ندای آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

*باید توجه داشت وجود [[صیحه]] به معنی این نیست که الزاما همه شنوندگان به آن [[ایمان]] می‌آورند، بلکه ممکن است بسیاری هم به آن [[ایمان]] نیاورند، هرچند که آن ندا به گوششان می‌رسد و این در روزگار [[پیامبران]] گذشته نیز بسیار دیده شده است؛ آنها از حدود و چارچوب‌های [[قوانین]] [[طبیعت]] پا فراتر گذشته‌اند و معجزاتی داشته‌اند، اما نه تنها [[مردم]] به آنها [[ایمان]] نیاورده‌اند بلکه آنها را متهم به [[سحر]] و [[جادو]] کرده‌اند<ref>ر.ک: حسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص۲۰۷.</ref>.

*در مورد [[صیحه]] سه دسته [[روایت]] وجود دارد:

#روایاتی که به صورت اجمال وجود و حتمی بودن ندا را مطرح می کنند؛ [[ابوحمزه ثمالی]] می‌گوید به [[امام باقر]] {{ع}} عرض کردم:<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ص ۳۳۸: «قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ خُرُوجُ اَلسُّفْيَانِيِّ مِنَ اَلْمَحْتُومِ قَالَ نَعَمْ وَ اَلنِّدَاءُ مِنَ اَلْمَحْتُومِ»</ref> "آیا [[خروج سفیانی]] حتمی است؟" فرمود: «آری، و ندا هم حتمی است.»<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص ۱۱۵ ـ ۱۱۸</ref> [[عمر]] بن حنظله [[نقل]] می‌‌کند: از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که فرمود<ref>کافی، جلد ۸، صفحه ۳۱۰؛ الغیبه للطوسی، صفحه ۴۳۶.</ref>: «پنج علامت قبل از [[قیام قائم]] {{ع}} اتفاق می‌‌افتد: [[صیحه آسمانی]] و [[خروج سفیانی]] و فرو رفتن در [[زمین]]، [[قتل نفس زکیه]] و [[خروج یمانی]]... سپس می‌گوید من [[آیه]] {{متن قرآن|إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ}} را قرائت کردم و پرسیدم آیا مقصود از آن [[صیحه]] است؟ [[امام]] فرمود: اگر چنین شود گردن‌های [[دشمنان]] [[خدا]] خاضع شود».<ref>ر.ک: [[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزه‌های مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۱۹۷.</ref>