مقام اختیار الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


از جمله [[مقامات]] [[امامان معصوم]] {{عم}} مقام [[اختیار]] که در [[زیارت جامعه کبیره]] با عبارت {{متن حدیث|اخْتَارَكُمْ‏ لِسِرِّهِ‏}}، "خداوند، شما را برای سرّ خود برگزید" آمده است.
از جمله [[مقامات]] [[امامان معصوم]]{{عم}} [[مقام]] [[اختیار]] که در [[زیارت جامعه کبیره]] با عبارت {{متن حدیث|اخْتَارَکُمْ‏ لِسِرِّهِ‏}}، "[[خداوند]]، شما را برای سرّ خود برگزید" آمده است.


== سرّ معصوم ==
== سرّ [[معصوم]] ==
{{متن حدیث|وَ اخْتَارَكُمْ‏‏‏‏}} به معنای آن است که: "خداوند، شما را برگزید"<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۸۴.</ref>.
{{متن حدیث|وَ اخْتَارَکُمْ‏‏‏‏}} به معنای آن است که: "خداوند، شما را برگزید"<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۸۴.</ref>.


جملۀ {{متن حدیث|اِختارَکم لسره}} مرحلۀ مقدّم بر مرحلۀ {{متن حدیث|حفظة لِسرّه}} است؛ یعنی خداوند متعال ابتدا این دودمان را برای تحمّل اسرارش برگزید، سپس حضراتشان را حافظ اسرار خود قرار داد.
جملۀ {{متن حدیث|اِختارَکم لسره}} مرحلۀ مقدّم بر مرحلۀ {{متن حدیث|حفظة لِسرّه}} است؛ یعنی [[خداوند متعال]] ابتدا این [[دودمان]] را برای [[تحمّل]] اسرارش برگزید، سپس حضراتشان را [[حافظ]] [[اسرار]] خود قرار داد.


البتّه این گزینش و انتخاب حق تعالی هم بی‌اساس و بدون حساب نبود و چه بسا خود کلمۀ اِختارَکم مفید این حقیقت باشد. وقتی عدّه‌ای دانشجو و محصّل قابل، جمع شده و استادِ آگاهی می‌خواهد چند نفر از آنان را برای رشتۀ خاصّی انتخاب کند، قهراً همۀ ملاک‌ها را در نظر می‌گیرد و بدون حساب و کتاب اختیار و گزینشی نمی‌نماید، هر چند ممکن است دچار اشتباه بشود. وقتی انتخاب یک انسان عادی براساس حساب و ضوابط خاصّ است، به طریق اولی انتخاب و اختیار پروردگار این چنین است. مضاف بر این، در گزینش او هیچ احتمال خطا و اشتباه و یا سایر جهاتی که ممکن است در مخلوق پیش آید و نتیجه خلاف واقع و حقیقت گردد، راه پیدا نمی‌کند.
البتّه این [[گزینش]] و [[انتخاب]] [[حق تعالی]] هم بی‌اساس و بدون حساب نبود و چه بسا خود کلمۀ اِختارَکم مفید این [[حقیقت]] باشد. وقتی عدّه‌ای دانشجو و محصّل قابل، جمع شده و استادِ [[آگاهی]] می‌خواهد چند نفر از آنان را برای رشتۀ خاصّی انتخاب کند، قهراً همۀ ملاک‌ها را در نظر می‌گیرد و بدون [[حساب و کتاب]] اختیار و گزینشی نمی‌نماید، هر چند ممکن است دچار [[اشتباه]] بشود. وقتی انتخاب یک [[انسان]] عادی براساس حساب و ضوابط خاصّ است، به طریق اولی انتخاب و اختیار [[پروردگار]] این چنین است. مضاف بر این، در گزینش او هیچ احتمال [[خطا]] و اشتباه و یا سایر جهاتی که ممکن است در مخلوق پیش آید و نتیجه خلاف واقع و حقیقت گردد، راه پیدا نمی‌کند.


