جز
جایگزینی متن - 'جهانبینی الهی' به 'جهانبینی الهی'
جز (جایگزینی متن - 'فرمانهای الهی' به 'فرمانهای الهی') |
جز (جایگزینی متن - 'جهانبینی الهی' به 'جهانبینی الهی') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
==[[منشأ دین]] (مبدأ فاعلی)== | ==[[منشأ دین]] (مبدأ فاعلی)== | ||
*سرچشمه [[دین]] را منشأ آن گویند که براساس [[جهانبینی | *سرچشمه [[دین]] را منشأ آن گویند که براساس [[جهانبینی الهی]]، [[خدا]] است. به عبارتی دیگر، مبدأ فاعلی [[دین]]، [[خداوند]] است. بنابر [[جهانبینی الهی]]، [[خداوند]] [[دین]] خود را از گذر [[وحی]] در دسترس [[انسان]] نهاده است<ref>کشف المراد، ۳۴۶.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 364.</ref>. | ||
==[[علت]] گرایش [[انسان]] به [[دین]]== | ==[[علت]] گرایش [[انسان]] به [[دین]]== | ||
*از مسائل مهم [[فلسفه]] [[دین]] این است که چرا [[انسان]] همواره در پی [[دین]] است. [[فیلسوفان]] [[دین]]، مهمترین [[علت]] آن را [[عقل]] و [[سرشت]] انسانی میدانند. بنابر [[روایات شیعه]]، [[پیامبران الهی]] برای آن برانگیخته شدهاند تا گنجینه [[سرشت]] انسانی را ظاهر سازند و [[عقل]] [[آدمی]] را به [[شکوفایی]] رسانند<ref>نهجالبلاغه، خطبه ۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 364.</ref>. | *از مسائل مهم [[فلسفه]] [[دین]] این است که چرا [[انسان]] همواره در پی [[دین]] است. [[فیلسوفان]] [[دین]]، مهمترین [[علت]] آن را [[عقل]] و [[سرشت]] انسانی میدانند. بنابر [[روایات شیعه]]، [[پیامبران الهی]] برای آن برانگیخته شدهاند تا گنجینه [[سرشت]] انسانی را ظاهر سازند و [[عقل]] [[آدمی]] را به [[شکوفایی]] رسانند<ref>نهجالبلاغه، خطبه ۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 364.</ref>. |