بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «==مقدمه== *از مهم‌ترین احادیثی است که بر امامت حضرت علی {{ع}} و یازده فرزند...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
از مهم‌ترین احادیثی است که بر [[امامت]] [[حضرت علی]] {{ع}} و یازده [[فرزند]] معصومش {{ع}} دلالت می‌کند. [[پیامبر اسلام]] {{صل}} در این [[حدیث]]، [[امت اسلام]] را پس از خویش، به [[قرآن]] و [[امامت]] راه نموده و بیان کرده است که میان این دو عنصر گرانسنگ، [[پیوستگی]] و [[همراهی]] جاودانه [[حاکم]] است. از معنای [[حدیث]] برمی‌آید که [[تمسک به قرآن]] و [[امامان معصوم]] {{عم}} شرط ماندگاری بر [[صراط مستقیم]] است و [[امامان]] {{عم}}، همسنگ و عِدْل قرآن‌اند. | |||
[[حدیث ثقلین]] از نظر [[سند]]، در کمال صحت و [[قوت]] است و از [[احادیث صحیح]] و [[متواتر]] است و صحابهای همچون [[علی]] {{ع}}، [[ابوذر]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[زید بن ارقم]]، [[ابو سعید خُدری]] و [[زید بن ثابت]] آن را [[نقل]] کرده‌اند<ref>فضائل الخمسة، ۲/ ۶۱.</ref>. | |||
علمای [[اهل سنت]] معترف‌اند که این [[حدیث]] را بیست تن از [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند<ref>الصواعق المحرقة، ۲۲۸؛ فیض القدیر، ۳/ ۱۵.</ref>. شکی نیست که دست کم دویست تن از اکابر علمای [[مذاهب مختلف اسلامی]]، [[حدیث ثقلین]] را [[روایت]] کرده‌اند<ref>حدیث ثقلین، ۹.</ref>. [[محدثان]] [[شیعه]] در [[تواتر]] آن [[اجماع]] دارند و با هشتاد و دو [[سند]] از طریق [[ائمه اطهار]] آن را بازگفته‌اند<ref>ر.ک: اعیان الشیعة، ۱/ ۳۷۰- ۳۱۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 225.</ref> | |||
== سند [[حدیث ثقلین]] == | |||
[[شیعه]] و [[سنی]] در منابع معتبر به صورت متواتر [[نقل]] کرده‌اند [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به صورت مکرر و در مواضع متعدد و با الفاظ گوناگون حدیث ثقلین را بیان کرده است به طوری که محدثان شیعه در تواتر آن [[اجماع]] دارند و با هشتاد و دو سند از طریق [[ائمۀ اطهار]] آن را ذکر کرده اند<ref>اعیان الشیعة، ج۱، ص۳۷۰ ـ ۳۱۰.</ref>؛ همچنین محدثان [[اهل سنت]] هم به صحت آن تصریح کرده‌اند، برای نمونه: [[حاکم نیشابوری]]، [[ابن حجر]] مکی، [[نور]] الدین [[هیثمی]]، ۳۴ نفر از [[اصحاب]]<ref>کسانی که در حال اسلام ملاقات با پیامبر داشتند. </ref> و ۱۹ نفر از [[تابعین]]<ref>کسانی که با اصحاب پیامبر ملاقات داشته‌اند. </ref> آن را [[روایت]] کرده‌اند. صحابهای همچون: [[علی]] {{ع}}، [[ابوذر]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[زید بن ارقم]]، [[ابو سعید خدری]] و [[زید بن ثابت]]<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)| فرهنگ شیعه]]، ص ۲۲۵. </ref>. | |||
مکان و [[زمان]] صدور این [[حدیث]] متفاوت ذکر شده است، چنانکه [[تاریخ]]، مکان و زمان حدیث ثقلین را اینچنین ضبط کرده است: [[روز عرفه]] در [[حجة الوداع]]؛ در [[مدینه]] و در حال [[بیماری]] [[رسول الله]] {{صل}} در حالی که حجرۀ [[پیامبر]] از اصحاب پر بود؛ در [[غدیر خم]] و یا در بازگشت از [[سفر]] [[طائف]]. تمام این نقل‌ها درست است و منافاتی با هم ندارد، زیرا به خاطر اهتمام بسیار [[زیاد]] پیامبر به [[قرآن و عترت]] و اهتمامی که به فهماندن اهمیت موضوع به [[مردم]] از خود نشان می‌دادند، در موارد متعدد و به مناسبت‌های گوناگون این حدیث را تکرار فرموده‌اند<ref>الصواعق، ج ۲، ص ۴۴۰ و نیز ر.ک: گزیده اهل بیت {{ع}} در قرآن و حدیث، ص ۱۰۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]].</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{ | {{پانویس}} | ||