برنامه حکومتی و اصلاحی امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۲
، ۱۲ آوریل ۲۰۲۰بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== پاسخ نخست== | == پاسخ نخست== | ||
[[پرونده:7474646.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[نجم‌الدین طبسی]]]] | |||
::::::آیت الله '''[[نجم‌الدین طبسی]]''' در کتاب ''«[[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]»'' در اين‌باره گفته است: | |||
::::::« اداره سرزمینی به گستردگی دنیا، کار دشواری است که تنها با برخورداری از رهبری الهی وکارگزارانی دلسوز و معتقد به نظام الهی و حاکمیت اسلام امکان پذیر است. آری، [[امام]]{{ع}} برای اداره سرزمین‌ها وزیرانی را می‌گمارد که پیشینه مبارزاتی داشته، در تجربه وعمل، پایداری و قاطعیت از خود نشان داده‌اند. استاندارانی با شخصیتی قوی، اداره روش امور استان‌ها را به عهده می‌گیرند که جز مصالح کشور اسلامی و خشنودی خداوند، به چیز دیگری نمی‌اندیشند. روشن است، کشوری که مسؤولانش دارای این ویژگی‌ها باشند، بر دشواری‌ها پیروز میشود و ویرانی‌های حکومت‌های پیشین با موفقیت به آبادانی تبدیل می‌گردد ووضع به گونه‌ای دگرگون میشود که زندگان آرزوی زندگی دوباره مردگان را می‌نمایند. باید توجّه داشت که [[حضرت]]{{ع}} هنگامی زمام امور را به دست میگیرد که دنیا وارث انبوهی از نابسامانی‌هاست ومیلیون‌ها معلول و بیمار جسمی وروانی وجود دارد. هاله‌ای از ویرانی‌ها بر دنیا سایه افکنده است وناامنی همه جا را فرا گرفته است. شهرها در اثر جنگ ونبرد به ویرانه‌ای تبدیل گشته است ونابودی کشتزارها در اثر آلودگی محیط زیست، کمبود ارزاق را به دنبال داشته است. از سویی، مردم جهان، دولت‌ها، احزاب وسازمان‌های بسیاری را دیده اند که مدّعی بوده‌اند، اگر زمام امور را به دست گیرند، می‌توانند به جهان وجهانیان خدمت کنند و آرامش و امنیت و بهبودی وضع اقتصادی را به ارمغان آورند؛ ولی در عمل هر کدام از دیگری بدتر رفتار کردند وجز فساد وکشتار وویرانی چیزی به ارمغان نیاورند. کمونیسم متلاشی شد، مائوئیسم مغضوب سران خود قرار گرفت ودمکراسی غربی جز شعاری مردم فریب چیزی بیش نبود. سرانجام روزگاری فرا می‌رسد که عدل و [[عدالت]] به دست توانای مرد الهی در روی زمین مرده از ستم پیاده میشود. او آن چنان در اجرای این شعار {{عربی|" يَمْلَاءُ الارْضَ قِسْطَاً وَ عَدْلًا "}} <ref>زمین را پر از عدل وقسط میکند.</ref> جدّی ومصمّم است که آثار آن در همه جا نمایان میشود. حضرت، [[حکومت]] را به گونه‌ای سازماندهی میکند ومردم را به گونه‌ای تربیت مینماید که دیگر واژه ستم از ذهن‌ها رخت بر می‌بندد وبه تعبیر روایات، دیگر کسی به دیگری ستم نمی‌کند؛ حتی حیوانات نیز دست از تعدّی وستم بر می‌دارند و گوسفند همنشین گرگ می‌گردد. [[ام سلمه]] میگوید: [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "[[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} چنان عدالتی در جامعه برپا میکند که زندگان آرزو می‌کنند، کاش مردگانشان زنده می‌بودند واز آن [[عدالت]] بهره مند می‌گردیدند"<ref>مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۳۱۵؛ الاذاعه، ص ۱۱۹؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۲۹۴</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} در تفسیر آیه شریفه {{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا<ref> بدانید وآگاه باشید که خداوند، زمین را پس از مرگش زنده میکند؛ سوره حدید: آیه: ۱۷.</ref>، میفرماید: "خداوند زمین را با [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} زنده می‌گرداند. آن حضرت در زمین به [[عدالت]] رفتار میکند وزمین را با گسترش [[عدالت]] زنده مینماید؛ پس از آن که در اثر گسترش ستم مرده بود"<ref>کمال الدین، ص ۶۶۸؛ المحّجه، ص ۴۲۹؛ نورالثقلین، ج ۵، ص ۲۴۲؛ ینابیع المودّه، ص ۴۲۹؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۵۴</ref>. نیز [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: "به خدا سوگند، به طور حتم [[عدالت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} به درون خانه‌ها واتاق‌های شان نفوذ میکند؛ هم چنان که سرما و گرما در آن وارد میشود"<ref>نعمانی، غیبة، ص ۱۵۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲</ref>. از این روایت استفاده میشود که با وجود خواسته گروهی و حتی مخالفت آنان، عدالت همه جهان را بدون استثنا در بر میگیرد. [[امام باقر]]{{ع}} در تفسیر آیه شریفه {{متن قرآن|الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الأُمُورِ }}<ref> همان کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌پردازند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناپسند باز می‌دارند و پایان کارها با خداوند است؛ سوره حج، آیه: ۴۱.</ref> میفرماید: "این آیه در شأن مهدی ویارانش فرود آمده است. خداوند به وسیله آنان، دین خود را آشکار میکند وحاکم می‌گرداند؛ به گونه‌ای که اثری از ستم وبدعت دیده نمی‌شود"<ref>تفسیر قمی، ج ۲، ص ۸۷؛ المحجّه، ص ۱۴۳؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۴۱</ref>. [[امام رضا]]{{ع}} در این باره میفرماید: "آن گاه که [[حضرت مهدی]]{{ع}} ظهور کند، ترازوی عدالت را در جامعه برقرار میکند واز آن پس، کسی به دیگری ستم نمی‌کند"<ref>کمال الدین، ص ۳۷۲؛ کفایة الاثر، ص ۲۷۰؛ اعلام الوری، ص ۴۰۸؛ کشف الغمّه، ج ۳، ص ۳۱۴؛ فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۳۶؛ ینابیع المودّه، ص ۴۴۸؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۱؛ غایة المرام، ص ۶۹۶؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۶۴</ref>. نیز [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}} میفرماید: "حضرتش در میان کشاورزان و مردم به عدالت رفتارمی‌کند"<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۹۶</ref>. [[جابر بن عبدالله انصاری]] میگوید: شخصی خدمت [[امام باقر]]{{ع}} رسید و عرض کرد: این پانصد درهم زکات اموالم را از من تحویل بگیر! [[امام]]{{ع}} فرمود: "خودت آن را داشته باش وبه همسایگان وبیچارگان ونیازمندان مسلمان بده. پس فرمود: هنگامی که مهدی ما [[اهل بیت]] قیام کند، اموال را یکسان تقسیم میکند وبه عدالت با آنان رفتار مینماید. پس هر کس که از او پیروی کند، از خدا پیروی کرده است وکسی که نافرمانی او کند، خدا را سرکشی نموده است وبدین سبب نام حضرتش را مهدی گذارده اند که به امور ومسائلی پنهان هدایت میشود"<ref>عقد الدرر، ص ۳۹؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۱۸۶</ref>. [[عدالت]] در روزگار [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} چنان فراگیر میشود که حتی اولویت‌های شرعی رعایت می‌گردد وکسانی که می‌خواهند واجبات خود را انجام دهند، بر کسانی که درصدد انجام مستحبات هستند، در بهره گیری از امکاناتی که برای آن منظور است، مقدّم هستند. مثلاً در روزگار [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} که اسلام و [[حکومت] الهی در سراسر جهان برقرار میشود، طبیعی است که شعایر الهی نیز با شکوهی وصف ناشدنی برگزارمی‌شود. حج ابراهیمی یکی از شعایر الهی است که بر اثر گسترش حکومت اسلامی، دیگر مانعی برای رهسپاری به سوی حج بر جای نمی‌ماند ومردم برای انجام حج، مانند سیلی خروشان به سوی کعبه می‌شتابند ودر نتیجه گرداگرد کعبه شلوغ شده، برای همه حج گزاران کفایت نمی‌کند. [[امام]]{{ع}} دستور میدهد که اولویت را به کسانی دهند که حج واجب بر عهده دارند وبه سخن [[امام صادق]]{{ع}} این نخستین جلوه گاه عدالت مهدی موعود است. [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: "نخستین چیزی که از عدالت [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} آشکار میشود، این است که اعلام میکند، کسانی که حج یا مناسک مستحب به جامی‌آورند وحجر الاسود را استلام می‌کنند وطواف مستحبی انجام می‌دهند، آن را به کسانی که حج واجب دارند واگذار کنند"<ref>کافی، ج ۴، ص ۴۲۷؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۲۵؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۴</ref>»<ref>[[نجم‌الدین طبسی|طبسی؛ نجم‌الدین]]، [[چشم اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۱۱۱ - ۱۱۲.</ref>. | |||
==پاسخ‌های دیگر== | |||
{{یادآوری پاسخ}} | |||
{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین زهادت؛}} | |||
[[پرونده:Pic259.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالمجید زهادت]]]] | [[پرونده:Pic259.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالمجید زهادت]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
| خط ۳۸: | خط ۴۵: | ||
::::#'''اجرای حدود الهی''': در حکومت [[امام مهدی]] {{ع}} از سویی با شیوه‌های فرهنگی و تعلیم معارف و تحکیم عقاید و ایمان، فاسقان و بزهکاران را به راه صلاح و راستی برمی‌گردانند و از سوی دیگر با تأمین نیازهای مشروع و معقول زندگی و اجرای عدالت اجتماعی، راه را بر فساد و تباهی می‌بندند؛ ولی با کسانی که با وجود همه اینها راه تجاوز به حقوق دیگران و زیرپاگذاشتن احکام الهی را می‌پیمایند و چارچوب قانون را نمی‌پذیرند، با اجرای حدود الهی به گونه‌ای شدید برخورد میشود که سدّ راه تبهکاری آن‌ها گردد و نیز از ادامه روند فساد در جامعه توسط دیگران جلوگیری شود. در ضمن بیان خصوصیات [[امام مهدی]] {{ع}}، [[امام جواد]] {{ع}} از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده: {{عربی|«يقيم حُدُودَ اللَّهِ»}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۱، ح ۴.</ref>. | ::::#'''اجرای حدود الهی''': در حکومت [[امام مهدی]] {{ع}} از سویی با شیوه‌های فرهنگی و تعلیم معارف و تحکیم عقاید و ایمان، فاسقان و بزهکاران را به راه صلاح و راستی برمی‌گردانند و از سوی دیگر با تأمین نیازهای مشروع و معقول زندگی و اجرای عدالت اجتماعی، راه را بر فساد و تباهی می‌بندند؛ ولی با کسانی که با وجود همه اینها راه تجاوز به حقوق دیگران و زیرپاگذاشتن احکام الهی را می‌پیمایند و چارچوب قانون را نمی‌پذیرند، با اجرای حدود الهی به گونه‌ای شدید برخورد میشود که سدّ راه تبهکاری آن‌ها گردد و نیز از ادامه روند فساد در جامعه توسط دیگران جلوگیری شود. در ضمن بیان خصوصیات [[امام مهدی]] {{ع}}، [[امام جواد]] {{ع}} از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده: {{عربی|«يقيم حُدُودَ اللَّهِ»}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۱، ح ۴.</ref>. | ||
::::#'''عدالت قضایی''': در رأس برنامه‌های حکومتی [[امام مهدی]]{{ع}} در سطح جامعه، اجرای عدالت در همه بخش هاست. اوست که همه عالم را پر از عدالت و دادگری میکند، همان‌گونه که از ظلم و ستم آکنده باشد. یکی از مهم‌ترین حوزه‌های اجرای عدالت، بخش قضاوت است و این، همان بخشی است که بیشترین ظلم‌ها و حق کشی‌ها در آن شده است. اموال، به ناحق مصادره گشته، خون‌ها، به ناحق ریخته شده و آبروی بی‌گناهان به خطرافتاده است. حاکمیت عدل گسترش [[امام مهدی]] {{ع}} پایان همه ظلم‌ها و نهایت همه حق کشی‌هاست. او که مظهر عدالت پروردگار است، محکمه‌هایی دادگستر ایجاد میکند و قاضیانی صالح و مُجریانی دقیق و خدا ترس می‌گمارد، تا به هیچ کس در هیچ جای عالم کمترین ستمی نرود. [[امام رضا]]{{ع}} در ضمن روایتی بلند در توصیف [[امام مهدی]] {{ع}} و دوران طلایی ظهورش فرمود: {{عربی|«فَإِذَا خَرَجَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وَضَعَ مِیزَانَ الْعَدْلِ بَیْنَ النَّاسِ فَلَا یَظْلِمُ أَحَدٌ»}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۲.</ref> وقتی او قیام کند، زمین به نور پروردگار روشن شود و آن حضرت، ترازوی عدالت در میان خلق نهد؛ پس [چنان عدالت را جاری کند که] هیچ کس بر دیگری ظلم و ستم روا ندارد<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۷۳، ۲۸۰.</ref>. | ::::#'''عدالت قضایی''': در رأس برنامه‌های حکومتی [[امام مهدی]]{{ع}} در سطح جامعه، اجرای عدالت در همه بخش هاست. اوست که همه عالم را پر از عدالت و دادگری میکند، همان‌گونه که از ظلم و ستم آکنده باشد. یکی از مهم‌ترین حوزه‌های اجرای عدالت، بخش قضاوت است و این، همان بخشی است که بیشترین ظلم‌ها و حق کشی‌ها در آن شده است. اموال، به ناحق مصادره گشته، خون‌ها، به ناحق ریخته شده و آبروی بی‌گناهان به خطرافتاده است. حاکمیت عدل گسترش [[امام مهدی]] {{ع}} پایان همه ظلم‌ها و نهایت همه حق کشی‌هاست. او که مظهر عدالت پروردگار است، محکمه‌هایی دادگستر ایجاد میکند و قاضیانی صالح و مُجریانی دقیق و خدا ترس می‌گمارد، تا به هیچ کس در هیچ جای عالم کمترین ستمی نرود. [[امام رضا]]{{ع}} در ضمن روایتی بلند در توصیف [[امام مهدی]] {{ع}} و دوران طلایی ظهورش فرمود: {{عربی|«فَإِذَا خَرَجَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وَضَعَ مِیزَانَ الْعَدْلِ بَیْنَ النَّاسِ فَلَا یَظْلِمُ أَحَدٌ»}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۲.</ref> وقتی او قیام کند، زمین به نور پروردگار روشن شود و آن حضرت، ترازوی عدالت در میان خلق نهد؛ پس [چنان عدالت را جاری کند که] هیچ کس بر دیگری ظلم و ستم روا ندارد<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۷۳، ۲۸۰.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | |||
{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین الهامی؛}} | |||
[[پرونده:92816972.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[داوود الهامی]]]] | |||
{{جمع شدن| | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[داوود الهامی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین امید (کتاب)|آخرین امید]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
[[پرونده: | ::::::«نخستین گام انقلابی آن [[حضرت]] چیزی جز احیای [[قرآن]] و اجرای [[تعالیم]] آسمانی [[اسلام]] نیست زیرا می‌‌دانیم [[مهدی موعود]] هنگامی [[ظهور]] خواهد کرد که از [[قرآن]] جز اثری و از [[اسلام]] جز اسمی باقی نخواهد ماند و بار کهنگی و فرسودگی بر چهره [[نورانی]] [[اسلام]] خواهد نشست چنان‌که [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} میفرماید: | ||
:::::: | {{متن حدیث|فَيُرِيكُمْ كَيْفَ عَدْلُ السِّيرَةِ وَ يُحْيِي مَيِّتَ الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ}}<ref>نهج البلاغه، از خطبه ۱۳۸.</ref>. آن‌وقت [[عدالت‌گستری]] و [[روش پیامبر]] در [[عدالت]] را به شما نشان خواهد داد و [[کتاب و سنت]] که پیش از او مرده‌اند، زنده خواهد ساخت. | ||
:::::: | ::::::[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "وقتی [[قائم]] [[قیام]] کرد [[مردم]] را از نو به [[اسلام]] فراخواند و آنان را به امری که کهنه شده‌اند، رهنمون شود"<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ الْقَائِمُ{{ع}} دَعَا النَّاسَ إِلَى الْإِسْلَامِ جَدِيداً وَ هَدَاهُمْ إِلَى أَمْرٍ قَدْ دُثِرَ...}}؛ ارشاد، مفید، ص۳۴۳.</ref>. به این معنی گرد فرسودگی و کهنگی را آن‌چنان از سیمای [[اسلام]] می‌‌زداید و [[تعالیم]] واقعی [[اسلام]] را از نو زنده میکند که گویا آن [[حضرت]] [[مردم]] را به آئین [[جدید]] فرامی‌خواند. باز [[امام صادق]] فرمود: "هنگامی که [[قائم]] [[ظهور]] کند آئین جدیدی با خود می‌‌آورد، همچنان که [[رسول خدا]] در آغاز [[اسلام]]، [[مردم]] را به آئین [[جدید]] [[دعوت]] می‌‌کرد"<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ الْقَائِمُ{{ع}} جَاءَ بِأَمْرٍ جَدِيدٍ كَمَا دَعَا رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} فِي بُدُوِّ الْإِسْلَامِ إِلَى أَمْرٍ جَدِيدٍ}}؛ ارشاد، ص۳۴۳.</ref>. | ||
::::::از این [[روایات]] استفاده میشود، [[مهدی]] دست به یک [[انقلاب]] وسیع [[دینی]] و [[فرهنگی]] خواهد زد و تمام [[بدعت‌ها]] و انحرافاتی که به مرور زمان در [[اسلام]] پدید آمده است، از بین خواهد برد و [[اسلام]] را از نو زنده خواهد کرد و [[تخریب]] بعضی از بناها و [[مساجد]] هم طبق همین اصل انجام خواهد گرفت. [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: "[[قائم]] [[مسجد الحرام]] و [[مسجد النبی]] را خراب کرده و بر اساس اول می‌‌سازد، و [[خانه خدا]] را در جای خود بنا میکند و در جای خود برپا می‌‌دارد"<ref>{{متن حدیث|الْقَائِمُ يَهْدِمُ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ حَتَّى يَرُدَّهُ إِلَى أَسَاسِهِ وَ مَسْجِدَ الرَّسُولِ{{صل}} إِلَى أَسَاسِهِ وَ يَرُدُّ الْبَيْتَ إِلَى مَوْضِعِهِ وَ أَقَامَهُ عَلَى أَسَاسِهِ}}بحار، ج۵۲، ص۳۳۲.</ref>. | |||
::::::[[ابوبصیر]] از [[امام باقر]]{{ع}} در [[حدیثی]] طولانی [[روایت]] میکند که فرمود: "هنگامی که [[امام]] [[قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند به [[کوفه]] رود و در آنجا چهار [[مسجد]] را ویران کند و [[مسجد]] کنگره‌داری در روی [[زمین]] نباشد جز اینکه [[حضرت]] آن را خراب و هموار سازد، و راه‌های بزرگ (شاهراه‌ها) را وسیع گرداند و هر بالکنی که از خانه‌ها به کوچه آمده باشد، خراب کند و سر در خانه‌ها و ناودان‌هایی که در کوچه‌هاست، از میان بردارد و هیچ بدعتی به جای نگذارد جز اینکه از میان ببرد و سنتی به جای ننهد جز اینکه آن را بپا دارد و [[قسطنطنیه]] و چین و کوه‌های [[دیلم]] (البرز) را بگشاید و [[فتح]] کند و به این ترتیب هفت سال [[امامت]] کند که هرسال برابر ده سال از سال‌های شماست سپس [[خداوند]] آنچه خواهد انجام دهد"<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ الْقَائِمُ سَارَ إِلَى الْكُوفَةِ فَهَدَمَ بِهَا أَرْبَعَةَ مَسَاجِدَ وَ لَمْ يَبْقَ مَسْجِدٌ عَلَى الْأَرْضِ لَهُ شُرَفٌ إِلَّا هَدَمَهَا وَ جَعَلَهَا جَمَّاءَ وَ وَسَّعَ الطَّرِيقَ الْأَعْظَمَ...}}؛ ارشاد، ص۳۴۴.</ref>. | |||
