|
|
| خط ۱۲: |
خط ۱۲: |
| *اولین و مهم‌ترین بایستگی در بعد [[اعتقادی]] و [[معرفتی]]، [[شناخت امام عصر]]{{ع}} و شناساندن [[جایگاه]] آن [[حضرت]] است. مراد از بایستگی "[[معرفت]]" در اینجا، صرفاً [[شناخت]] شناسنامه یعنی؛ دانستن اسم و [[نسب]] و خصوصیات ظاهری [[حضرت]] نیست، بلکه مراد، [[ایمان]] و [[اعتقاد]] [[قلبی]] [[مردم]] نسبت به [[مقام]] [[الهی]] [[امام عصر]]{{ع}} و توجه به [[جایگاه]] رفیع [[دینی]] و [[سیاسی]] [[اجتماعی]] ایشان در عصر حاضر است. چنین [[شناخت]] و [[معرفتی]]، اساس [[اندیشه]] [[انتظار ظهور]] را شکل می‌‌دهد و بدون آن حرکت در جاده [[انتظار]]، ممکن نمی‌باشد. | | *اولین و مهم‌ترین بایستگی در بعد [[اعتقادی]] و [[معرفتی]]، [[شناخت امام عصر]]{{ع}} و شناساندن [[جایگاه]] آن [[حضرت]] است. مراد از بایستگی "[[معرفت]]" در اینجا، صرفاً [[شناخت]] شناسنامه یعنی؛ دانستن اسم و [[نسب]] و خصوصیات ظاهری [[حضرت]] نیست، بلکه مراد، [[ایمان]] و [[اعتقاد]] [[قلبی]] [[مردم]] نسبت به [[مقام]] [[الهی]] [[امام عصر]]{{ع}} و توجه به [[جایگاه]] رفیع [[دینی]] و [[سیاسی]] [[اجتماعی]] ایشان در عصر حاضر است. چنین [[شناخت]] و [[معرفتی]]، اساس [[اندیشه]] [[انتظار ظهور]] را شکل می‌‌دهد و بدون آن حرکت در جاده [[انتظار]]، ممکن نمی‌باشد. |
| *بایستگی [[معرفت امام عصر]]{{ع}} نیز از ابعاد مختلفی قابل بررسی است که در این قسمت به مهم‌ترین محور‌های آن نظیر: [[ضرورت]]، مؤلفه‌ها و آثار [[معرفت]]، خواهیم پرداخت<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[بایسته‌های ظهور (مقاله)|بایسته‌های ظهور]]، ص ۱۱۹.</ref>. | | *بایستگی [[معرفت امام عصر]]{{ع}} نیز از ابعاد مختلفی قابل بررسی است که در این قسمت به مهم‌ترین محور‌های آن نظیر: [[ضرورت]]، مؤلفه‌ها و آثار [[معرفت]]، خواهیم پرداخت<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[بایسته‌های ظهور (مقاله)|بایسته‌های ظهور]]، ص ۱۱۹.</ref>. |
|
| |
| ==[[ضرورت]] [[معرفت]]==
| |
| *در [[فرهنگ دینی]]، [[شناخت امام عصر]]{{ع}} و [[اعتقاد]] [[قلبی]] به [[امامت]] آن [[حضرت]]، چنان مهم و کلیدی است که در [[احادیث متواتر]]، بود و نبود آن، معیار [[ایمان]] و [[کفر]]، شمرده شده است. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در [[حدیث]] [[معروف]] می‌‌فرماید: "{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً}}"<ref>هرکس بمیرد در حالی که [[امام]] زمانش را نشناسد به [[مرگ جاهلی]] و [[بی‌دینی]] مرده است"؛ کفایة الاثر، ص۲۹۶.</ref>. این [[حدیث]]، با تعابیر مختلف به طور [[مستفیض]] در منبع [[حدیثی]] [[فریقین]] ([[شیعه]] و [[سنی]])، [[نقل]] شده است. در بعضی از نقل‌ها آمده است: {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ بِغَيْرِ إِمَامٍ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً}}<ref>مسند احمد، ج۴، ص۹۶، علل الدار قطنی، ج۷، ص۶۳، مجمع الزوائد، کنزالعمال، ج۱، ص۱۰۳و ج۶، ص۶۵، تفسیر عیاشی، ج۲، ص۳۰۳، شرح احقاق الحق، ج۱۳، ص۸۵.</ref>. در بعضی جاها با عبارت {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً}}<ref>تفسیر ابن کثیر، ج۱، ص۵۳۰.</ref> و در بعضی [[احادیث]] {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَيْسَ عَلَيْهِ إِمَامٌ حَيٌّ يَعْرِفُهُ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً}}<ref>قرب الاسناد، ص ۳۵۱.</ref> و در بعضی دیگر {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ}}<ref>الامامة و التبصره، ص۱۰.</ref> و... آمده است که همگی بیانگر اهمیت کلیدی [[معرفت امام]] و [[حجت الهی]] در هر زمان است به‌گونه‌ای که عدم [[معرفت امام]] و [[حجت]] [[حی]]، مساوی با [[بی‌دینی]] و [[مرگ جاهلیت]]، محسوب شده است.
