴؛ مجلسی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج۳، ص۲۱۳.</ref> و [[معجزات]] و نیز اوصاف و [[ویژگی‌های امام]] مانند [[علم]] و [[عصمت امام]] برای مثال، شیعیان از [[امام]] می‌خواستند پاسخ‌گوی صحیح به پرسش‌های آنان باشد<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۲۴؛ طبرسی، اعلام الوری، ج۲، ص۲۲.</ref>؛ یا گاهی برای احراز [[توانایی]] امام، از او مسائل [[خارق‌العاده]] می‌خواستند<ref>صفار، بصائر الدرجات، ص۶۹؛ طبری امامی، دلائل الامامة، ص۲۲۶.</ref>. مهم‌ترین و اصلی‌ترین شاخصه [[شناخت امام]]، وجود [[نص]] از امام قبلی برای امام بعدی است، چنان‌که وقتی [[ابوبصیر]] از [[امام کاظم]]{{ع}} پرسید: امام به چه ویژگی‌هایی شناخته می‌شود؟ آن [[حضرت]]، نخستین ویژگی را «نص» دانست؛ سپس به توانایی امام در پاسخ به [[پرسش‌ها]] از نظر [[علمی]] و [[آگاهی]] به زبان [[پاسخ‌گویی]]، تأکید کرد<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۲۴؛ طبرسی، اعلام الوری، ج۲، ص۲۲؛ قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۳۳۳.</ref>. | |||
علاوه بر [[نصوص عامه]] که در جلد ۱ دانسته شد، دسته دیگری از [[ادله]]، نصوص خاص هستند. نصوصی که درباره [[امامت امام کاظم]]{{ع}} وارد شده بسیارند<ref>خزاز قمی، کفایة الاثر، ص۳۰۳ به بعد؛ اربلی، کشف اللغمه، ج۳، ص۴۰۸؛ مسعودی، اثبات الوصیة، ص۱۹۲؛ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۲، ص۹.</ref>. بیشتر این نصوص که از ناحیه امام قبلی نقل شده است، مربوط به [[دوران کودکی]] آن حضرت هستند. امام کاظم{{ع}} از سنین [[کودکی]] به عنوان امام بعدی معرفی شده است که نشان از [[نگرانی]] [[پیروان اهل بیت]]{{عم}} از [[جانشینی]] [[امام صادق]]{{ع}} بوده است<ref>در این باره ر.ک: رسالة فی تحقیق أن الإمامة بعد الإمام الصادق لابنه الامام موسی بن جعفر، از سیدناصر بن هاشم آل السید سلمان الموسوی.</ref>. مرحوم [[کلینی]] ده [[روایت]] در [[نص]] بر [[امامت امام کاظم]]{{ع}} نقل کرده است<ref>ر.ک: کلینی، کافی، ج۱، ص۳۰۶، ۳۰۸، ۳۱۰ و ۴۷۶-۴۸۷.</ref> که برخی از آنها عبارت‌اند از: | |||
# [[فیض بن مختار]] گوید: به [[امام صادق]]{{ع}} گفتم: دستم را بگیرید و مرا از [[آتش دوزخ]] [[نجات]] دهید، بعد از شما [[امام]] ما کیست؟ و در این حال [[ابوابراهیم]] ([[امام کاظم]]{{ع}}) که خردسال بود، نزد امام صادق{{ع}} آمد، [[حضرت]] فرمود: این است امام شما، به او [[توسل]] و [[تمسک]] جویید<ref>اصول کافی، ج۱، ص۳۰۷ و ص۳۱۰- ۳۱۱؛ کشی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۶۴۲؛ ابن شهرآشوب، مناقب، ج۴، ص۳۲۱.</ref>. | |||
# [[معاذ بن کثیر]] گوید: به امام صادق{{ع}} عرض کردم: از [[خداوند متعال]] خواستارم همان گونه که به پدرت چنین نعمتی ([[فرزندی]] مثل شما) [[عنایت]] فرمود، به شما هم روزی کند. امام فرمود: [[خدا]] این [[لطف]] را کرده است. پرسیدم او کیست؟ فرمود: همین که [آنجا] خفته و در این هنگام [[موسی بن جعفر]] پسرکی بود که [در گوشه‌ای] خفته بود<ref>کافی (ط - الإسلامیة)، ج۱، ص۳۰۷. با توجه به اینکه امام صادق{{ع}} قبل از تولد امام کاظم{{ع}} نیز فرزند ذکوری داشته است مقصود امام از نعمت فرزند، فرزندی است که دارای مقام امامت باشد.