ولایت مؤمنین: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

{{متن قرآن|أَوْلِيَاء}}، در [[آیه]] {{متن قرآن|وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ}}<ref>«و مردان و زنان مؤمن، دوستان یکدیگرند که به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناشایست باز می‌دارند» سوره توبه، آیه ۷۱.</ref>؛ و [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ الله وَالَّذِينَ آوَوْا وَنَصَرُوا أُولَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يُهَاجِرُوا مَا لَكُمْ مِنْ وَلَايَتِهِمْ مِنْ شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُوا}}<ref>«کسانی که ایمان آورده و هجرت گزیده‌اند و در راه خداوند با مال و جانشان جهاد کرده‌اند و کسانی که (به آنان) پناه داده و یاری رسانده‌اند دوستان یکدیگرند و کسانی که ایمان آورده و هجرت نکرده‌اند شما را با آنان هیچ پیوندی نیست تا آنکه هجرت گزینند» سوره انفال، آیه ۷۲.</ref> به معناى [[نصرت]]، [[تعهد]] و [[مسؤولیت]] [[مؤمنین]] در قبال همدیگر است؛ و طبق تفسیرى: "[[ولایت تدبیری]] است که بعضى از [[مؤمنین]] متولىّ امر دیگرى مى‌شوند"<ref>المیزان، ج۹، ص۳۵۳.</ref>. به همین جهت بعضى افراد [[مؤمن]]، امور بعضى دیگر را عهده‌دار مى‌شوند؛ [[امر به معروف و نهی از منکر]]، به [[دلیل ولایت]] داشتن آنان در امور یکدیگر است، آن هم [[ولایتی]] که شامل کوچک‌ترین افراد [[جامعه]] مى‌شود.

== منابع ==

{{منابع}}

#[[پرونده:1100498.jpg|22px]] [[عبدالله حق‌جو|حق‌جو، عبدالله]]، [[ولایت در قرآن (کتاب)| '''ولایت در قرآن''']]

{{پایان منابع}}