←روایات و علم معصوم به همه حقایق قرآن
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== [[روایات]] و علم معصوم به همه حقایق قرآن == | == [[روایات]] و علم معصوم به همه حقایق قرآن == | ||
روایات فراوانی | روایات فراوانی دلالت می‌کند بر اینکه، [[اهل بیت]] {{ع}} به همه [[حقایق]] [[قرآن کریم]] [[علم]] دارند، برخی از این روایات عبارت‌اند از: | ||
# [[جابر]] از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: "هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که از | # [[جابر]] از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمودند: "هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که از ظاهر و باطن قرآن به طور کامل [[آگاه]] است، مگر [[اوصیا]] و [[جانشینان پیامبر]] {{صل}}"<ref>{{متن حدیث|مَا یَسْتَطِیعُ أَحَدٌ أَنْ یَدَّعِیَ أَنَّهُ جَمَعَ الْقُرْآنَ کُلَّهُ ظَاهِرَهُ وَ بَاطِنَهُ غَیْرُ الْأَوْصِیَاءِ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص١٩٣.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص۷۱؛ [[داوود افقی|افقی، داوود]]، [[بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات (پایان‌نامه)|بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات]]، ص۳۴.</ref> | ||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "به [[خدا]] قسم من به آنچه در [[آسمان‌ها]] و [[زمین]] است و آنچه در [[بهشت و دوزخ]] است آگاهم و به ماکان و مایکون علم دارم و همه این [[علوم]] را از [[کتاب خدا]] فرا گرفتم، [[خداوند]] درباره [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ}}"<ref>{{متن حدیث|إِنِّی لَأَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاءِ وَ أَعْلَمُ مَا فِی الْأَرْضِ وَ أَعْلَمُ مَا فِی الْجَنَّةِ وَ أَعْلَمُ مَا فِی النَّارِ وَ أَعْلَمُ مَا کَانَ وَ أَعْلَمُ مَا یَکُونُ عَلِمْتُ ذَلِکَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یَقُولُ فِیهِ تِبْیَانُ کُلِّ شَیْءٍ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص۱۲۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]]، [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ [[داوود افقی|افقی، داوود]]، [[بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات (پایان‌نامه)|بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات]]، ص۳۴.</ref> | # [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "به [[خدا]] قسم من به آنچه در [[آسمان‌ها]] و [[زمین]] است و آنچه در [[بهشت و دوزخ]] است آگاهم و به ماکان و مایکون علم دارم و همه این [[علوم]] را از [[کتاب خدا]] فرا گرفتم، [[خداوند]] درباره [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ}}"<ref>{{متن حدیث|إِنِّی لَأَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاءِ وَ أَعْلَمُ مَا فِی الْأَرْضِ وَ أَعْلَمُ مَا فِی الْجَنَّةِ وَ أَعْلَمُ مَا فِی النَّارِ وَ أَعْلَمُ مَا کَانَ وَ أَعْلَمُ مَا یَکُونُ عَلِمْتُ ذَلِکَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یَقُولُ فِیهِ تِبْیَانُ کُلِّ شَیْءٍ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص۱۲۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد فائز باقری|باقری، سید محمد فائز]]، [[بررسی علم اولیای الهی (پایان‌نامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص۱۱۳ ـ ۱۲۲؛ [[داوود افقی|افقی، داوود]]، [[بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات (پایان‌نامه)|بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات]]، ص۳۴.</ref> | ||
# همچنین فرمودند: "از جمله علم‌هایی که به | # همچنین فرمودند: "از جمله علم‌هایی که به عطا شده است [[تفسیر قرآن]] و [[احکام]] آن است"<ref>{{متن حدیث|إِنَ مِنْ عِلْمِ مَا أُوتِینَا تَفْسِیرَ الْقُرْآنِ وَ أَحْکَامَهُ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ص۱۹۴، ح ۱.</ref>. | ||
# و نیز فرمودند: {{متن حدیث|قَالَ الَّذِی عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْکِتَابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَن یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ" قَالَ فَفَرَّجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ بَیْنَ أَصَابِعِهِ فَوَضَعَهَا عَلَی صَدْرِهِ ثُم قَالَ وَ اللَّهِ عِنْدَنَا عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّهُ}}<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ص۲۱۲، ح ۲.</ref>. | # و نیز فرمودند: {{متن حدیث|قَالَ الَّذِی عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْکِتَابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَن یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ" قَالَ فَفَرَّجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ بَیْنَ أَصَابِعِهِ فَوَضَعَهَا عَلَی صَدْرِهِ ثُم قَالَ وَ اللَّهِ عِنْدَنَا عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّهُ}}<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ص۲۱۲، ح ۲.