چنین خدایی از میان همۀ خلقش این چهارده نور مقدّس را برای پذیرا شدن سرش اختیار نموده و اسرارش را به آنان عنایت فرموده، و در مقام فعلیّت و ظهور از نقطۀ ختمیّۀ رسالت به آخرین حلقۀ رشته وصایت رسالت، [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} منتقل شده، هم‌چنین از یکی به دیگری انتقال یافته که این حدیث صریحاً آن را بازگو می‌نماید: [[امام باقر|حضرت باقر]] {{ع}} فرمود: «[[رسول خدا]] {{صل}} علی {{ع}} را در مرضی که از دنیا رحلت نمود طلبید و به او فرمود: علی جان، پیش آی تا اسراری که خدا در اختیار من نهاده و به رسم سرّ سپرده، به تو سپارم، و بر آنچه خدا مرا امین شمرده امین گمارم و در اختیارت بگذارم. این عمل را پیامبر اکرم نسبت به علی {{ع}} انجام داد، و امیرالمؤمنین در حق فرزندش حسن {{ع}}، و امام مجتبی نسبت به برادرش سیدالشهدا، و [[امام حسین]] {{ع}} در حق پدرم، و پدرم هم نسبت به من این کار را عهده‌دار شد. صلوات خدا بر همۀ آن‌ها باد»<ref>{{متن حدیث|عن ابی جعفر {{ع}} قال: ان رسول الله {{صل}} دعا علیا فی المرض الذی توفی فیه فقال: یا علی، ادن منی حتی اسر الیک ما اسر الله الی و ائتمنک علی ما ائتمنی الله علیه، ففعل ذلک رسول الله {{صل}} بعلی، و فعله علی بالحسن، و فعله الحسن بالحسین، و فعله الحسین بابی، و فعله ابی بی صلوات الله علیهم اجمعین}}، الانوار اللامعه ۱۱۸.</ref>.
چنین خدایی از میان همۀ خلقش این چهارده [[نور]] [[مقدّس]] را برای پذیرا شدن سرش اختیار نموده و اسرارش را به آنان [[عنایت]] فرموده، و در مقام فعلیّت و ظهور از نقطۀ ختمیّۀ [[رسالت]] به آخرین حلقۀ رشته [[وصایت]] رسالت، [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} منتقل شده، هم‌چنین از یکی به دیگری انتقال یافته که این [[حدیث]] صریحاً آن را بازگو می‌نماید: [[امام باقر|حضرت باقر]]{{ع}} فرمود: «[[رسول خدا]]{{صل}} علی{{ع}} را در [[مرضی]] که از [[دنیا]] [[رحلت]] نمود‌طلبید و به او فرمود: علی [[جان]]، پیش آی تا اسراری که [[خدا]] در اختیار من نهاده و به رسم سرّ سپرده، به تو سپارم، و بر آنچه [[خدا]] مرا [[امین]] شمرده امین گمارم و در اختیارت بگذارم. این عمل را [[پیامبر اکرم]] نسبت به علی{{ع}} انجام داد، و [[امیرالمؤمنین]] در [[حق]] فرزندش حسن{{ع}}، و [[امام مجتبی]] نسبت به برادرش [[سیدالشهدا]]، و [[امام حسین]]{{ع}} در حق پدرم، و پدرم هم نسبت به من این کار را عهده‌دار شد. [[صلوات خدا]] بر همۀ آنها باد»<ref>{{متن حدیث|عن ابی جعفر{{ع}} قال: ان رسول الله{{صل}} دعا علیا فی المرض الذی توفی فیه فقال: یا علی، ادن منی حتی اسر الیک ما اسر الله الی و ائتمنک علی ما ائتمنی الله علیه، ففعل ذلک رسول الله{{صل}} بعلی، و فعله علی بالحسن، و فعله الحسن بالحسین، و فعله الحسین بابی، و فعله ابی بی‌صلوات الله علیهم اجمعین}}، الانوار اللامعه ۱۱۸.</ref>.


یعنی هر کدام که می‌خواستند از دنیا بروند اسراری که خداوند به آن‌ها سپرده بود به حجت بعد از خود، که از سلسلۀ اِختارَکم لسره و از زمرۀ برگزیده شدگان برای سرّ حق تعالی بود، می‌سپردند تا به آخرین آن‌ها رسید، و امروز در اختیار حضرت خاتم الاوصیا، حجة بن الحسن {{ع}} قرار دارد<ref>[[سید مجتبی بحرینی|بحرینی، سید مجتبی]]، [[جامعه در حرم (کتاب)|جامعه در حرم]]، ص۳۲۴.</ref>.
یعنی هر کدام که می‌خواستند از [[دنیا]] بروند اسراری که [[خداوند]] به آنها سپرده بود به [[حجت]] بعد از خود، که از سلسلۀ اِختارَکم لسره و از زمرۀ برگزیده شدگان برای سرّ [[حق تعالی]] بود، می‌سپردند تا به آخرین آنها رسید، و امروز در [[اختیار]] حضرت [[خاتم الاوصیا]]، [[حجة]] بن [[الحسن]]{{ع}} قرار دارد<ref>[[سید مجتبی بحرینی|بحرینی، سید مجتبی]]، [[جامعه در حرم (کتاب)|جامعه در حرم]]، ص۳۲۴</ref>.


== مدخل های وابسته ==
== مدخل های وابسته ==
۱۱۲٬۹۹۷

ویرایش