</ref>. | |||
# [[مفضل بن عمر]] گوید: من نزد امام صادق{{ع}} بودم که ابوابراهیم پسر بچه‌ای بود و نزد او آمد. امام به من فرمود: بخواه که او [[وصی]] من باشد و امر [[امامت]] او را به هرکدام از هم عقیده‌های خود که می‌دانی [[راز]] نگهدار هستند، اظهار کن<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۷.</ref>. | |||
# [[اسحاق بن جعفر]] گوید: روزی نزد پدرم بودم و [[علی بن عمر بن علی]] (بن الحسین) به او گفت: قربانت گردم، بعد از تو ما [[خانواده]] و [[مردمان]] دیگر به که [[پناه]] بریم؟ فرمود: به آنکه دو [[جامه]] زرد پوشیده و دو گیسوان دارد و از این در بر تو عیان شود و هر دو لنگه در را با هر دو دست خود باز کند. ما درنگی نکردیم که دو [[کف دست]] که هر دو لنگه را گرفته بودند، آنها را گشودند و [[ابوابراهیم]]{{ع}} نزد ما آمد<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۳۰۹؛ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۶.</ref>. | |||
# [[صفوان جمال]] گوید: [[منصور بن حازم]] به [[امام صادق]]{{ع}} گفت: [[پدر]] و مادرم به فدایت، هر بامداد و شامگاه جان‌هایی را می‌گیرند و اگر چنین پیشامدی [برای شما] شد، [[امام]] [بعدی] کیست؟ امام صادق{{ع}} فرمود: اگر چنین شد، اوست امام شما<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۳۰۹.</ref>. [[راوی]] گوید آن‌گونه که به خاطر دارم امام{{ع}} با دست به شانه راست فرزندش [[موسی]] زد و او در آن [[روز]] قامتش پنج وجب بود و [[عبدالله بن جعفر]] (افطح که بعد از [[شهادت امام]] [[ادعای امامت]] کرد نیز) در کنار ما نشسته بود<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۳۰۹؛ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۸.</ref>. | |||
# [[سلیمان بن خالد]] گوید: امام صادق{{ع}} روزی در حضور ما، [[ابوالحسن]] [[[امام کاظم]]{{ع}}] را احضار کرد و به ما فرمود: ملازم این آقا باشید؛ به [[خدا]] [[سوگند]] او بعد از من [[سرور]] و امام شماست<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۳۰۹.</ref>. | |||
امام صادق{{ع}} در فرصت‌های مختلفی بر [[امامت امام کاظم]]{{ع}} تصریح داشته است. [[شاهد]] این تصریح [[آگاهی]] کامل بزرگان و [[اصحاب]] از امامت امام کاظم{{ع}} پس از [[شهادت امام صادق]]{{ع}} است، با اینکه [[وصیت]] امام صادق{{ع}} کاملاً در فضای [[تقیه]] نوشته شده است<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱۷ و ۲۱۴.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۱۵.</ref> | |||
===[[معجزات]]=== | |||
در [[منابع حدیثی]] و [[تاریخی]] معجزات فراوانی برای امام کاظم{{ع}} [[روایت]] شده که از این طریق به گونه‌های مختلف [[جانشینی]] به [[حق]] خود را به عنوان [[حجت خدا]] بر [[مردم]] ثابت کرده است. موضوع برخی از این معجزات عبارت‌اند از: خبر از [[مرگ]] دیگران، [[زنده کردن]] گاو مرده، [[سخن گفتن]] به زبان‌های مختلف و هر جانداری، تبدیل تصویر شیر به شیر [[حقیقی]] و بلعیدن ساحر و [[طی الارض]] از [[زندان]] به [[مدینه]]<ref>ر.ک: عیون المعجزات، ص۹۸ - ۱۰۶؛ بصائر الدرجات، ج۱، ص۲۷۲-۲۷۳، ۳۴۶؛ الخرائج، ج۲، ص۸۹۵-۸۹۷: بیاضی، الصراط المستقیم، ج۲، ص۱۸۹ - ۱۹۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ج۴۸، ص۲۹-۵۵.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]] ص ۱۷.</ref> | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||