</ref>. | ||
# [[برید بن معاویه]] می‌گوید از [[امام باقر]] {{ع}} درباره [[آیه]] {{متن قرآن|بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ}}<ref>«اما آن (قرآن) آیاتی روشن است در سینه کسانی که به آنان دانش داده‌اند.» سوره عنکبوت، آیه ۴۹.</ref> [[سؤال]] کردم حضرت فرمودند منظور ما هستیم<ref>{{متن حدیث|عَنْ بُرَیْدِ بْنِ مُعَاوِیَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ {{ع}}قَالَ: قُلْتُ لَهُ قَوْلُ اللَّهِ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ قَالَ إِیَّانَا عَنَی}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۲۰۴.</ref>. | # [[برید بن معاویه]] می‌گوید از [[امام باقر]] {{ع}} درباره [[آیه]] {{متن قرآن|بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ}}<ref>«اما آن (قرآن) آیاتی روشن است در سینه کسانی که به آنان دانش داده‌اند.» سوره عنکبوت، آیه ۴۹.</ref> [[سؤال]] کردم حضرت فرمودند منظور ما هستیم<ref>{{متن حدیث|عَنْ بُرَیْدِ بْنِ مُعَاوِیَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ {{ع}}قَالَ: قُلْتُ لَهُ قَوْلُ اللَّهِ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ قَالَ إِیَّانَا عَنَی}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۲۰۴.</ref>. | ||
# سماعة بن مهران از [[امام کاظم]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند: {{متن حدیث|عَنْ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ {{ع}}قَالَ: قُلْتُ لَهُ کُلُّ شَیْءٍ تَقُولُ بِهِ فِی کِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّتِهِ أَوْ تَقُولُونَ فِیهِ بِرَأْیِکُمْ قَالَ بَلْ کُلُّ شَیْءٍ نَقُولُهُ فِی کِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ}}<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۳۰۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[داوود افقی|افقی، داوود]]، [[بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات (پایان‌نامه)|بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات]]، ص۳۴.</ref> | # سماعة بن مهران از [[امام کاظم]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند: {{متن حدیث|عَنْ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ {{ع}}قَالَ: قُلْتُ لَهُ کُلُّ شَیْءٍ تَقُولُ بِهِ فِی کِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّتِهِ أَوْ تَقُولُونَ فِیهِ بِرَأْیِکُمْ قَالَ بَلْ کُلُّ شَیْءٍ نَقُولُهُ فِی کِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ}}<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج ۱، ص۳۰۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[داوود افقی|افقی، داوود]]، [[بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات (پایان‌نامه)|بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات]]، ص۳۴.</ref> | ||
# [[حضرت علی]] {{ع}} فرمود: "هیچ آیه از [[قرآن]] بر [[پیامبر خدا]] نیامد مگر آنکه آن را بر من خوانده و | # [[حضرت علی]] {{ع}} فرمود: "هیچ آیه از [[قرآن]] بر [[پیامبر خدا]] نیامد مگر آنکه آن را بر من خوانده و املا نمود و من آن را با خط خود نوشتم، [[پیامبر اسلام]] [[تأویل]] و [[تفسیر]] و [[ناسخ و منسوخ]] و محکم [[متشابه]] و عام و خاص آن را به من آموخت"<ref>{{متن حدیث|فَمَا نَزَلَتْ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ صآیَةٌ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا أَقْرَأَنِیهَا وَ أَمْلَاهَا عَلَیَّ فَکَتَبْتُهَا بِخَطِّی وَ عَلَّمَنِی تَأْوِیلَهَا وَ تَفْسِیرَهَا وَ نَاسِخَهَا وَ مَنْسُوخَهَا وَ مُحْکَمَهَا وَ مُتَشَابِهَهَا وَ خَاصَّهَا وَ عَامَّهَا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۶۴.</ref>. | ||
# [[جابر]] از امام باقر {{ع}} نقل کرده که فرمودند: "هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که از | # [[جابر]] از امام باقر {{ع}} نقل کرده که فرمودند: "هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که از ظاهر و باطن قرآن به طور کامل [[آگاه]] است، مگر [[اوصیا]] و [[جانشینان پیامبر]] {{صل}}"<ref>{{متن حدیث|مَا یَسْتَطِیعُ أَحَدٌ أَنْ یَدَّعِیَ أَنَّهُ جَمَعَ الْقُرْآنَ کُلَّهُ ظَاهِرَهُ وَ بَاطِنَهُ غَیْرُ الْأَوْصِیَاءِ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص١٩٣.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص۷۱.</ref> | ||
# [[فضل]] [[ابن شاذان]]، از [[اصحاب امام رضا]] {{ع}} در مورد [[علم امام]] به [[قرآن]] می‌نویسد: "هیچ [[اختلاف]] و نزاعی وجود ندارد که [[حلال و حرام]] قرآن و به طور کلی قرآن تمام و [[کمال]] نزد [[ائمه]] است"<ref>ر.ک: [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (پایان‌نامه)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص۷۵ و ۷۶.</ref>. | # [[فضل]] [[ابن شاذان]]، از [[اصحاب امام رضا]] {{ع}} در مورد [[علم امام]] به [[قرآن]] می‌نویسد: "هیچ [[اختلاف]] و نزاعی وجود ندارد که [[حلال و حرام]] قرآن و به طور کلی قرآن تمام و [[کمال]] نزد [[ائمه]] است"<ref>ر.ک: [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (پایان‌نامه)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص۷۵ و ۷۶.</ref>. | ||