| |
| *در [[فرهنگ دینی]] و [[اعتقادی]]، موضوع [[معرفت امام]] [[حی]]، به قدری با اهمیت است که حتی لحظه‌ای اهمال و ترخیص در این مسأله، قابل اغماض و [[بخشش]] نبوده و عذر کسی در این مورد پذیرفته نمی‌باشد.
| |
| *[[امام باقر]]{{ع}} می‌‌فرماید: "[[مردم]] هیچ کدام در مورد [[شناخت امام]] و [[حجت]] عصر، معاف و معذور نمی‌باشند"<ref>{{متن حدیث|لَا يُعْذَرُ النَّاسُ حَتَّى يَعْرِفُوا إِمَامَهُمْ}}؛ کافی، ج۱، ص۳۷۲.</ref>.
| |
| *[[امام صادق]]{{ع}} خطاب به [[یحیی]]، می‌‌فرماید: "هرکس حتی یک شب بدون [[معرفت امام]] زمانش بخوابد، به [[مرگ جاهلیت]] مرده است"<ref>{{متن حدیث|يَا يَحْيَى مَنْ بَاتَ لَيْلَةً لَا يَعْرِفُ فِيهَا إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً}}؛ بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۷۸.</ref>. در این [[کلام]] [[حضرت]] تعبیر {{متن حدیث|مَاتَ}} ندارد و به‌طور مطلق فرموده است و اختصاص به مردن در آن شب ندارد. این دو و [[احادیث]] مشابه آن، گویای اهمیت فوق‌العاده مسأله [[معرفت امام]]{{ع}} در هر عصری است.
| |
| *سِر اینکه در [[روایات]] این همه بر [[لزوم معرفت]] [[امام]] و [[حجت]] [[حی]]، تأکید شده است این است که مسأله [[امامت]] با [[نبوت]] و [[توحید]] گره خورده است. در [[فرهنگ]] [[اعتقادی]] [[شیعه]]، [[امام]]{{ع}} همانند [[پیامبر]]{{صل}} سر رشته دار [[هدایت]] و [[دیانت]] [[مردم]] است و لذا در دعای که [[امام صادق]]{{ع}} آن را به [[زراره]] [[تعلیم]] فرموده است، سه نوع [[معرفت]] ([[معرفت]] [[خالق]]، [[معرفت]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[معرفت]] [[حجت]]) از [[خداوند]] خواسته شده است و کلید [[معرفت خدا]] و [[پیامبر]] را نیز، [[معرفت]] [[حجت]] یعنی [[شناخت امام عصر]]{{ع}} ذکر نموده است.
| |
| *در جای دیگر [[حضرت]] به [[زراره]] توصیه نموده است که در صورت [[درک]] [[زمان غیبت]] [[قائم]] ما، این [[دعا]] را مدام بخواند: "خدایا [[معرفت]] [[حجت]] را به من ندهی [[گمراه]] خواهم شد و بدون [[امام]] و [[راهبر]]، بی‌راهه خواهم رفت چون او مایه [[هدایت]] بقاء [[دیانت]] و ا یمان است"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص ۳۴۳.</ref><ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[بایسته‌های ظهور (مقاله)|بایسته‌های ظهور]]، ص ۱۱۹-۱۲۰.</ref>
| |
|
| |
|
| ==حداقل نصاب [[معرفت]]== | | ==حداقل نصاب [[معرفت]]== |
