بیعت رضوان ۱ (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

*نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «[[حضرت محمد]]{{صل}} با در میان گذاشتن [[رؤیای صادق]] خویش مبنی بر اینکه پس از ورود به [[کعبه]] سر خود را تراشیده، با گرفتن کلید [[کعبه]] همراه با دیگران در [[عرفات]] وقوف می‌کند، از [[اصحاب]] برای انجام دادن [[عمره]] [[دعوت]] کرد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۷۲؛ تقی الدین مقریزی، امتاع الاسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، ج۱، ص۲۷۴.</ref>. ایشان در [[ذی‌قعده]] [[سال ششم هجرت]]، پس از اینکه [[نمیله بن عبدالله]]<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۳۰۸؛ عبدالرحمن سهیلی، الروض الأنف فی شرح السیرة النبویه، ج۶، ص۴۵۲.</ref> یا [[عبدالله بن ام‌مکتوم]] را به [[نیابت]] خود در [[مدینه]] گماشتند<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۷۳.</ref>، همراه عده‌ای از [[مسلمانان]] [[مهاجر]] و [[انصار]] و [[اعراب]] [[قبایل]] که در بین راه به آنان پیوستند، به طرف [[مکه]] عزیمت کردند. تعداد آنان از ۱۴۰۰ تا ۱۶۰۰ نفر گزارش شده است. در این سفر، چهار [[زن]] ([[ام‌سلمه]]، [[همسر پیامبر]]{{صل}}، [[ام‌عماره]]، [[ام‌منیع]] و [[ام‌عامر]]) همراه آنان بودند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۷۴؛ ابوالفرج حلبی شافعی، السیرة الحلبیه، ج۳، ص۱۳.</ref>.».