←صفات و ویژگی‌ها
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== صفات و ویژگی‌ها == | == صفات و ویژگی‌ها == | ||
# '''ظاهر [[فریب]] و هلاک کننده:''' بدعت ظاهری حق‌نما دارد اما در باطل غوطه‌ور است و هلاک‌کننده است. نوک پیکان آن باورهای مسلمانان را نشانه می‌گیرد تا خواسته‌های نفسانی را برآورده کند. امام موسی کاظم | # '''ظاهر [[فریب]] و هلاک کننده:''' [[بدعت]] ظاهری حق‌نما دارد اما در [[باطل]] غوطه‌ور است و هلاک‌کننده است<ref>{{متن حدیث|وَ إِنَّ الْمُبْتَدَعَاتِ الْمُشَبَّهَاتِ هُنَّ الْمُهْلِكَاتُ إِلَّا مَا حَفِظَ اللَّهُ مِنْهَا}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۶۹.</ref>. نوک پیکان آن باورهای [[مسلمانان]] را نشانه می‌گیرد تا [[خواسته‌های نفسانی]] را برآورده کند. [[امام]] [[موسی کاظم]]{{ع}} می‌فرماید: [[بدعت‌گذار]] مباش، کسی که به [[رأی]] خود توجه کند هلاک می‌شود و کسی که [[خاندان پیامبر]]{{صل}} را رها کند [[گمراه]] می‌شود و کسی که [[قرآن]] و [[سنت پیامبر]]{{صل}} را رها کند [[کافر]] می‌شود. | ||
# '''[[گمراه کننده]]:''' [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: هر بدعتی [[گمراهی]] است و هر گمراه‌کننده‌ای در [[آتش]] است. | # '''[[گمراه کننده]]:''' [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: هر بدعتی [[گمراهی]] است و هر گمراه‌کننده‌ای در [[آتش]] است. بدعت‌گذار نمی‌تواند صریحاً با [[اعتقادات دینی]] [[مخالفت]] کند، اما [[خواهش‌های نفسانی]] او را به باطل می‌کشاند. از این رو به آمیختن [[حق و باطل]] می‌پردازد تا از [[حق]] برای مقاصد [[نفسانی]] بهره ببرد. در دوران [[خلفای سه‌گانه]] پس از پیامبر{{صل}} بدعت‌های زیادی پدید آمد و یکی از [[مشکلات امام علی]]{{ع}} بازگرداندن [[مردم]] به [[ارزش‌های اسلامی]] بود. | ||
# ''' | # '''نیازمند [[دروغ]] و [[عدول از حق]]:''' بدعت به دلیل مغایرت با [[حقیقت]]، نیازمند توجیهاتی است تا آن را مقبول نشان دهد. دادن رنگ و لعاب [[دینی]] و [[عقلانی]] به آن و توجیهات نادرست، لازمه جدایی‌ناپذیر بدعت است. [[تابعان]] بدعت به جای [[پذیرش حق]]، بر توجیهات گذشتگان می‌افزایند و به جای تشخیص حق و باطل، حق را با میل خود منطبق می‌کنند<ref>{{متن قرآن|أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلا}}؛ سوره فرقان، آیه ۴۳.</ref>. | ||
# ''' | # '''منشأ [[فتنه‌ها]] و هواپرستی‌ها''' بدعت منشأ فتنه‌ها و [[هواپرستی]] در [[احکام الهی]] است. این نوآوری‌ها با قرآن مخالف است<ref>{{متن حدیث|إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ وَ أَحْكَامٌ تُبْتَدَعُ يُخَالَفُ فِيهَا كِتَابُ اللَّهِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۵۰.</ref>. مخلوط شدن حق و باطل، زمینه [[تسلط شیطان]] و شیطان‌صفتان را فراهم می‌کند<ref>{{متن حدیث|لَكِنْ يُؤْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ وَ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَيُمْزَجَانِ فَهُنَالِكَ يَسْتَوْلِي الشَّيْطَانُ عَلَى أَوْلِيَائِهِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۵۰.</ref> و موجب [[اختلاف]] و [[آشوب]] می‌شود. [[امام علی]]{{ع}} هیچ عاملی را مانند [[بدعت]]، عامل تخریب [[دین]] نمی‌داند<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص۱۶۳ ـ ۱۶۴.</ref>. | ||
== انواع و گونه‌ها == | == انواع و گونه‌ها == | ||