سوره ص در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان مدخل  = [[سوره ص]]

سی و هشتمین [[سوره]] به ترتیب [[مصحف]] و [[نزول]]، نازل شده در [[مکه]] با موضوعات [[قرآن]]، [[توحید]]، احوال [[منکران]]، داستان برخی [[پیامبران]] و برخی [[اقوام]] پیشین. این سوره، بیستمین سوره‌ای است که با [[حروف مقطعه]] آغاز می‌گردد. و سومین سوره‌ای است که با [[سوگند]] شروع می‌شود. به نظر [[قاریان]] [[کوفه]] دارای ۸۸ [[آیه]] است. و ۷۳۵ کلمه و ۳۰۶۱ حرف دارد. دهمین سوره از سوره‌های چهارده‌گانه «[[سجده]]» است که آیه {{متن قرآن|قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَى نِعَاجِهِ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْخُلَطَاءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِيلٌ مَا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ}}<ref>«(داود) گفت: بی‌گمان او با خواستن میش تو برای افزودن به میش‌های خویش، به تو ستم کرده است و بسیاری از همکاران بر یکدیگر ستم روا می‌دارند جز آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند و آنان اندکند؛ و داود دانست که ما او را آزموده‌ایم و از پروردگار خویش آمرزش خواست و به سجده درافتاد و (به سوی ما) بازگشت» سوره ص، آیه ۲۴.</ref> سجده [[مستحب]] دارد.