ناشناخته بودن امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

*بخشی از [[روایات]] تصریح دارند که حضرت در میان مردم است و آنان را می‌بیند و می‌شناسد، ولی مردم آن حضرت را نمی‌شناسند و به‌طور مطلق نفی رؤیت می‌کنند. [[امام صادق]] {{ع}} از [[حضرت علی]] {{ع}} نقل می‌کند: "اگر زمین، یک ساعت از [[حجت]] خالی باشد، ساکنان خود را فروخواهد برد. حجت، مردم را می‌شناسد، لکن مردم او را نمی‌شناسند، همان‌گونه که یوسف، مردم را می‌شناخت و آنان او را نمی‌شناختند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۴.</ref>.

*[[امام صادق]] {{ع}} نیز درباره آن حضرت می‌فرماید: "چگونه این امت انکار می‌کند که خداوند با حجت خود، آن‌گونه عمل می‌کند که با یوسف انجام داد و صاحب شما مظلومی است که از حقش بازداشته شده. صاحب حکومت، در میان مردم رفت‌وآمد می‌کند، در بازارهای آنان گام می‌نهد و در منزل‌های آنان قدم می‌گذارد، ولی او را نمی‌شناسند، تا زمانی که خداوند به او اجازه دهد که خود را به آنان بشناساند؛ آن‌گونه که به یوسف اجازه داد که در پاسخ برادرش که پرسید: آیا تو یوسفی‌؟ بگوید: بله من یوسفم"<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۶۴.</ref>.

*از این [[روایات]] استفاده می‌شود که [[امام زمان]] {{ع}} همراه با مردم و در کوچه و بازار است، مانند یوسف که برادرانشان او را نمی‌شناختند، ولی او آنان را می‌شناخت. سخن مردم را می‌شنود و بر آنان سلام می‌کند. در مراکز آنان حاضر می‌گردد. از این‌روی، در بحث [[امام زمان]] {{ع}} سخن از روح مجرد و حضور غیرفیزیکی نیست. حضرت مانند دیگران در مجامع حضور می‌یابد، ولی افراد او را نمی‌شناسند<ref>چشم‌به‌راه مهدی، ص ۶۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۶.</ref>.

*[[آیا امام مهدی در میان مردم زندگی می‌کند و ما از شناخت او عاجزیم یا اینکه در عالم دیگر است و ما او را نمی‌بینیم؟ (پرسش)]]