←فرازی از نامه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== فرازی از نامه == | == فرازی از نامه == | ||
به حجت‌آوری از [[قرآن]]، با ایشان در میاویز، چه، [[قرآن]] را توجیه بسیار است؛ تو احتمالی را بیان می‌کنی و آنان احتمالی دیگر را. بلکه با آنان به [[سنت]] | به حجت‌آوری از [[قرآن]]، با ایشان در میاویز، چه، [[قرآن]] را توجیه بسیار است؛ تو احتمالی را بیان می‌کنی و آنان احتمالی دیگر را. بلکه با آنان به [[سنت]] گفت‌وگو کن، که از آن گریزگاهی ندارند<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۸۱۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||