جز
جایگزینی متن - 'خدامراد]]،فرهنگنامه' به 'خدامراد، [[فرهنگنامه'
(←مقدمه) |
جز (جایگزینی متن - 'خدامراد]]،فرهنگنامه' به 'خدامراد، [[فرهنگنامه') |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
*گذشته از آن، در انسانی که به طرد ستمها پرداخته و رهبر منتظر خود را نیز هم درد، هم رنج، همسان و وابسته به خویش احساس میکند و نوعی مقاومت و شکیبایی برابر دردهایی که در اثر محرومیت به او رسیده است، ایجاد میشود<ref> سید محمد باقر صدر، جستوجو و گفتوگو پیرامون حضرت مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۶- ۸.</ref>. | *گذشته از آن، در انسانی که به طرد ستمها پرداخته و رهبر منتظر خود را نیز هم درد، هم رنج، همسان و وابسته به خویش احساس میکند و نوعی مقاومت و شکیبایی برابر دردهایی که در اثر محرومیت به او رسیده است، ایجاد میشود<ref> سید محمد باقر صدر، جستوجو و گفتوگو پیرامون حضرت مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۶- ۸.</ref>. | ||
*یکی از دانشمندان معاصر نیز بحث "مهدی نوعی" را بر اساس دیدگاه صوفیه چنین شرح کرده است: "صوفیه اعتقاد به ولایت عامه و مهدویت نوعیه دارند و اولیا را منحصر به دوازده [[امام]] نمیدانند. امروز هم بیشتر عقیده دارند که پیر آنها در زمان خود، ولی است و هر قطبی، منصب ولایت دارد. کسانی امثال با [[یزید بسطامی]]، [[منصور حلاج]]، [[محی الدین عربی]]، [[احمد غزالی]] و [[جنید بغدادی]] را "ولی" میدانند. عجب است که صوفیان [[شیعه]] با این عقیده که مخالف اساس معتقدات [[شیعه]] است، باز دم از تشیع و لاف محبت [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} میزنند و سایر شیعیان و علمای ربانی را اهل ظاهر و قشری و خود را با انکار ضمنی ولی اللّه المطلق و مهدی موعود جهان که بعد از [[امام عسکری]]{{ع}} جز او ولی و قطب و امامی نیست، اهل معنی و اهل لب و "اهل حق" میدانند. | *یکی از دانشمندان معاصر نیز بحث "مهدی نوعی" را بر اساس دیدگاه صوفیه چنین شرح کرده است: "صوفیه اعتقاد به ولایت عامه و مهدویت نوعیه دارند و اولیا را منحصر به دوازده [[امام]] نمیدانند. امروز هم بیشتر عقیده دارند که پیر آنها در زمان خود، ولی است و هر قطبی، منصب ولایت دارد. کسانی امثال با [[یزید بسطامی]]، [[منصور حلاج]]، [[محی الدین عربی]]، [[احمد غزالی]] و [[جنید بغدادی]] را "ولی" میدانند. عجب است که صوفیان [[شیعه]] با این عقیده که مخالف اساس معتقدات [[شیعه]] است، باز دم از تشیع و لاف محبت [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} میزنند و سایر شیعیان و علمای ربانی را اهل ظاهر و قشری و خود را با انکار ضمنی ولی اللّه المطلق و مهدی موعود جهان که بعد از [[امام عسکری]]{{ع}} جز او ولی و قطب و امامی نیست، اهل معنی و اهل لب و "اهل حق" میدانند. | ||
*بنابراین [[شیعه]] با ردّ این انگاره، فقط به مهدی شخصی معتقد است<ref> محمد باقر مجلسی، مهدی موعود عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف( ترجمه جلد سیزدهم بحار الانوار)، ترجمه علی دوانی، ص ۳۴۰، پاورقی</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۳۴ - ۴۳۷.</ref>. | *بنابراین [[شیعه]] با ردّ این انگاره، فقط به مهدی شخصی معتقد است<ref> محمد باقر مجلسی، مهدی موعود عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف( ترجمه جلد سیزدهم بحار الانوار)، ترجمه علی دوانی، ص ۳۴۰، پاورقی</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۳۴ - ۴۳۷.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |