جز
جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابیحاتم'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابیحاتم') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
نام او را [[عبدالله بن سام]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۲۲.</ref> گفتهاند. او از [[قبیله کنده]] (مقر این قبیله [[حضرموت]] است) [[یمن]] و از [[علمای یهود]] بود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۶.</ref> که از یمن به [[مدینه]] آمد و با زنی از [[بنی قریظه]] [[ازدواج]] کرد و به قرظی نامدار شد<ref>ابن حبان، ج۴، ص۹۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۶.</ref>. وی هم [[پیمان]] [[انصار]] بود<ref>ابن سعد، ج۵، ص۵۸؛ ابن حجر، فتح، ج۶، ص۵۹.</ref>. [[ابن حجر]] میگوید <ref>فتح، ج۶، ص۵۹.</ref>: [[یهودیت]] در یمن گسترش داشت؛ از این رو [[ابومالک]] با آنان [[ازدواج]] کرد. [[ثعلبه]] پسر [[ابو مالک]] نیز با دختر شعیه قرظی ازدواج کرد و با آنان هم پیمان شد؛ از اینرو، به او نیز قرظی گفتهاند<ref>ابن حبان، ج۴، ص۹۸.</ref> ابومالک محضر [[رسول خدا]] {{صل}} را [[درک]] کرد و [[مسلمان]] شد<ref>ابونعیم، ج۶، ص۳۰۰۹؛ ذهبی، ج۲، ص۱۹۹.</ref>. ابن حجر<ref>الاصابه، ج۷، ص۲۹۶.</ref> نیز او را در قسم اول - [[صحابه]] - آورده است. [[عمر بن خطاب]] از او درباره ویژگیهای رسول خدا {{صل}} در [[تورات]] پرسید و ابومالک گفت: صفات آن [[حضرت]] در کتاب بنی [[هارون]] که قابل [[تغییر]] نیست چنین آمده است: نام او [[احمد]] و از [[فرزندان اسماعیل]] {{ع}} است که به [[دین]] حنفیه که [[دین ابراهیم]] {{ع}} است [[ظهور]] میکند و هنگام شستشو ازار میپوشد. او آخرین فرستاده و [[پیامبر]] خداست. [[عمر]] به هنگام فراخوانی [[لشکر]]، ابومالک را نیز فراخواند که این، نشان دهنده اهمیت او در بین لشکر است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۶.</ref>. او [[اخبار]] دیگری نیز از کتاب یهود مبنی بر [[خلقت]] [[زمین]]، [[بهشت و جهنم]] و جزای [[روز قیامت]] نقل کرده<ref>یاقوت حموی، ج۵، ص۱۶۷.</ref> با این اخبار به او منسوب شده است. فرزندش ثعلبه از طریق او از رسول خدا {{صل}} [[روایت]] دارد<ref>ابن | نام او را [[عبدالله بن سام]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۲۲.</ref> گفتهاند. او از [[قبیله کنده]] (مقر این قبیله [[حضرموت]] است) [[یمن]] و از [[علمای یهود]] بود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۶.</ref> که از یمن به [[مدینه]] آمد و با زنی از [[بنی قریظه]] [[ازدواج]] کرد و به قرظی نامدار شد<ref>ابن حبان، ج۴، ص۹۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۶۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۶.</ref>. وی هم [[پیمان]] [[انصار]] بود<ref>ابن سعد، ج۵، ص۵۸؛ ابن حجر، فتح، ج۶، ص۵۹.</ref>. [[ابن حجر]] میگوید <ref>فتح، ج۶، ص۵۹.</ref>: [[یهودیت]] در یمن گسترش داشت؛ از این رو [[ابومالک]] با آنان [[ازدواج]] کرد. [[ثعلبه]] پسر [[ابو مالک]] نیز با دختر شعیه قرظی ازدواج کرد و با آنان هم پیمان شد؛ از اینرو، به او نیز قرظی گفتهاند<ref>ابن حبان، ج۴، ص۹۸.</ref> ابومالک محضر [[رسول خدا]] {{صل}} را [[درک]] کرد و [[مسلمان]] شد<ref>ابونعیم، ج۶، ص۳۰۰۹؛ ذهبی، ج۲، ص۱۹۹.</ref>. ابن حجر<ref>الاصابه، ج۷، ص۲۹۶.</ref> نیز او را در قسم اول - [[صحابه]] - آورده است. [[عمر بن خطاب]] از او درباره ویژگیهای رسول خدا {{صل}} در [[تورات]] پرسید و ابومالک گفت: صفات آن [[حضرت]] در کتاب بنی [[هارون]] که قابل [[تغییر]] نیست چنین آمده است: نام او [[احمد]] و از [[فرزندان اسماعیل]] {{ع}} است که به [[دین]] حنفیه که [[دین ابراهیم]] {{ع}} است [[ظهور]] میکند و هنگام شستشو ازار میپوشد. او آخرین فرستاده و [[پیامبر]] خداست. [[عمر]] به هنگام فراخوانی [[لشکر]]، ابومالک را نیز فراخواند که این، نشان دهنده اهمیت او در بین لشکر است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۹۶.</ref>. او [[اخبار]] دیگری نیز از کتاب یهود مبنی بر [[خلقت]] [[زمین]]، [[بهشت و جهنم]] و جزای [[روز قیامت]] نقل کرده<ref>یاقوت حموی، ج۵، ص۱۶۷.</ref> با این اخبار به او منسوب شده است. فرزندش ثعلبه از طریق او از رسول خدا {{صل}} [[روایت]] دارد<ref>ابن ابیحاتم، ج۹، ص۴۲۴.</ref>. [[تاریخ]] درگذشت وی معلوم نیست، اما برخی در شرح حال ثعلبه فرزند ابومالک گفتهاند: [[پدر]] ثعلبه در [[غزوه بنی قریظه]] کشته شد و ثعلبه نیز از اسیرانی بود که [[بلوغ]] ایشان وارسی گردید<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۵۳؛ همو، فتح، ج۶، ص۵۹.</ref> که اگر این قول درست باشد، [[روایت]] پیش گفته وی با [[عمر]] درست نخواهد بود. به نظر میرسد قول به کشته شدن [[ابومالک]] در [[غزوه بنی قریظه]] درست نباشد؛ زیرا اولاً: کشته شدن ابومالک در این [[غزوه]] با تردید {{عربی|"كانه قُتل في بني قريظه"}} نقل شده است. ثانیاً: [[ثعلبه]] چندین روایت از طریق پدرش از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل کرده است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۵۲۳؛ ابن ابیحاتم، ج۹، ص۴۳۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۲۲.</ref>. افزون بر اینکه ماجرای [[دیدار]] او با [[عمر بن خطاب]] نیز نقل شد. بنابراین، او دست کم تا [[خلافت عمر]] زنده بوده است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابومالک قرظی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۹۶-۴۹۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |