جدال: تفاوت میان نسخه‌ها

*در [[منابع تاریخی]] مطالبی [[نقل]] شده است که سخن [[رسول خدا]]{{صل}} را در اینکه جدال و ستیزه‌جویی سرآغاز هر فتنه‌ای است،‌ تأیید می‌کند. در این کتاب‌ها [[روایت]] شده است که پس از پایان [[جنگ]] بنی مصطلق که با [[پیروزی]] چشمگیر [[رسول خدا]]{{صل}} و یارانش همراه بود، [[فرستاده خدا]]{{صل}} در مریسیع جمع شدند؛ در این هنگام، یکی از [[مهاجران]] به نام [[جهجاه غفاری]] با مردی از [[انصار]] به نام [[سنان بن وبرجهنی خزرجی]] درباره [[آب]] به درگیری پرداخت و هر یک از آنان [[مهاجران]] و [[انصار]] را به [[یاری]] می‌طلبیدند. وقتی این خبر به آن [[حضرت]] رسید، با وساطت ایشان ماجرا با [[خوشی]] پایان یافت<ref>ابوبکر بیهقی، دلائل النبوه، ج ۴، ص ۵۲؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج ۲، ص۲۹۰-۲۹۱ و محمد بن عمر، واقدی، المغازی، ج۲، ص۴۱۵.</ref>. این خبر بهانه [[عبدالله بن ابی]] در ایجاد فتنه‌ای [[جدید]] شد و او از این ماجرا به شدت برافروخت و در جمع نزدیکانش که [[جوانی]] کم سن و سال به نام [[زید بن ارقم]] نیز در میانشان بود، سخنان [[تندی]] را [[علیه ]][[مهاجران]] بر زبان راند و افزود: "به [[خدا]]! چون به [[مدینه]] رسیدیم، عزیزان، افراد؛ [[خوار]] را از آن بیرون خواهند کرد و..."<ref>السیرة النبویه، ج ۲، ص ۲۹۱؛ المغازی، ج ۲، ص ۴۱۶؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، ۱۳۸۷، ج ۲، ص ۶۰۵ - ۶۰۶ و دلائل النبوه، ج ۴، ص ۵۲ - ۵۳.</ref>. [[زید بن ارقم]] آنکه این خبر را به عمویش رساند؛ او نیز به [[پیامبر]]{{صل}} خبر داد<ref>المغازی، ج ۲، ص ۴۱۷ و تاریخ الطبری، ج ۲، ص ۶۰۵‌.</ref>؛ [[رسول خدا]]{{صل}} برای آنکه [[آتش]] این [[فتنه]] را خاموش کند و [[فکر]] آن ماجرا را از ذهن [[مردم]] بزداید، [[دستور]] حرکت ناگهانی [[سپاه اسلام]] را صادر کرد و [[سپاه اسلام]] یک روز و شب و تا فردای روز حرکت، بی‌وقفه به حرکت خود ادامه داد و فقط برای [[اقامه نماز]] توقف می‌کرد. پس، همین که [[حضرت]] اجازه فرود آمدن داد، همگی از شدت خستگی بی‌درنگ به [[خواب]] رفتند<ref>المغازی، ج ۲، ص ۴۲۲؛ السیرة النبویة، ج ۲، ص ۲۹۲ و تاریخ الطبری، ج ۲، ص ۶۰۷.</ref>. بدین ترتیب سر و صدا و کشمکش‌ها فروکش کرد<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۳۵۹-۳۶۰.</ref>.