::::::[[شیخ طوسی]] در [[کتاب الغیبة]] از [[سعد بن عبدالله اشعری]] از [[ابو هاشم جعفری]] [[نقل]] کرده که گفت: روزی در [[خدمت]] [[حضرت امام حسن عسکری]] بودم [[حضرت]] فرمود: هنگامی که [[قائم]] [[قیام]] کند [[دستور]] میدهد مناره‌ها و اتاق‌هایی را که در [[مساجد]] می‌‌سازند، خراب نمایند<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ الْقَائِمُ أَمَرَ بِهَدْمِ الْمَنَارِ وَ الْمَقَاصِيرِ الَّتِي فِي الْمَسَاجِدِ}}</ref>. من با خود گفتم: چرا [[قائم]] چنین کاری میکند؟! ناگاه [[امام حسن عسکری]]{{ع}} رو کرد به جانب من و فرمود: معنی این کار این است که اینها چیز تازه و بدعتی است که [[پیغمبر]] و [[امام]] آن را نساخته است<ref>{{متن حدیث|مَعْنَى هَذَا أَنَّهَا مُحْدَثَةٌ مُبْتَدَعَةٌ لَمْ يَبْنِهَا نَبِيٌّ وَ لَا حُجَّةٌ}}؛ کتاب الغیبة، ص۱۳۱؛ بحار، ج۵۲، ص۳۲۳.</ref>. | |||
::::::یعنی انحرافاتی که در زمینه‌های مختلف در [[تعالیم اسلامی]] به وجود آمده است و پیرایه‌هایی که به [[اسلام]] بسته شده است همه را از بین می‌‌برد و [[اسلام]] را از نو تجدید بنا مینماید. | |||
::::::[[نعمانی]] در [[کتاب الغیبة]] از [[ابوبصیر]] و او از کامل از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده که فرمود: "وقتی [[قائم]] ما [[قیام]] میکند، [[مردم]] را به امر تازه‌ای [[دعوت]] مینماید، چنان‌که [[پیغمبر]]{{صل}} [[مردم]] را بدین‌گونه [[دعوت]] نمود، [[اسلام]] در حال [[غربت]] ظاهر شد و به زودی مانند روز اول [[غریب]] میشود، پس خوشا به حال غربا"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ دَعَا النَّاسَ إِلَى أَمْرٍ جَدِيدٍ كَمَا دَعَا إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} وَ إِنَّ الْإِسْلَامَ بَدَأَ غَرِيباً وَ سَيَعُودُ غَرِيباً كَمَا بَدَأَ فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ}}؛ غیبة نعمانی، ص۱۷۲؛ بحار، ج۵۲، ص۳۶۶.</ref>. و نیز در آن کتاب از [[ابوبصیر]] [[روایت]] نموده که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[اسلام]] با [[غربت]] ظاهر شد و به زودی نیز [[غریب]] میشود، چنان‌که بود، پس خوشا به حال غرباء"<ref>{{متن حدیث|الْإِسْلَامُ بَدَأَ غَرِيباً وَ سَيَعُودُ غَرِيباً كَمَا بَدَأَ فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ}}</ref>. [[راوی]] میگوید: من عرض کردم آقا این را برای من شرح دهید! فرمود:دعوت‌کننده ما [[دعوت]] خود را از سر میگیرد، مانند [[دعوت]] [[پیغمبر]]{{صل}}<ref>{{متن حدیث|يَسْتَأْنِفُ الدَّاعِي مِنَّا دُعَاءً جَدِيداً كَمَا دَعَا رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}}}؛ غیبة نعمانی، ص۱۷۲؛ بحار، ج۵۲، ص۳۶۶.</ref>. به این معنی که [[دین]] و [[احکام اسلام]] روزی چنان [[غریب]] و بی‌ارزش میشود و بر اثر [[سلطه]] [[دشمنان]] و [[جعل]] [[قوانین بشری]] در برابر آن طوری از نظر می‌‌افتد که مانند روز نخست [[مردم]] از آن بی‌خبر می‌‌شوند، پس خوشا به حال [[غریبان]]، یعنی: عمل‌کنندگان به [[اسلام]] در آن روزگار، سپس [[قائم آل محمد]] و دعوت‌کننده [[اهل بیت]] [[قیام]] کرده با [[احیاء]] و تجدید [[معالم دین]] و [[احکام]] [[قرآن]] و [[دستورات]] تعطیل شده و از نظر افتاده [[اسلام]] مجدداً [[مردم]] را به [[اسلام]] [[دعوت]] میکند و [[تبلیغ]] [[اسلام]] را از سر میگیرد، مثل جدش [[پیغمبر]] که هنگام ظهورش تمام [[دستورات]] [[دینی]] سابق فراموش شده بود و او [[مردم]] را به [[اسلام]] و [[دین خدا]] [[دعوت]] مینماید»<ref>[[داوود الهامی|الهامی، داوود]]، [[آخرین امید (کتاب)|آخرین امید]]، ص ۲۸۷-۲۹۱</ref>. | |||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
{{جمع شدن| | {{جمع شدن|۳. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛}} | ||
[[پرونده:1402.jpg|100px|right|بندانگشتی|]] | [[پرونده:1402.jpg|100px|right|بندانگشتی|]] | ||
::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ::::::نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ||